Gitti
Gönül seyrana çıkmış da dağlar başına;
Bağında gülleri açmadı gitti.
Ömrüm sefalet içinde geçti de benim;
Kör talih kapımı canım çalmadı gitti.
Bastığım topraklar kaydı da altımdan
Tomurcuğum kuruyup düştü dalımdan,
Ne arayıp ne soran oldu halımdan;
Kader hiç yüzüme canım gülmedi gitti.
Uzadı yollarım da bitmek bilmedi.
Felek listesinden adımı bir an silmedi
Hep bekledim! Ama ey dost kimse gelmedi...
Gönül dağında karım canan erimedi gitti.
Okyayım bulanık sel gibi coşup çağladın!
Eller sefasını sürdü Ya dost de ağladım
Hep kendim çaldım yaren kendin oynadım
Gönül sazım düzen canım tutmadı gitti.
Hanifi OKYAY / 21,06,2011 / 11:18
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Ah Bu Sefil Gönlüm
Senden kalan gönlümdeki,son kale düştü!
Görmedim mi mevsimler,ne tez gelip geçti.
Bak ömrümün dağlarına, dumanlar çöktü;
Bilirsin ya sefil gönlüm bu zehri, elinden içti.
***Tükendi nakti ömrüm,kalmadı zaman!
***Senden gelen selam değil,katlime ferman.
Ne sana ne de gönlüme,geçmedi sözüm
Bu hasretten bir başka,yokmuydu çözüm
Ölüm olsa, katlanırdım bunca acıya;
Kader dersen ayrı bir dert,yetmez ki gücüm.
***Sızlıyor derin-derin,işte sol yanım
***Senden gelen son selam, ölüm fermanım.
Hanifi OKYAY 15.02.2019 / 15:00
Hanifi OKYAY
Arayıp Sormasın Beni
Benden selam söyleyin, o vefasıza!
Bundan sonra, arayıp sormasın beni.
Unutup adını ya dost, sildim gönülden;
Bir başka yar sevmez, sanmasın beni.
Yıllarımı heba ettim, boşu-boşuna!
Dert deryası ömrüm, başlı başına.
Meyil etmem ya dost, onun yurduna;
Boşa el alemden, sormasın beni.
Sefil baykuş gibi, viranda kalsın!
Oturup o kendi, haline baksın.
Dönüp gelir diye ya dost, bekleyip yansın;
Hayalinde düşünde, görmesin beni.
Mevlasından başka, bir yar dilesin.
Kul Okyayı gayri, öldü bellesin!
O kendi kendine ya dost, çalıp söylesin;
Her iki çihada, görmesin beni.
Hanifi OKYAY 28.09.2018 / 10:30
Hanifi OKYAY
Gönül Vurgun Yedi
Gönül vurgun yedi dostun elinden!
Arayıp da sormaz zalım halimden.
Ben bıktım usandım elin dilinden;
Dost sineme hançer vurduktan sonra.
...Eylen turnam eylen, kendini yorma.
...Sende ben gibi aşk oduna yanma.
...Her selam vereni dostundur sanma;
...Hüseyin Ker'bela da kaldıktan sonra.
İnsan sevdiğine böyle mi yanar...
Kanar yürek yaram, sol yanım sızlar.
Güllerin dalına kargalar konar;
Dost bağıma gazel düştükten sonra.
...Kul Okyay bu dünya,zalımın dünyası.
...Aslı hanı yakmış,keremin sevdaı.
...Söyle nereye gittin, başımın belası...
...Beni onulmaz derde saldıktan sonra.
Hanifi OKYAY 15.01.2020 / 11:06
Hanifi OKYAY
