Oyun oynuyordu çocuk savaştan arta kalanlarla.
Bir zamanlar savaşın olduğu yerde.
Bilmiyordu oynarken patlayan şeyin ne olduğunu.
Dokunmaması gerektiğini bilmiyordu.
Ölmeden önce.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
Düşünüyorum.
Sevgilim.
Dünyada hiç açlıktan ölen kalmamış.
Ağlayan gözlerinde bir umut hepsinin.
Yaşamak hakları kimsenin tekelinde değil.
Özgürlükleri düşüncelerini özgürleştirmiş.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Oyun oynuyordu çocuk savaştan arta kalanlarla.
Bir zamanlar savaşın olduğu yerde.
Bilmiyordu oynarken patlayan şeyin ne olduğunu.
Dokunmaması gerektiğini bilmiyordu.
Ölmeden önce.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
Göğsümü bastıran bir sıkıntı.
Nereye gider?
Bir el o.
Kimdir?
Nedir?
Bilmem.
Sıkar, habire.
Öldürecek mi nedir?
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
Bekleyişler.
Masalarda.
Evlerde.
Duraklarda.
İş yerlerinde.
Yollarda.
Hastahanelerde.
Hayatın bekleme salonlarında.
Son yolcu gibi.
Hepsi ayrı ayrı düşüncelerle.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN