Eğitim Sitesi

Gel Gayrı Gel Şiiri

Gel Gayrı Gel

Yokluğun yetti bu canıma
Har düştü gönül bağıma
Yar ben senin sıcağına
Hasret kaldım, gel gayrı gel.

Yetmez mi? Yar çektiklerim
Senin için bütün dileklerim
Sabah akşam yol beklerim
Göz yaşım kurudu, gel gayrı gel.

Döndü evine kurdu kuşu
Tembihledim dağı taşı
Yanar yüreğimin başı
Kor olmadan, gel gayır gel.

Hicranım artar günden güne
Bülbülün hasret kaldı gülüne
Bu Okyay dünyadan ahirine
Göç etmeden, gel gayrı gel.

Hanifi OKYAY 13.12.2017 / 15:30

Hanifi OKYAY Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Hanifi OKYAY Şiirleri:

Neredesin

Göz-göz oldu yürekte ki yaralar:
Suna boylum, söyle bana neredesin?
Kora döndü can evimde yangınlar;
Ela gözlüm, söyle bana neredesin?

Sayamadım yıllar geçti aradan.
Kışa döndü ömrüm, gayri bahardan!
Vazmı geçtin, bana olan sevdandan?
Ela gözlüm, söyle bana neredesin?

Gönül sevdi, nidem sana bağlandım.
Hasretinle, yanıp-yanıp dağlandım.
Bu sevdayla, dağı taşı dolandım.
Ela gözlüm, söyle bana neredesin?

Geçer zaman, bir an durmak bilmiyor.
Sen gideli inan, yüzüm gülmüyor!
Gel gör ki, hayalin bana yetmiyor;
Ela gözlüm, söyle bana neredesin?

Hanifi OKYAY 16.10.2018 / 15:00

Hanifi OKYAY

Aşka Ne Deyim

Aslına çekermiş insanın özü!
Kendini bilmeyen kula ne deyim?
Dikenler bürümüş her bir yanını;
El ayak basmayan yola ne deyim?

Kusurlu bulmuşlar feleğin çarkını!
Sular akıp bulmaz mı kendi arkını?
Sözünden anlarsın insanın farkını;
Edep ar bilmeyen söze ne deyim?

Ellerin yurdunda garip kalmışım!
İşte bu yüzdendir belalı başım.
Düşerken gözümden kan ile yaşım;
Bir hatır sormayan dosta ne deyim?

Kul Okyay yorgun yolun sonunda!
Her zaman yaslıydı eli koynunda.
Bir yar bulamadı kendi huyunda;
Vuslatı olmayan aşka ne deyim?

Hanifi OKYAY 08.02.2019 / 15:03

Hanifi OKYAY

Bir Teselli Ver

Kıyametler kopuyor yaralı kalbimde!
Senin içindir bu akan gözyaşlarım.
Çoktandır ben bende değilim inan,
Bir teselli ver bir tebessüm et
Kırılan gururuma.
Hayal dahi etmezdim bu günlerin geleceğini;
Keşke diyorum duymasalardı kulaklarım!
Ah bir bilebilsem nerede yanlış yaptığımı:
Toz-duman her yer göz gözü görmüyor,
Bir teselli ver bir ışık tut kararan dünyama.
Aylar yıllar geçti ben hep hüzün doluyum,
ne yapsam ne etsem de gülmedi gülmüyor yüzüm.
Ne kadar zormuş Allah’ım böyle bir acıyı yaşamak!
Ne gündüzüm belli ne de gecem sen yoksun diye;
Bir teselli ver bir yol göster
şu yarattığın mecnuna.
Sen biliyorsun seni ne kadar çok sevdiğimi!
Gün gelecek sen de tadacaksın bu acının nasıl olduğunu.
Gözünden bir damla yaş düşse ben kahrolurum.
Sen de sevdin diye ben seni değil,
Bir kıvılcım olur da ben kendimi yakarım.
Bir teselli ver bir tebessüm et !

Hanifi OKYAY 05,07,2015 /14:27

Hanifi OKYAY

Gel Gayrı Gel Şiiri