Eğitim Sitesi

Haddimi De Bilirim Şiiri

Haddimi De Bilirim

Olmadık şeyleri kafama takmam
Pire için asla yorganı yakmam
Benim olmayana dönüp de bakmam
Hakkımı da haddimi de bilirim.

Ölçülü çıktı hep ağzımdan sözüm
Kimsenin malında olmadı gözüm
Bu yüzden ak çıktı daima yüzüm
Hakkımı da haddimi de bilirim.

Çok değerli insanlarla tanıştım
Bilmediğim olduğunda danıştım
Bildiğimde usulünce konuştum
Hakkımı da haddimi de bilirim.

Haksızlığın tarafında olmadım
İyilikten yana geri kalmadım
Bu sebepten bir gün darda kalmadım
Hakkımı da haddimi de bilirim.

İSMAİL MALATYA

İsmail MALATYA Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer İsmail MALATYA Şiirleri:

Yoldur Şiir

Ne bir başlangıçtır, ne de bir son
Ne vedaların kol gezdiği bir istasyon
Biraz denizin mavisi
Biraz yosunda yeşil
Sevginin sembolü gül
Nameler dökülen saz
Yare yapılan, cilve, naz
Dört mevsim;
İlkbahar, yaz
Sonbahar, kış
Aşkla süzülen bir bakış
Kilimde nakış
Halıda desen
Ben nergis diyorum
İstersen gelincik de sen
Biraz dinginliktir şiir, biraz da aşk
Zirvesinde vuslat olan yoldur şiir
Sevgiliyi sıkı sıkı saran koldur şiir.

İSMAİL MALATYA

İsmail MALATYA

Aşk Ve İlham

Dizeler bir kez pişmeyegörsün
Dalgaların dövdüğü taş olur
Yüreğe şiir düşmeyegörsün
Göklerde kanat çırpan kuş olur.

İlham gelince sevdaya kanar
Aşk ateşiyle yanar da yanar
Aşk şarabına kalbini banar
Sevdalının kurduğu düş olur.

İSMAİL MALATYA

İsmail MALATYA

Anadolu Çocuğu

Alimleri,mürşitleri,

Evliyaları,yiğitleri,

Mevlanaları,Yunusları,

Kültürü ile zengin Anadolu'nun

Mütevazi bir kasabasında

Törelerine bağlı bir ailenin

Tekne kazıntısı evladı olarak

Hıçkıra hıçkıra geldim dünyaya,

Her Anadolu çocuğu gibi.



Her Anadolu çocuğu gibi,

Ben de höllüklere belendim

Toprağın sıcaklığını,

Damarlarımdaki kanda,

İliklerimin her zerresinde

Titreyerek hissettim.



Benim de pantolonum yamalı,

Ayakkabılarım lastikti.



Şekillendirilmiş petrol ürünü

Oyuncakları bilmezdim ben;

Ağlayan bebekleri,

Ateş alan silahları.



Şeker pancarının kökündendi,

Benim arabam,trenim.

Katar katar dizerdim onları

Dünyalar olurdu benim.

Çamurdandı bütün oyuncaklarım,

Kendim şekillendirirdim onları,

Bütün hünerlerimi sergilerdim,

Oyun arkadaşlarıma.



Yumurta satıp aldım kalemimi,

Her Anadolu çocuğu gibi;

Bir bakraç yoğurt sattım

Kitap için,defter için.



Yattığımda şükrederdim Allah'a;

Anadolu'nun elektriksiz,okulsuz,

Hatta susuz,yolsuz...

Kırsalında doğanlardan daha şanslı olduğum için

Okuluma gidip geliyordum;aslanlar gibi.

Yavan yemek de yesem,

Yamalı da gezsem

Aç değildim,çıplak değildim.

İlim deryasından içiyordum yudum yudum.



Geceleri huzurlu uyuyordum

Aferin aldığım zaman,

Pekiyi aldığım zaman,

Öğretmen başımı okşadığı zaman.



Yaz tatillerinde yardım ederdim babama;

Tarlada,

Harmanda.

Akşama kadar çeker dururdum

Gavur ölüsü gibi tırmığı

On dönümlük yamaç tarlada.

Her yanım tutmaz olurdu,

Akşam eve geldiğimde

Kıvrılırdım hemen bir köşeye.



Sabah kalkardım;

Yine dinç,

Yine çakı gibi,

Yine arslan gibi,

Her Anadolu çocuğu gibi.



Hayvanat bahçem,evimizin bahçesi,

Oyun alanım,harman,

Lunaparkım orman,

Yüzme havuzum ırmaktı.



Her şeyim doğaldı benim;

Her şeyim,

Beşiğim doğaldı,

Kaşığım doğaldı,

Karekterim doğaldı,

Aşığım doğaldı,

Her Anadolu çocuğu gibi.



İSMAİL MALATYA






İsmail MALATYA

Haddimi De Bilirim Şiiri