Yokuşu ben çıkıyorum
İnişi senin olsun
Zehiri ben içiyorum
Su senin olsun
Dikeni ben yoluyorum
Gülü senin olsun
Birtane bulmuşsun
Hayırlı osun
BİRTANEDE BEN BULDUM
HABERİN OLSUN
İsimsiz
öğretmen denince akla
ilk önce sevgi gelir
sevginin bulunduğu yer
öğretmen kalbidir.
düşünürsün ilk önce
öğretmenime ne alayım
içinden dünyaları almak gelir
çünkü o bana dünyaları verir.
bir çiçek buketi mi
bir karanfil mi
sonra yok dersin
zaten çiçeklerin kraliçesisin.
İsimsiz Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Yokuşu ben çıkıyorum
İnişi senin olsun
Zehiri ben içiyorum
Su senin olsun
Dikeni ben yoluyorum
Gülü senin olsun
Birtane bulmuşsun
Hayırlı osun
BİRTANEDE BEN BULDUM
HABERİN OLSUN
İsimsiz
sevmek bazen hançer olup saplanır yüreğine
yaşamak zor gelir bazen ölmek istersin içten içe
dünyanın gerçek olmadığının farkında olsan bile
her nefesini bu dünyaya harcarsın ya işte
ömür yaşadığın kadar değil hatırlandığın kadardır
sevgi olmadan yaşayan insan kuru bir kalabalıktır
ölmek kara toprağın altına girmek değil
girdikten sonra ebedi unutulmaktır
söyle be fani en içten
yardım ettin mi derinden
yapmadıysan düşün ve endişelen
sen yaşadınmıki sahiden
o kara toprağın altında bağırsan bile
duyan olmaz boşuna ümit etme
sen bu dünyada duyuracaktın sesini
gelen olmaz boşuna bekleme
unutulmak kadar acı birşey yok bu evrende
öldükten sonra hatırlansan ne çare
iş işten geçti bir kere
ÖLMEK UNUTULMAK DEĞİLDE UNUTULMAK ÖLMEKTİR....
İsimsiz
İşlediğim günahlar ağır geldi bana
Bir silkindim ölümü hatırlayınca
İşte o kabir azabı var ya
Götürdü beni tövbe kapısına
Kabir azabı başlangıcı oysa
Asıl azap kıyamet kopunca
Cehennem var mahşerden sonra
Tövbe kapısı tek umut bana
Yaptıklarıma pişmanım oysa
Bu şekilde ölmek azap getirir bana
Bu günahlar korku verir bana
Af diledim tövbe kapısında
Genç yaşta uydum şeytana
Düşürdüler beni tuzağa
Şimdi gidiyorum tövbe kapısına
İsimsiz