Muhtaç
Yaprak, yaprağa.
Kul kula muhtaçtır.
Taburelerim
Taburelerim kayboldu.
Biri yeşil.
Biri siyah.
Beyaz Mabed
Unutulur mu?
Gecenin adı.
Hey büyük hotel.
Beyaz mabed.
Çeşit Çeşit
İçimde bir gurbet var.
Çeşit çeşit.
Numan
Aklında Numan.
Ve şiir.
Şehir.
Gül.
Güneş.
Ağlayan
Yaprak gözlerin.
Sular yaprakların aktığı.
Kulede
Kız Kulesi'ne
Kulede unutulduk.
Unutulmuş aynalarda.
Böcekler
Sevilir böcekler.
Soğur kuşlarla.
Yenileceği zaman.
Derin
Derin bir dansın.
Yıllanmış.
Ortak adıyız.
Alyuvar
İçimden üreyen alyuvarlardı.
Yüzümüze bakan.
Aşklar
Sevmekle güneş kokar.
Göklerin derinlerinde.
Aşklar.
Küller
Küller erir kuşların kanatlarında.
Küller susar.
Kırmızı
Kırmızı bir nar ağzında konuşmalar.
Tane tane dökülen.
Sana
Büründü yaprağa, yaprak.
Ben sana büründüm.
Duraklarında
Kilitlenir birbirine gözlerimiz.
Bakışların duraklarında.
Kum
Kum taşırdık, kamyonlarla.
Oyunların durduğu yere.
Bir Dil
Sessiz ve konuşamayan bir dil.
Sessiz ve derin.
Bir gül gözlerin.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
İçinde derin bir korkunun titremesi.
Bir yudum suya muhtaç gönüllerin uzandığı kuru sahiller.
Çocukluğunun anıları.
Uzanamadığı ellerinin.
Beklerken doktorun elinin el vermesini.
Çözemediğin.
Aralık boşluklarda kırıcı insan yaklaşımları.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
Onu aradı
Kendini aradı
Kendine soramadı
Kendini
Aradığı kimdi?
Kendini arayan.
Yine de kendini aradı hep.
Boşluktu kendi.
Elleri vardı.
Bakıyordu.
Ayakları vardı.
Gözleri.
Bedendi.
Kendi bedende bir ruhtu.
Bir dalga gibi.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN