Dertler, almış başını gitmiş.
Kederler, sıraya dizilmiş.
Sanki iyi tükenip, bitmiş.
Dermanım hep sensin, ya rabbim!
Elem den, gülmeyi unuttum.
Acıdan, gözlerimi kuruttum.
Rabb'im yüreğimden vuruldum.
İlacım hep sensin, ya rabbim!
Acılar, dermansız bitmiyor.
Çileler, yardımsız geçmiyor.
Bu dünya, dostsuz çekilmiyor.
Dostum sen ol hep ya rabbim!
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Bir yaprak dökümü, zaman.
Bir gün ışığı, göze görünen.
Bir tatlı an belki.
Yada, hüznün tam ortası...
Mevsim hicaz.
Mevsim yaz...
Bunu al, bir kenara yaz.
Bir kış güneşi, umutlar.
Ölüyor bak, karanlıkta...
Havada, yağmur yüklü bulutlar.
Affedenler azınlıkta...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Bir rüzgara kapıldım, tek gidiyorum.
Bunun adına ben, kaderim diyorum.
Yaşıyorum sınırlarıma, dirençle.
Neyle, karşılaşacağım, bilmiyorum.
Acısına, ortak olduğum, kişiler.
Acınız, benim de, yüreğime işler.
Bazen de, paylaştığım sevinçler.
Gönülde, iz bırakır, hep iyi işler.
Yüreğinin götürdüğü, o anda mı?
Beyninin, yaşattığı o mekânda mı?
Nerede istersen, orada yaşarsın.
Hislerin bilinmez, yerle yeksanda mı?
Yaşarsın, ömrünce, bahşedilenleri.
Bilmezsin, hakkında, bahsedilenleri.
Ona göre yaşa ve hep iyi anıl.
Bırak bazen, kalpte, hapsedilenleri.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Ay çıkmış geceden, geceden.
Yar giymiş inceden, inceden.
Sevdam, kelimeden, heceden.
Hilal kaşlı yare doyulur mu?
Ay ışığı vurmuş yüzüne.
Aksi yansımış çift gözüne.
Yar güvenirim tek sözüne.
Kalem kaşlı yare doyulur mu?
Ay buluta saklanmış durur.
Yarim orda öylece durur.
Aşkı yaşamayan, uydurur.
Güzel gözlü yare doyulur mu?
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL