Eğitim Sitesi

Gönül Yetmez Mi Şiiri

Gönül Yetmez Mi

Bakta gör halimi neyledin bana!
Şu perişan halim, gönül yetmez mi?
Sen neler getirdin? Bu garip başıma!
Saçlarımı yolduğum, gönül yetmez mi?

Aular içtim-içtim, şerbet diyerek.
Nasıl düştün sevdaya, aşkı bilerk?
Dipsiz bir kuyuda, içini çekerek;
Sesizce ağladığın, gönül yetmez mi?

Acımadan geçip gitti, vefasız yıllar!
Söyle sana ne etti, bu garip ihtiyar?
Söyle gönül bana, sana kim yanar?
Kimsesiz kaldığım, gönül yetmez mi?

Kul okyay der ki! Giden gelmiyor!
Kara sevdaya düşen, iflah olmuyor.
Bu dünya da dengi, dengini bulmuyor;
Aslı gibi yandığın, gönül yetmez mi?

Hanifi OKYAY 10,05,2018 / 11:00

Hanifi OKYAY Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Hanifi OKYAY Şiirleri:

Hozana Döndük

Bozulmuş dünyanın ahenkli rengi!
Bağları bozulmuş hozana döndük.
Değişti insanın şekli şemali!
Sazı sözü başka ozana döndük.

Cep delik cüzdan dertli perişan!
Kıçımızda don yok her şey ayan
Damlar akmıyor ya evimiz viran
Meteliğe kurşun atan ağalara döndük.

Yollarımız asfalt kalmadı çamur
Tahtadan saca varmıyor hamur
Gittikce büyüyor sırtda ki kanbur
Yüzü koyun yerde sürünür olduk.

Unutuldu artık dirgen ile yaba
Herkes şehirli kalmadı oba
Ocaklar söndü yanmıyor soba
Yolcusu olmayan yollara döndük.

Herkes alim oldu kalmadı cahil
Köyümüz perişan insanlar sefil
Bir iş tutacak kalmadı ehil
Yan gelip sırt üstü yatana döndük.

Halimi arz etsem devlet babaya
Önce bir süzüp bakar boyuma
İki katip yazar gelir jandarma
Suçsuz yere yatan mahkuma döndük.

Kul okyayım derdim çok ama demem
Muhanet tasından bir yudum su içmem
El ne derse desin ben vaz geçmem
İtile kakıla dostum yılgına döndük.

Hanifi OKYAY 29.08.02017 / 21:22

Hanifi OKYAY

Olmaz Mı

Bu hale düşmemin sebebi sensin!
Bir kez olsun hatırımı sorsan olmaz mı?
Sen Leyla'isen mecnun aşığın benim;
Bir gün olsun yüzüme gülsen olmaz mı?
***Soldu güllerim gönül bahçemde.
***Ondan beri bülbül'üm matemde!
***Bir yara açtın ki sol göğsümde;
***Sızlayan yaramı sarsan olmaz mı?

Böyle efkarlı olmamın sebebi sensin!
Hasretin dağ gibi çöküyor üstüme:
Almadım kimseyi gönül haneme;
Bir gece gelmişken kalsan olmaz mı?
***Abu zemzem akar dilden dimağa.
***Siyah sürme çekmişsin bukağa:
***Girmeden Kul Okyay kara toprağa;
***Bir buse leb'inden versen olmaz mı?

Hanifi OKYAY 10.09.2021 /10:50
(Abu-su, dimağ damak) (Bukağa- keleğçe +gözde hapsedilmek)
(Leb-dudak)

Hanifi OKYAY

Üzdünüz Beni Yıllar

Ruhum bedenimde,gezip dururken!
Ömrümü resim gibi,çizip dururken.
Gönül bu eksende,kavrulup yanarken;
Yordunuz beni yıllar.
Gözler yalan söylemez,sözler gibi değil:
Aynalarda gördüğüm,bu yüz benim değil.
Zaman labirent gibi, düz bir yol değil;
Üzdünüz beni yıllar.
Ben sizi bu kadar, hayırsız bilmezdim:
Elimde olsaydı eyer, dünyaya gelmezdim.
Bir vefasıza kapılıp, böylesine sevmezdim;
Yaktınız beni yıllar.
Hüsranla son buldu, her bir ümidim:
Kendi kendini boğdu, bütün hayallerim.
Birer birer gittiler, tüm sevdiklerim;
Kırdınız beni yıllar.

Hanifi OKYAY 27.01.2020 / 09:31

Hanifi OKYAY

Gönül Yetmez Mi Şiiri