Gönül Gözü
Cefanı başıma yastık
Kalleşliğini tenime yorgan yaptım
Umudu ekmeğime katık
Hasreti dilime car yaptım
Gönlümün presbit gözüne
Seni nurul envar yaptım
Tinimin derinliğinde seni
Hümayun yaptım...
Seni eceler ecesi
Başımı taht yaptım
Bağrımı gülistan
Seni gül yaptım...
Aşk çırasını çaktım
Can gözümle baktım
Aldandım cilvene nazına
Kendi kendimi yaktım...
Unutma ey münzevi yar
Bir sana
Bir de Allah’a taptım
Şimdi sildim seni
Attım kalbimden
Yek olan Mabut’a vardım...
Şenim sabiler gibi
Doğmuş gibiyim yeniden
Sıyrıldım tefrikadan
Vahdaniyet sırrına erdim
Firarisiyim yad el dünyanın
Bindim necat gemisine
Baki olan daüssılama vardım...
Sinan Enç
Sinan ENÇ Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Mestane
Çok gün çok gece
Biteviye
Dehşetli
Serkeş bir tipinin ardınca
Beliren dolunay misali
Fer oldun gözlerime
Umut soludum ciğerime
Hoş geldin gözbebeğim hoş geldin!
Sensiz var ya sensiz
Sedalar boğuk
Renkler soluk
Her yerde başıboşluk
Aşklar
İlişkiler...
Dahası
Gözyaşları
Gülüşler...
Bilcümle
Sinan Enç
Hepsi sahte
Sohbetler absürt
Ortam soğuk
Kaderimin erinci hoş geldin!
Gül solmuşsa
Suya hasretinden
Bülbül susmuşsa
Güle hasretinden
Sevilen sevenden bihaber
Kays'ı Mecnun-i Amiri kılan
Leyla kendine bigane
Velakin
Sen günaşık kaldıkça
Canavarotu özüne konuk
Bulduğu da umduğu zaten
Ki üleştiğin canın
Yavuz hırsız gayri ne ister
Hoş geldin cansuyum hoş geldin!
Lütfedip gül cemalin azıcık göster
Dünya ahret azığı o bana yeter
Şaşkın misafir ev sahibini ağırlar
Eridim kanında
Çözüldüm zerre zerre
Kayboldum hücrelerinde
Kim kimin yurdunda bilemedim
Sen mi bendesin
Ben mi sana geldim
Oldum mestane
Hoş geldin
Bendeki sen hoşgeldin!
Sinan ENÇ
Gönül Gözü
Cefanı başıma yastık
Kalleşliğini tenime yorgan yaptım
Umudu ekmeğime katık
Hasreti dilime car yaptım
Gönlümün presbit gözüne
Seni nurul envar yaptım
Tinimin derinliğinde seni
Hümayun yaptım...
Seni eceler ecesi
Başımı taht yaptım
Bağrımı gülistan
Seni gül yaptım...
Aşk çırasını çaktım
Can gözümle baktım
Aldandım cilvene nazına
Kendi kendimi yaktım...
Unutma ey münzevi yar
Bir sana
Bir de Allah’a taptım
Şimdi sildim seni
Attım kalbimden
Yek olan Mabut’a vardım...
Şenim sabiler gibi
Doğmuş gibiyim yeniden
Sıyrıldım tefrikadan
Vahdaniyet sırrına erdim
Firarisiyim yad el dünyanın
Bindim necat gemisine
Baki olan daüssılama vardım...
Sinan Enç
Sinan ENÇ
Sen Yoksun
Nidan dört bir yandan yankılanıyor
Dönüp bakıyorum ama sen yoksun
Sıcak nefesin ensemi okşuyor
Dönüp bakıyorum ama sen yoksun
Gölgeni hep önümde görüyorum
Beraber yürüyoruz biliyorum
Yüzünü görmek için duruyorum
Dönüp bakıyorum ama sen yoksun
Gece başucumda beliren sendin
Yorganı üzerime örten sendin
Soba yansın diye üfleyen sendin
Dönüp bakıyorum ama sen yoksun
Sessizce, ninnilerini dinledim
Her sözünü yüreğime işledim
Gözyaşımı gözlerinde gizledim
Dönüp bakıyorum ama sen yoksun
Sanma ki içip akşamdan kalmışım
Sadece biraz geçmişe dalmışım
Saçlarımdan öpünce uyanmışım
Dönüp bakıyorum ama sen yoksun
Bu ayak sesleri senin bilirim
Bu yayılan burcu senin eminim
Geldin diye öylesine sevindim
Dönüp bakıyorum ama sen yoksun
Sensiz bir dünyayı havsalam almaz
Sensiz bir yaşamın anlamı kalmaz
Sırtımı sıvazlamazsan can onmaz
Dönüp bakıyorum ama sen yoksun
Rehberim olmazsan yolda kalırım
Müdafim olmazsan darda kalırım
Mihmandar olmazsan peyda kalırım
Dönüp bakıyorum ama sen yoksun
İçimi ısıtan masum gülüşün
Yanında ışığı soluk güneşin
Cihanda ahrette bulunmaz eşin
Dönüp bakıyorum ama sen yoksun
Sinan ENÇ
Sinan ENÇ
