Kaderde Yusuf çıkacaksa tahta
Merdiven olur kuyularda sular.
Sebep olur da zindanda bir rüya
Tarumar olur yıkılır pusular.
Burhan KADAH
Yıllar önce,
Bir zindan kurdum gönül kal’emde
Ördüm nefretle, duvarlarını
Dokudum kinle, surlarını
Sonra
Sararcasına bir yarayı
Mahkum ettim sevdayı:
Buğulu gözlerimle
Sûzinak destanlar içinde....
...
Nasıl çarparsa dalgalar yara
Vurdukça vurdu zaman
Köhneyen duvarlara,
Unuttum sandığım sevda
Yüklendi surlara.
Ardından
Güzelim hücrem
Sayende
Yaşadı bir yeşil deprem,
Ne sur kaldı , ne duvar
Yıkıldı demir kapılar;
Şimdi
Bir büyük firar var:
Canlar koparıp da canımdan
Kaçtı sevda,
gönül zindanımdan...
Burhan KADAH Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Kaderde Yusuf çıkacaksa tahta
Merdiven olur kuyularda sular.
Sebep olur da zindanda bir rüya
Tarumar olur yıkılır pusular.
Burhan KADAH
Kadınım,
Uzat elini yıldızlara
Ve hisset avuçlarında uzakları
Sonra anla ki
Neden bunca yıl “SABRET” dedim.
Kadınım,
Bak güneşe gözlerini yummadan
Ve hisset nuru yüreğinde.
Sonra çevir gözlerini aleme
Ardından anla ki
Neden bunca yıl “KARANLIK” dedim
Burhan KADAH
Vurdukça mızrap tellere
Nağmeler bana “yar” dedi
Hasretle baktım yollara
Turnalar gelmen zor dedi
Sensiz günler kara bağlar
Ağlar durur dakikalar
Takvimdeki tüm sayfalar
“Daha çok yıllar var dedi
Ufka çöken kara sisler
Uzaklarda seni gizler
Sevdayı bilen seyisler
Hasret atını sür dedi
İnce gönlü kırık dökük
Bir aşık ki boynu bükük
“Feleğin insafı sökük,
Sevdanın gözü kör” dedi
Nasıl dayandım yıllara
Senden uzak dura dura
Gurbet sabrı soktu zora
Sevda: “yükün ağır” dedi
Girmişti şeytan kanıma
Kıymak istedim canıma
Koydum namluyu alnıma
Bildiğim bir ses “dur” dedi.
Burhan KADAH