Büyük Türkiye'min Doğduğu Gün
Bu yirmi üç nisan, çocuk bayramı,
Neşeye sevince doyduğum gündür.
Atamın bizlere büyük ikramı,
Sanki de yeniden doğduğum gündür.
Milletin toplanıp, tek bir yürekte,
Bütün engelleri aştığı gündür.
Sonunda Ata’yla millet birlikte
Tekbirle Meclise koştuğu gündür.
Bir karanlık devrin sonuna gelip,
Büyük bir meşale yaktığı gündür.
Bir devin, dehayla zırhları delip,
Silkinip, ayağa kalktığı gündür.
Şehit evlatları ve gazilerin,
El ele, sırt sırta olduğu gündür.
Yılardır hüzünle bakan gözlerin,
Sevinçten yaş ile dolduğu gündür.
Yemin ant içilip, bir bir sırayla,
Atamın inciler saçtığı gündür.
Kur’an la, tekbirle ve de duayla,
Millet meclisini açtığı gündür.
Yükseldi cihanda Türk’ün gür sesi,
Dünyanın bu sesi duyduğu gündür.
Ağrılı, sancılı günler ertesi,
Büyük Türkiye’min doğduğu gündür.
Bu günü hasretle her bekleyenin,
Yüreğinde bir kor yandığı gündür.
Büyüğü, küçüğü, tüm Türkiye’nin,
Atamı minnetle andığı gündür.
Kasım KAPLAN
Kasım KAPLAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Kurtuluşa İlk Adım?
Bir küçücük adımdı, Bandırma’ya attığı,
Tarihlere sığmadı, millet için yaptığı.
Bir isyan haksızlığa, bir isyan yoksulluğa,
Yürüttü bu milleti, dur dedi haksızlığa.
Yurtsever toplanırken, hainler kaçıyordu,
Onun bastığı toprak, sevinçten uçuyordu.
Yürek yürek insanlar, toplandı etrafında,
Bir kuru ceset kaldı, İstanbul tarafında.
Pis eller uzanırken, namusun yazmasına,
Toprakta baş kaldırdı, işgalci çizmesine.
Sırtlanlar can evimi, sararken dört bir koldan,
Besmeleyle bir adım, atıldı İstanbul’dan.
Anadolu canhıraş, beklerken sahibini,
Altın sayfalı tarih, bulmuştu katibini.
Sürerken canilerin hayasız sarhoşluğu,
Yepyeni bir destanın atılmıştı başlığı.
Yeni bir aşk heyecan, sararken gönülleri,
Kapıya dayanmıştı o yoksunluk günleri.
‘Ordu yok, silahlar yok’ demeye kalktı bir Türk,
Sanki şöyle diyerek cevap verdi Atatürk.
-Ordum yoksa ben varım, silahta yüreğimde,
Varsın bir delik açsın kör kurşun göbeğimde.
Kirlenmiş topraklarda, böyle yaşamaktansa,
Koşarım şehitliğe, biçare kalmaktansa.
Dünkü benim tarihim, sayfalara sığmazdı,
Türk’ün olduğu yerde kurt kuzuyu boğmazdı.
Etrafında dönse de milletimin kör talih,
Yeniden dirilecek, gene yazacak tarih.
Bu millet sağ kaldıkça, hiç esir olmayacak,
Kubbelerin üstüne, baykuşlar konmayacak.
Şartlar ne olur olsun, Yaşanacak bu kader,
Diriliş tamamlanıp, bir gün bitecek keder.
O gün çok uzak değil, bak şafak attı bile,
Güneş parıldayacak, batan karanlık ile.
Yeter ki siz dik durun, eğilmeyin yurdumda,
Şehitlerde olacak, bu cihangir ordumda.
Kırılıp kesilse de eğilmez Türk’ün başı,
Vatan için şehidin, yerde kalmaz naaşı.
Kalkın ve ayaklanın, ben varım önünüzde,
Bizden önce Atalar emanet etti bize,
Geçmişi hatırlayıp, dönelim kendimize.
Kahramanlık bekliyor vatan bizden bu günde,
Saraylar hazır ona bir yiğit öldüğünde.
Benim naciz bedenim, elbet toprak olacak
Ama bu güzel vatan, Türk diyarı kalacak.
Cumhuriyet eserim, Mustafa Kemal adım,
İşte böyle hislerle atıldı o ilk adım.
İlk adımlar çoğaldı, yüz binler adım oldu,
Silinmez bir destanla, vatanımız kurtuldu.
Bu yolda can verenler, sığamaz lahitlere,
Teşekkür Atamıza, gazi ve şehitlere.
Kasım KAPLAN
Kasım KAPLAN
Arif Nihat Asya'ya
Yelkenler biçildiler, yelkenler dikildiler,
Dağlardan donanmayla, kalyonlar çekildiler.
Kerpetenle surların, dişleri söküldüler.
Yola çıktık efendim,yiğitler hazırlandı,
Vatana kurban için, parmaklar kınalandı.
Geçtim anadan yardan, geçtim her sevgiliden,
Bir destan yazacağız, okusunlar ezberden,
Öğrettin haberim var taşıdığım değerden,
Gönüllü gazilerin listesinde baştayım,
Vatan için vuracak, vurulacak yaştayım.
Yüzüne çarpacağım zamanenin fendini,
Coştum kabardım artık, yıkacağım bendimi,
Kıymetim soydan gelir, biliyorum kendimi,
Abideni dikmeye bir yaman uğraştayım,
Size anıtlar yapıp, yükseltecek yaştayım.
Okudum tarihimi, tanıdım eserleri,
Kendime örnek aldım, Fatih'i, Selimleri,
Başıma taç eyledim verdiğin emirleri,
Bitti gündelik işler, bir ulvi telaştayım,
Senin açtığın yolda koşturacak yaştayım.
Artık günümüz geldi, işaret var Atamdan,
Elbette gelecektir, bütün gençlik arkamdan,
Gücümü alıyorum, bu Şanlı Bayrağımdan,
İpliğimi sen ördün, atlas bir kumaştayım,
Burçlara bayrak olup dikilecek yaştayım.
Vakit gelmiştir artık,saatler ayarlandı,
Tembel tembel uyuyan, Çelebiler uyandı,
Müsterih ol efendim, hazırlık tamamlandı,
Yalnız İstanbul değil, çok büyük inançtayım,
Bu yürekle dünyayı fethedecek yaştayım.
Kasım KAPLAN
Affet Be Çocuk!
Çocuk affet bizi, bırak inadı,
Tamam, sitemini hak ettik çocuk.
Sana yaşanacak dünya kalmadı,
Sen gelecek için hayal kurarken,
Bu güzel dünyayı mahvettik çocuk.
Nutuklar atmaktan vakit kalmadı,
Doldurduk doldurduk kasa dolmadı,
Her neler yaptıysak gene olmadı.
Bizler hamutuyla deve yutarken,
Seni nutuklarla avuttuk çocuk.
Kan kokan dünyada halaylar çektik,
Düşmanlık bitecek tohumlar ektik,
Seni düşünürken çok çile çektik
Sen dünya çocuğu açlık çekerken
Sadece uzaktan seyrettik çocuk
Doyduk koyun, keçi, balıketine,
Döktük besinleri çöp sepetine,
İçtik şampanyayı su niyetine.
Bizler çok yemekten uyuyamazken
Seni aç karnına uyuttuk çocuk
Teknik ilerledi huzur kayboldu,
Dünya çok karıştı savaşlar oldu,
Parlayan gözlere gözyaşı doldu
Akbaba arkanda seni gözlerken,
Bekledik, resmini çektik be çocuk.
Bir cennet bırakmak isterdik size,
Savaşlarla düştük birbirimize,
Köpekler doldurduk evlerimize,
Hayvanları bile koruyor iken,
Seni sokaklarda unuttuk çocuk.
Kasım KAPLAN
