Dedîm
Deni merkep gibi inat eyleme
Diline sahip ol küfür söyleme
Şu yalan dünyayı baki belleme
Sonu cehenneme düşersin dedim
Sabah sabah gene çatmışım dedi
Garibi yoksulu hiç gözetmedin
Zekatı vermedin faizi yedin
Acı zehir içtin şerbet belledin
Kerem etti Allah ölmedin dedim
Herhalde mübarek zatmışım dedi
Sen doymuşun fakir yesin birazda
Sonra fayda etmez malın mezarda
Çocuklar perişan babalar darda
Ümmeti Muhammet nolacak dedim
Ben kendi derdime düşmüşüm dedi
Yalan dünya için kora düşersin
Kendi zatın için kuyu deşersin
Bu dünyadan ora çıplak göçersin
Zamanında sana söyledim dedim
Süs konuşma zaten batmışım dedi
Adem GÜLEÇ Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Düğün
İnsanız muhakkak ki güleriz eğleniriz
Onun da ölçüşü var sınırını biliriz
Sınıra uyduk diye sanki insan değiliz
Yobazız mürteciyiz bize böyle sözler var
Haddimizi aşarsak övünür mü peygamber
Bende bilirim elbet öyle düğün yapmayı
Şampanya patlatmayı karılar oynatmayı
Bırakın şimdi bana medeniyet satmayı
Başı boş muyuz sanki üstümüzde Allah var
Kepazelik yapınca sevinir mi peygamber
Düğünmüş eğlenceymiş hayatta bir kereymiş
Falan filan hocada göbek atmış eğlenmiş
Bizleri biz yapanlar bakın nasıl evlenmiş
Hoca dansöz oynatsın bu tarafta Kuran var
Hoca oynattı diye hoş görür mü peygamber
Bakın ben bu konuda zorlamaya gelemem
Bataklığın üstüne yuva inşa edemem
Açık seçik hüküm var başka fetva istemem
Doğacak çocuklarda bu günlerin rengi var
Rengi alacalıya ümmet der mi peygamber
Adem GÜLEÇ
Münafık
Müslümanım türküm derim
Yetimin hakkını yerim
Şeytanla halay çekerim
Lakin münafık değilim
İman ı kamil imanım
Kabe gibi müslümanım
Müslümana tercümanım
Şeytandan daha şeririm
Deli divane gönlüm var
Kendini Süleyman sanar
Ovalar geçilmiyor dar
Sırat üstünde yürürüm
Sürüyemem sürüyemem
Adım atıp yürüyemem
Gündüz güneşi göremem
Gecede fecri görürüm
Yamalı bir gömleğim var
Yusufun gömleği kadar
Acımdan nefesim kokar
Karuna zekat veririm
Vazu nasihat istemez
Söylenir sözü dinlemez
Güneş vurur eritemez
Fırtına olur eririm
Adem GÜLEÇ
Dedîm
Deni merkep gibi inat eyleme
Diline sahip ol küfür söyleme
Şu yalan dünyayı baki belleme
Sonu cehenneme düşersin dedim
Sabah sabah gene çatmışım dedi
Garibi yoksulu hiç gözetmedin
Zekatı vermedin faizi yedin
Acı zehir içtin şerbet belledin
Kerem etti Allah ölmedin dedim
Herhalde mübarek zatmışım dedi
Sen doymuşun fakir yesin birazda
Sonra fayda etmez malın mezarda
Çocuklar perişan babalar darda
Ümmeti Muhammet nolacak dedim
Ben kendi derdime düşmüşüm dedi
Yalan dünya için kora düşersin
Kendi zatın için kuyu deşersin
Bu dünyadan ora çıplak göçersin
Zamanında sana söyledim dedim
Süs konuşma zaten batmışım dedi
Adem GÜLEÇ
