Eğitim Sitesi

Dağlar Şiiri

Dağlar

Ululanmış başlarıyla,

Salkım söğüt saçlarıyla,

Çatık duran kaşlarıyla,

Göklere direktir dağlar.



Lâle ,nergiz, sümbülüyle,

Mor menekşe yazgülüyle,

Al yeşilli örtüsüyle,

Baharda çiçektir dağlar,



Dertlerinden oldum naçar,

Heybetiyle güven saçar,

Yuvasıza bağrın açar,

Kuşlara tünektir dağlar.



Ala geyik böğürünce,

Ayı, tilki görününce,

Kardan örtü bürününce,

Avcıya sürektir dağlar.



Sırtımı verdim onlara,

Kıvrıldım yattım yollara,

Hayat verir pınarlara,

İçimde dilektir dağlar.



Avaz avaz bağırırlar,

Sevdalanır çağırırlar,

Çilelerle yoğururlar,

Bazen de dönektir dağlar.

Ahmet ALPTEKİN Şiirleri

  

Elnur Kelbizadeh sizin "daqlar" siirinizi okudum cok beğendim . tebrik ediyorum! 2005-04-26

Yazılan son 1 yorum gösteriliyor.

İçerikle ilgili 1 yorum yazılmış.

Benzer Ahmet ALPTEKİN Şiirleri:

Esmer

Sen ne güzel esmersin

Sarışından betersin

Sesin kendinden güzel

Bülbül gibi ötersin.



Hilal kaşın gözlerin

Baldan tatlı sözlerin

Yandık yandık kül olduk

Esmer günah bizlerin.



Sırma sırma saçın var

İnci gibi dişin var

Kirpiklerin ok olmuş

Esmer sineme saplar.



Körpe fidan boylusun

Belli asil soylusun

Yürüyüşünden belli

Esmer güzel huylusun.



Belin incedir ince

Güller açar gülünce

Bana bir haller olur

Esmer seni görünce



Yanaklarda gamzesin

Çeşmeden gelir sesin

Gülden daha hoş kokar

Esmer serin nefesin.

Ahmet ALPTEKİN

Ne Sandın

Dört bir yanımıza pusular kurdun

Sessizliğimi hep teslime yordun

Gökten el edip çağıranlar gördün

Yükselen bayraklar iner mi sandın.



Feryatlar, figanlar yürekler dağlar

Sel oldu kanımız, Kuban’da çağlar

Kanayan yaramız kabuk mu bağlar

Verdiğin acılar diner mi sandın.



Dayamış sırtını sarp dağlarına

Sarılmış Elbruz’un yamaçlarına

Kurşunlar yağdırsan bile başlarına

Kafkaslar korkup da siner mi sandın.



Hazır bekler kamam, yamçım, eyerim

Çıkmaz aklımdan öz vatanım, yerim

Gün gelir atıma yine binerim

Gönlümdeki ateş söner mi sandın.



Bu devran dönecek böyle yürümez

Kararan gözleri korku bürümez

Menzile varmadan inan ölünmez

Alptekin davadan döner mi sandın.


Ahmet ALPTEKİN

Pınar

Pınar, içimde bir pınardır durmadan kaynar,

Pınar, çocukça yatağında taşlarla oynar.



Pınar, alçak gönüllüdür göklere yükselir,

Pınar, bize meyillidir durmaz yine gelir.



Pınar, yalnız koca çınarla konuşur kışlar,

Pınar, kabarır gürül gürül akmaya başlar.



Pınar, bir başına terk eder yüce doruğu,

Pınar, koşarak nehirlerde alır soluğu.



Pınar, bağrı yanıkların tek serinliğidir,

Pınar, ufka bakanların son derinliğidir.



Pınar, kıvrılır taşlar, çiçekler arasından,

Pınar, hayat bulur dünyada aşk yarasından.



Pınar, gizlenen sevgilinin göz yaşlarıdır,

Pınar, şelaleden dökülen tel saçlarıdır.



Pınar, yanıp tutuşan yürekleri söndürür,

Pınar, kin ve nefreti hep sevgiye döndürür.



Pınar, bu dünya var oldukça kaynayacak,

Pınar, kaynağını gönül dağından alacak.



Ahmet Alptekin

Bakü Türk İlköğretim Okulu/ Azerbaycan

Ahmet ALPTEKİN

Dağlar Şiiri