Eğitim Sitesi

Çanakkale Geçilmez Şiiri

Çanakkale Geçilmez

Hüzün çöktü geceye,ayaz var yine

Dilimde bir türkü,aklımda çanakkale

On beşime yeni girdim,gidiyorum ben zafere

Ağlama be canım anam yok ki başka bir çare



Bir kara buluttur çökmüş Osmanlının başına

Hangi yürek Türkü yener çıksın haydi karşıma

Şehitlerin kanı gezer o şanlı al bayrakta

Çanakkale geçilemez,geçilmedi hep ayakta



Cephede titriyor silah tutan küçük eller

Geliboluda ayaz var üşüyor minik bedenler

Koşuşuyor çaresiz yara saran hekimler

Destan yazıyor resmen bizim cesur mehmetler



Ne cephane ne gemi değiştirmez gerçeği

Esas olan imandır o da Türklerde gizli

Duyulur taa öteden Allah Allah sesleri

Geliyor bak mehmedim bu da mehterin sesi.

İsimsiz Şiirleri

  

gamze ay cok beyendim 2015-12-27

GAMZE ÇOK GÜZEL OLMUŞ ÇOK BEĞNDİM BAYILDIM MUTHİŞ OLMUŞ 2011-12-21

Yazılan son 2 yorum gösteriliyor.

İçerikle ilgili 2 yorum yazılmış.

Benzer İsimsiz Şiirleri:

Bayburt

soğuktur üşütür bayburt geceleri

dondurur dudaktaki heceleri

gelip geçti bu dünyadan niceleri

benide bırakın zalim bayburt geceleri



hasretsin yüreğimin köşesinde

hayalini görürsem koğuş penceresinde

donar gözyaşlarım kirpiklerimde

benide bırakın zalim bayburt geceleri

İsimsiz

İsyankar Oldum

Ne günahim vardı dertli yarattın

Verdin tüm dertleri hayata küstüm

Affet tükeniyor sana inancım

Bu genç yaşta sna isyankar oldum

Affet tanrım beni günahkar oldum



Dinlemiyor gönlüm kanunlarını

Yıtırdı varolan inançlarını

Affet benim gibi tüm kullarını

Bu genç yaşta sna isyankar oldum



Güldürmedi bir gün beni kaderim

Feryadsız bir günü aradım durdum

Doğduğum o güne isyan ederim

Affet tanrım beni isyankar oldum



Boş verdim herşeye küstüm dünyaya

İsyan eder oldum güneşe aya

Gidiyorum meçhul çikmaz bir yola

Affet bu kulunu günahkar oldum




İsimsiz

Umutsuzluk

Kışın ortasında açan güneş gibi seviyorum seni.
Hiç sıkılmadan, bunalmadan.
Kavgamızı bile seviyorum.
Çünkü onlarda sana ait.
Seninle savaşmak en büyük hobim olmaya başladı bu aralar.
Seni sen yapan attığın her adımı bile seviyorum.
Çünkü onlarda bana geliyorlar.
Adımların bile bana ait.
Seni her şeyinle seviyorum.
Gülüşün en büyük mutluluğum oldu,
gözlerin ise en büyük umudum.
Ve bazen kavga ederken bir silgi oldun hayatımda
bazen de bir mürekkep.
Beynimin en derinine inmişsin
çıkma lan yukarı hep orada kal sevdiğim.
Kalan mürekkeplerim oldukça silgiye gerek yok.

İsimsiz

Çanakkale Geçilmez Şiiri