Eğitim Sitesi

Bülent Tüsen Kısa Şiirleri 125 Şiiri

Bülent Tüsen Kısa Şiirleri 125

Kesersin
Ellerinin altına almaya çalışan tipler
Vardır bir de
Kendini kurnaz zanneden
Boşa kürekçiler vardır
Hayatta
Dikkatle izlersin
İlişkini kesersin

Bülent Tüsen


Olmuşlar
Eminler kazanacaklarından
kanallar da!

Konuşma yapacak diyorlar.
Çok eminler.
Emin olmuşlar.


Bülent Tüsen


Sanatçıyız
Uçtukça uçacağız
önlenemez şekilde
bizler sanatçıyız

Bülent Tüsen


Korkulardan
Bıktım artık korkulardan

Bülent Tüsen


Yok
Ağlasak da geçmişe
Gitmiş artık
Yok fayda

Bülent Tüsen


İçin
Amma koşardım.
Kalkan minibüse yetişmek için.
Seninle aynı minibüste olmak için.

Bülent Tüsen


Merhemse
Merhem gibi
Bir insanın sevgisi
Merhemse
Onunla konuşmak

Bülent Tüsen


Sensin
Dayı sensin.
Bana dayı diyen çocuk.

Bülent Tüsen


Söylenenler
Yiyen yemiş vatan dememiş
Unutulmuş geride
Söylenenler

Bülent Tüsen


Ne Tuhaf
Sanki gözleri sırtımda
Ne tuhaf insanlar
Aklımda düşündüklerim

Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Bülent TÜSEN Şiirleri:

Yaşamaklı Olur

Hızla akıp gider.
Zamanın içinde yaşam.
Yaşamaklı olur.
Konuşup.
Anlattıkça insan.


Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN

Gözyaşların Da

Geceler boyu bekledin.
Kuşlar geçti üstünden.
Sayamadığın kadar çoktu.
Gözünde zaman.

Yüreğin bir gece çiçek kanadı.
Selam verdin kutlu güne.
Elinde bir sükût eli.
Mahkum saklanan.

Çiçeklerin kanları.
Irmak ırmak akarken.
Çocuklar gibi şendin.
Yıkandı yağmurun sesiyle gözyaşların da.

Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN

Bülent Tüsen Kısa Şiirleri 70

Yok
Sevmek dedim.
Kırıldı pencereler.
Çocukluğuma gülen.
Çocuk pencereler.
Bir çocuk tahtaya kaldırılmış.
Sınav oluyor.
Eksik kalıyor.
Okuduğu tarihten.
Öğreten yok.
Neden sınıfta kaldığımızı tarihimizden.

Sanki
Odalar sessiz.
Sanki paltonu alıp gidecekmişsin gibi.
Yoksan da şimdi bu evde.

Dünya'ya Uzanır
Topraklar ekmek, yemek.
Topraklar sevgi, yağmur.
Topraklar koku, ot, çiçek, ağaç.
Topraklar Dünya'ya uzanır.
Topraklar canlıların evi, yatağı, yastığı, doyduğu, ısındığı, üşüdüğü.
Topraklar üstünde, altında bin bir çeşit yaşamaklar.

Gazeteciler Öldürüldü
Gazeteciler öldürüldü.
Kalemi doğru, düşündüğünde sağlam.
Dünya toprağına güvenen.

Sen Buna Korumak mı Diyorsun
Savaşlar çıkaran.
Açlığa sebep olan.
Dünya kirliliğine sebep olan.
Sen buna korumak mı diyorsun.

Yapraktık
Yaprak yaprağa.
Biz hep insanı sevdik.
Hayvanı, doğayı.
Çocukları sevdik.
Günün ışıltısı.
Güneş yüzlü çocukları.

Pazar
Tezgahı kurduk.
Malı dizdik.
Ya kısmet dedik.

Kırılıyor Taşlar
Kırılıyor taşlar.
Yürek ekmek.
Yürek taşların ayrıldığı.

Diniyor günde.
Irmağın.
Sesi.

Uzaklaşıyorken.
Ellerin.
Çekimi.

Gecenin Sessizliğinde
Gecenin sessizliğinde.
Böceklerin seslerinde dinleniyor.
Doğa.

Heykelde
Heykelde.
Tarihin ayak izleri.
Önünden geçiyor.

Sen
Sen yürekli sevgim.
Sen yürekli güneş.
Sen yürekli gün.
Sen yürekli dal.

Her gün için, yeniden çarpan.
Yaşama tutkusu.

Ast
Dış kalem cebimde.
Telefonumu görmüştü.
Bittin sen demişti.

Sendin
Senin günahını sevmedim.
Sendin sevdiğim.

Ne Bilsin
Dağlarla hayat.
Denize bakar gözleriyle.
Gitmediği.
Görmediği.

Bilmez denizi.
Ne bilsin.

Bekleyen
Yalnızlık rıhtımlara da düşer.
Yalnızlığı bekler rıhtım.
Bir canlı bozar.
Bu yalnızlık oyununu.

Bölüşeceğiz
Işıyan.
Kararan.
Her yerde.
Ekmeğimizi.
Bölüşeceğiz.

Yumuşak Huy
Yüreğin deniz.
Yüzen sen.
Kulaç atan.
Yumuşak.
Denizinde yaradılışın.

Tek
Nazım Hikmet Ran'la

Ormanlarda.
Buluşur.
Ormanlar.
Kabuk kaplı.
Canlar olur.
Hür ağaçlarda.
Tek.

Bana İstanbul'u Yaşattın Tekrar Sen
Gözlerimi yeşerttin.
Sağol.
Bana İstanbul'u yaşattın.
Canım sevgilim.
Çektiğin, gönderdiğin videoda.

İnsanoğlu
İnsanoğlu.
Ölür gider.
Yiter.

Toprağın Koynunda
Sür tarlalarımı.
Hayatım güneş.
Doldursun tenimi.
Koynumda güneş.

Uykuda
Gördün mü gözlerini açmış gökyüzü.
Dallar çiçek açmış.
Otlar yeşermiş.
Ben uykuda.

Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN

Bülent Tüsen Kısa Şiirleri 125 Şiiri