Duvarsız Evler
Bir dağ zirvesinde olsam
Gökten bulut toplasam
Yeşil bir göl getirsem uzaklardan
Kanatları suya değse kuşların
İşgal etse gönlümü bir sevgili
Ne gamdan eser kalır ne tasa
Afrika´da bir çocuk olsam
Kolaçan etse etimi bir akbaba
El sallasam uçaklara
Bombalar üzerimde patlasa
Tenimden doyursa karnını güvercinler
Sabahlar gelincik açsa tarlalarda
Koşsam ağaç olsam gölgelerde
Irmak olsam aksam kentlere
Gözlerimde doğsa güneş
Kirazdan küpeler taksam kulaklarıma
Özgürlük yanı başımda dursa
Kızlar cennette yuva kursa
Sakallarıma konsa beyazlar
Ellerim tutsa kırmızı kalemleri
Şiirler yazsam hatıra defterimde
Türküler dinlesem karımdan
İpeksi ellerini alsam göğsüme
Çine gitsem ansızın
Kaldırımda unutsam ayaklarımı
Dövsem geceyi
Kibirli bir güne teslim olma diye
Ve yılkı bir atım olsa
Dört nala geçse ovaları
Mavi denizler aşsam
Şekilsiz çakıllar toplasam kıyılardan
Evler kursam duvarsız
Yuva yapsa tavanında leylekler
Evler kursa ellerim
Ve eller ısınsa içinde
Haydar Şahinbay
Haydar ŞAHİNBAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Asrı Evvel
Zaman, çağın altın ayağında arar şahikayı
Modern çilehane, yedi bin katlı damlar
Nadasın şebinden, süzülür masallar
Asrı evvel uçup gitmiş, mavi çimen kuşları
Göğü delip geçen bir anafor ki,
Yıkıp geçer kentlerden yağmurları
Noktadan başka huy, bilmeyen sessiz şiveler,
Kirin nemini kavurur çamurlu havalar
Nerede hikayenin, feleği döndüren semahı
Asrı evvel uçup gitmiş, mavi çimen kuşları
Vakit geçti, beyhude şanının evveli
Kaldı mı ateşi yakan, şiirin imgeleri
Kamer yırtıldı zifirden, küsüp ayrıldı semadan
Hani aşkını bestelediğin defterin hanı hamamı
Asrı evvel uçup gitmiş, mavi çimen kuşları
Meşin sandıklarda küflü etamin kokusu,
Eğilmiş nükteli güneş, siyah reçine üstüne
Beşikler yutmuş koca koca nehirler,
Dört nala akmış, kuzeyden güneye
Asrı evvel uçup gitmiş, mavi çimen kuşları
Şuhu figan, ıslak kaldırımlarda avutur düşlerini,
Şüpheli yalnızlıklar, demler nazını karanlıkta
Ne aydınlatır, ne söner sokakta lambalar
Tramvay düdükleriyle uyanır, göçmen yetimler
Asrı evvel uçup gitmiş, mavi çimen kuşları
İzbe bir zılgıt yükselir limandan, her akşam
Sedir tabureden avlanır, kanatsız balıklar
Kızıl şeritler çekmiş, umutlar gözlerime
Gün batımına teslim olmuş, kusursuz imbatlar
Kundağını kapmaya hazır, her gece gündüzden
Asrı evvel uçup gitmiş, mavi çimen kuşları
Haydar Şahinbay
Haydar ŞAHİNBAY
Yedi Renk
Kör bir rıhtımda çekildi benim kıyılarım
Ellerimi duvarlara sürüyorum
Buz gibi bir yalnızlık dolu avuçlarım
Suretim vapur bacalarına çizili
Ve çelik inkârlarda dövüldü ellerim
Gövdemde gökkuşağı izleri
Yedi renk
Yedi bıçak yarası düşlerim
Haydar ŞAHİNBAY
Haydar ŞAHİNBAY
Hâl
Dönen çarkın orta çentiğinde durum
Milyon kilometrede sesini unuttum
Ruhun salaş vaktinde nefsi emmare
Aklın yedi kat dibinde kendimi buldum
Sarih gecenin mundarında bir evham
Sıska sunakların kambur şırıltısı hâl
İpince ıslaklığında sağanak yağmurun
Koşarken tepetaklak baştan aşağı yundum
Evrenin düşlerinde her umudun
Yazı kışa yastık yapıp kaldırımlarda uyudum
İlk akşamdan kendime bir masal yaptım uyudum
Gözlerini izinsiz, gözlerime uydurdum
Hâl;
Griden mayiye meydan okuyan duvar
Sabahın beşinde aklından zoru olan ahval
Şarabın deminde ateşten köz alan yar
İklimsiz mevsimleri semaya katıp susar
Hâl;
Sana varış
Baş dönmesi kadehte eski bir kırık
Belki hasta
Belki üstü başı yama
Yara bere avuç içlerinde saklanan
Tercümesi kimsesiz yalnızlığın gülüşle
Ve terbiyesi beklemenin
Sabır taşında meczup arafat
Yokluğun sıfırında üşüyen yürek
Hâl;
Halsizliği her hâlin son durakta
Hâl üç harf
Aşk gibi hâl
Şık...
//h.şahinbay//
Haydar ŞAHİNBAY
