Doymadık Şiiri

Doymadık

Doymadık.Doymadık.
*

Besmele’siz sofra,kurduk oturduk,
Nimetleri,yedik yedik doymadık.
Kendime bakmadan,millete akıl,
Boşa çıktı,dedik dedik uymadık.
*
Yalanı söyleme,haramı yeme,
Her gün beş vakittir,namazın koma,
Ulu Yaratandan,bu emir bana,
Kulağımız sağır,oldu duymadık.
*
Hep dönüp dolaştık,aynı izdeyiz,
Arkası gelmeyen,bir boş sözdeyiz,
Hergün düğün bayram hergün sazdayız,
Başım taşa,vurduk vurduk aymadık.
*
Başımın dumanı,beni dağ etti,
Zalım nefis,her isteğin ağğ etti,
Gâflet huyum ellerime bağ etti,
Ettik tuttuk suçu suçtan saymadık,
*
Hep yarın diyerek,yılları yedik,
İyi olmaklıktan,yüzümüz yuduk,
Yıllar yılı böyle,gafil uyuduk,
Esir olduk,zevkimize kıymadık.
*
Ömer Çetinkaya,deyin susmasın,
Ögüt olur sözün,sakın kesmesin,
Doludur taşmıştır,kimse küsmesin,
Halimizi kötülüğe,yoymadık...
*

Çongeri Ömer Çetinkaya

Ömer ÇETİNKAYA

Yalan Ateştir

Yalan Cehennem den ateştir bize,
Diyen yanar, duyan yaran uyanda.
Dilinde kezzaptır söylenen söze,
Diyen yanar, duyan yanar, uyanda.
M
İnsanın ömrünü hayatın yakar,
Nice haneleri mahveder yıkar,
Yalan insanları kodese tıkar,
Diyen yanar, duyan yanar, uyanda.
M
Yüzü kara olur yalan diyenin,
Yalan işi olur haram yiyenin,
Onuru olur mu başın eğenin,
Diyen yanar, duyan yaran, uyanda.
M
Hiç kimse inanmaz yalan diyene,
Ahlak dayanır mı haram yiyene?
Yalan zarar verir İmana Dine,
Diyen yanar, duyan yanar, uyanda.
M
İnsanın değeri sözüyle olur,
Toplumda yerini sözünden alır,
Yalan diyen adam sap gibi kalır,
Diyen yanar, duyan yanar, uyanda.
M
Ömer Çetinkaya aman haa aman,
Çok söze karışır aman haa yalan,
Yalan eder kulun Dünyasın talan,
Diyen yanar,duyan yanar, uyanda...
M
Ömer Çetinkaya
Ş A İ R -Congeri
19.09.1999
KIRIKKALE.

Ömer ÇETİNKAYA

40- Vefa Ya Vefa Borcum

40 -Vefa'ya Vefa Borcum !.
***
1--
***
Murat ettin lütfettin, var olmamı istedin.
Nur'undan parça kattın. Ruhumda öz'e vefa.
Siz kimsiniz? Ben kimim? Diyerek hitap ettin.
Âlemi ervah'taki, verdiğim söz' vefa
***
Koymadın nefsimizin, elinde esir bizi.
Bin tane tarifçiyle, anlattın kendinizi.
Ölürümde unutmam. Sana verdiğim sözü.
Her masnunda turran. Gördüğüm göz'e vefa
***
İndirdin ve anlattın. Ayet ayet gösterdin.
Her Ayette bin sırrı. Anlayan zekâ verdin.
Kâinatta ne varsa, bunun içinde serdin.
Her nimetinde olan. Çok ya da az'a vefa.
***
Ezberledim yâsini. Kur'an ı yın kalbini.
Her surede yaşadım. Hayatım olan Din'i.
Kur'an'ı bahşettiğin. sevgili efendimi(sav) .
Yaşayarak anlatmış. Bastığı iz'e vefa.
***
Hürmetine kâinat. Yaratılan Efendim(sav) .
O bana öğreticim. Kur'an ve İman Din'im.
Kıblem Kâbe Beytullah, izine benim yönüm.
Sürünmemiz bize zevk, aldığım hız'a vefa.
***
Her Hadis'in Sünnetin, benim kurtuluş ipim.
Hayatımı kuşatan, Resûlün altın küpüm.
Sünnetlerin yaşamam elde iyilik kapım.
Yollarında sürünen,elimle diz'e vefa.
***
2--

***
Bir hadisin öğrenmek, bize hayat bahşeder.
Hadisin hayattaki, tatları tarif eder.
Ve senin sünnetlerin, doğru cennete gider.
Sırat'ı müstakıymde, dizili biz'e vefa.
***
Hadislerin Sünnetin, bize yıldızlar gibi.
Senin Ehl'i Beyt'inse, rehberimizdir tabi.
Bir Hadisin Efendim,(asv) iyiliklerim kab'ı
Her emrine baş eğip, sürdüğüm yüz'e vefa.
***
Ehli beytin sahaben, tüm senin tabi i ni.
Sevdana denk sayarım, tebe i tabi i ni.
Yaşayarak göstermiş, o zat'lar bize Din'i.
Zerre zerre yaşanmış, malûm ve giz'e vefa.
***
Yüz yirmi dört bin nebii. Bir o kadar evliya.
İzinde ışık olmuş, her biri yıldız deryaa.
Kutbûl aktap ve azam, bilinen kutbûl ûla.
Onlarla baharlara, onlarla yaz'aa vefa.
***
Sebebi hayatımız, anne ve babamıza.
Onlara hizmet için, çektiğimiz çabamıza.
Bilmeden hatamızda, ince ve kabamıza.
Göz yaşlarım sildiğim, tülbente bez'e vefa.
***
Ayağının altına, Cennetler serilene.
Bizi beslemek için, hayatını verene.
Rızık kazanmak gaye, türlü derde girene.
O vefâ'kâr atamın, yuttuğu toz'a vefa.
***
3--

***
İnsan doğar ve yaşar, bu Dünya sınav yeri.
İşte benim yaşantım, her günüm dert eseri.
Sırrı tekliften beri, kendim bildim bileli.
Allahım(cc) dört mevsime, balaban baz'a vefa.
***
Bir gün ekmek bitti, bir gün tuz bitti Yârabb.
Sınavda sorumu bu, sevgim haz bitti Yârabb.
Bahar çabuk geçtide, işte güz bitti Yârabb.
Ne verdinse bin şükür, Yârabb bin az'a vefa.
***
Buharada VEFÂ'ya(ra) , vefâ talimi yapan.
Her can'a vefâ edip, VEFÂ(ra) salimi yapan.
Ün alıp VEFÂ diye,VEFÂ halini yapan.
Örnek bir VEFÂ olup, vefâ biz biz'e vefa
***
İnsanlarda İmanın, alâmeti hayadır.
Şimdiki rehberimiz, hayatta pür hayâdır.
Bu yolda yüz sürmemse, bizde ulu sevdadır.
Gönlüme köşk kurdunuz, efendim siz'e vefa.
***
Biz bir idik bin olduk, ihvan ihvan bin canız.
Sıratii müstakıyymde, el ele tek ihvanız,
Osman Nuri Topbaş'la tüm Dünyaca vatanız.
Gözlerimden süzülen, çağlayan naz'a vefa.
***
Ömer Çetinkaya'yım, mahlasım sa congeri.
Vefâ'lı olanlara, yüreğim harman yeri.
Vefâ'nın peşindeyim, Vefâ göreli beri.
Nakş'i Vefâ izinde, kefenden tez'e vefa...
***
Congeri
Ömer Çetinkaya
26 Mart 2017
KIRIKKIALE

Ömer ÇETİNKAYA