Eğitim Sitesi

Efkarlı Öykü Şiiri

Efkarlı Öykü

Gözlerinde toplanmış hayatın buğusu

Dudaklarında sitemler,

Yüreğin, yaralı bir kuş gibi

Kanat çırpar kafeslerde.

Hürriyet nameleri şakır dilin

Ellerin tutunacak dal arar,

Sırtında hayatın en ağır yükü

Bu seninki, çok efkârlı bir öykü…



Bir yudum sevgi alsan eline,

Kana kana içer susuz yüreğin,

Başını koyacak şefkatli bir omuz,

Sığınacak bir gölgedir dileğin.

Kucağında büyütmüşsün ızdırap çocuğunu

Daha ilkbaharında fidanken

Rüzgâra vermişsin tomurcuğunu…



Bakışların ufukları delecek,

Sitemin doruklarda geziyor

Damla damla suluyorsun gülleri

Unutmak ister gibi yaşanmamış dünleri.

Çığlığın kuyuların en dibinden geliyor…

Dizlerin çırpınmaktan delinmiş

Meğer bu vefasız hayatın

Tüm dertleri seninmiş…



Sır dolu bir sandığa dönmüş yüreğin,

İçinde fırtınalar koparır umman.

İndirmiş yelkenleri gözlerinde gemiler,

Dudakların feryatları fısıldar…

Yolların dikenlere bezenmiş,

Ayakların dolaşır serseri çalılara

Dur ey güzel yüzlü ceylan

Çıkma bu çetrefilli yollara…



Yıllardır sığındığın sükût limanlar

Şimdi dalga dalga vurur sahile,

Seni yaşamaz artık mısralar

Anlatmaksa nafile…

Çöz artık birer birer atılmış düğümleri

Yakana yapışan ellerden kurtul!

Sen, sen ey dalgalı deniz

Gel bu sakin limanda durul…



Eğer bir parça huzursa aradığın,

Şefkatli bir kucakta kaybolmak istiyorsan…

Vefalı bir omuzda uyumaksa dileğin,

Sıcak bir dokunuşa hasretse ellerin

Artık bu karanlık düşlerden uyan…

Gönlündeki buzları sevginle erit,

Bu karanlık geceyi aşkınla dirilt.

Turan AKBULUT Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Turan AKBULUT Şiirleri:

Ayrılık

Gezip vuslat aradığım bu alaca yerlerde

Yine benim payıma yardan ayrılık düşmüş.

Yanlızlığın dört yanımı sardığı vakitlerde

Ben geceden kaçarken; gündüzüm bana küsmüş.



İstersen uzan da al bedenimden canımı

Yüreğim nâra düşmüş bir lokmacık et olmuş.

Gözlerim, gözlerinin buğusuna takılmış

Ayrılık, yollarıma bir dikenli set olmuş.

Turan AKBULUT

Sen

Sen benim canımın içinde cansın,

Sen benim ömrüme anlam katansın.

Sen gönül bahçemde bir taze gonca,

Sen benim geceme ışık tutansın.



Sensiz inan benim eksik bir yanım,

Sensiz zindanlarda tutsaktır canım.

Sensiz ben kanadı kırılmış bir kuş,

Sensiz ben damarda kurumuş kanım.



İnan, gerçeğim sen, yalanım sensin.

Ruhumu tutan ve salanım sensin.

İçinde ben olan her neyim varsa,

Benden çıkarınca kalanım sensin.



Senden yana benim hiçbir âhım yok,

Sensiz hiçbir nefeste ferahım yok.

İnan canım, sensin benim sevabım,

Seni sevdim seveli, günahım yok.

Turan AKBULUT

İnsan Olana

Ölüm burnumuzun dibinde;

ne yandan gelecek belli değil,

Gel ey aciz nefsim!

Gel sen Hakk’ın huzurunda saygıyla eğil!

Şaşmaz o vakit geldiyse;

ne bir an ileri ne bir an geri,

Ahd-i Mîsak’ta belirlendi o göçün,

hem zamanı hem yeri.

Yok olmak değildir ölüm;

zaman ve mekânın değişmesidir,

Ayrılık gibi görünürse de;

kulun Hakk’a erişmesidir.

Eğer hazırsa azığın,

o yolculuk zahmet vermez insana

Şeb-i Arus Gecesi’dir o güzel gece hem;

İnsan olana!!!

Turan AKBULUT

Efkarlı Öykü Şiiri