Bugün 29 Ekim Şiiri

Yük

Ben yasamamış bir insanım,

Çünkü daha doğmamışım,

Bu dünya ya fazla gelmişim,

Bir kötü eksik kal dünya…



Ben hiç kurulmayan bir hayalim,

Hiç bir beyinde bilinçaltı olamamışım,

Dilden dökülen bir gerçek,

Kalbe düşen bir kıvılcımda...



Ben hep mevsimlerden kış olmuşum,

Köpek olmuşum kapılarda,

Maddeyi sevmişim manasızca,

Manevi duygulardan yoksun kâfiriz demek ki...



Ben hep yük olmuşum omuzlarda,

Kanayan yara olmuşum yüreklerde,

Olmayan umut yıkılan ümit olmuşum,

Ben hep zincir olmuşum ayaklarda...

İsimsiz

Yudumla Biraz Edebiyatı

Lirik,didaktik,pastoral
Olsun biraz moral
Sabaha doğru bir kitapla
Yudumla biraz Edebiyatı

Şiir,şair,beste
Biraz kafiyeli deste
Güzel bir uyakla
Yudumla biraz Edebiyatı

Nazım,Necip,Atilla
Sarılsana biraz hayata
Gül hadi olumsuzluklara
Yudumla biraz Edebiyatı

Mutluluk,hüzün,hasret
Son sözüm biraz sabret
Herşey güzel olacak
Yudumla biraz Edebiyatı

Hadi şimdi sende
Yudumla biraz Edebiyatı


İSTANBUL
İstanbul;
Her anına bir mısra yazılır
Her nefesine bir şiir
Nasıl anlatsam ki bilemem
Sultanahmet'ini,Galata'nı,Topkapı'nı
Güneş açıyor her gülüşünde
Biraz sen kokuyor bana dönüşünde
Asıl asalet sahillerinde
Kanlıca,Sarıyer,Caddebostan
Anlatmaya kalksam çıkamam
Dönüşü olmaz gemilerine
Martıların uçar sahillerine
Gökyüzünden hicran yağıyor her üzüldüğünde
Biraz sen gibi ben her sevincimde
İstanbul boğazını izledim yine dün gece
Yanağımdan gamzeler süzüldü denizine
Anlat bana İstanbul
Yazını,kışını,sonbaharını,ilkbaharını
Dünden bugüne kalan yarınlarını
Anlat İstanbul
Daha nelerin var gizemli olan


YAĞMUR
Geceye yakışır yağmur
Sabah pek gitmiyor
İstanbula yakışır yağmur
Başka şehirler yerini tutmuyor
Hızlı yağsın yağmur
Yavaş pek duyulmuyor
Çiftlere rastlar yağmur
Tekler hissizleşiyor
Ah güzelim yağmur
Bugün yine yağıyor
Yağdıkça güzelleşiyor
Sevindiriyor,duygulandırıyor


YAR
Yazarlıkta değil
Daha çok Şairlikte gönlüm var
Onlarca cümleleri
Bir kelimeyle anlatmaya hevesim var
Son üç noktaları
Sana adıyasım var
Galiba bugün biraz daha unuttum yar

İsimsiz

Dünyanın En Güzel Şiiri

Bu şiir, dünyanın en güzel şiiri olacak,

Neden mi?

Çünkü; dünyanın en güzel gözlü karacasına yazıldığı için.

Sevenler neden kördür bilen var mı?

Sevdiğinden başkasını gözleri görmediği için.

Çocuklar cesurdurlar, hiç düşündünüz mü?

Neden?

Bilmedikleri için.

Çocuklar bile, susayınca su isterler annelerinden.

Ama sen!...

Sen böyle yapmıyorsun.

Oturmuş bir köşe de ağlıyorsun

Haydi gel,

Gel de, iste beni benden...



Bundan böyle her şey farklı.

Sendeki gözler benim için,

Bendekiler de senin için,

Islak

Nemli

Ve ağlamaklı...

Şimdi anlıyorum. Âşıklar neden ağlar

Sevip, sevip de, kavuşamadıkları için.

Bazen de sevinçten,

Mutluluktan ağlarlar.

Tıpkı benim gibi.

Şimdi ben de ağlıyorum...

Seni tanıdığım

Seni sevdiğim için.

Biliyor musun canım

Hem de;

Sevdan düştü düşeli yüreğime.

Hiç ama hiç pişman değilim yine de seni sevdiğime...

Tek pişmanlığım,

Seni geç tanımam.

Dualarımda zaman, zaman

Diyorum ki rabbime;

'Neden karşıma geç çıkardın onu diye.

Allahım,

N'lur sen de gücenme, darılma bana

Seni de

Onu da,

Çok ama çok seviyorum.

Beni ona,

Onu da bana bağışla

Yazık etme no'lur,

N'lur bu güzel aşka...



Mevsim kış, her yer kar şuan

Sanki dolduracak yerle gök arasını

Ve ben üşüyor, titriyorum yokluğundan

Çünkü sende bıraktım ya canımın yarısını.

Unuttun mu he,

Unuttun mu yoksa canısı...

He;

Son günlerde kimseyle ilgilenmiyor, tanımıyor muşum !

Öyle diyor dostlarım.

Bilmiyorlar ki ben sevdandan sarhoşum.

İşte bu yüzden hüznüm, bu yüzden kederim,

Sen yoksan yanımda eğer,

Eyvallahı çeker

Giderim.

Ben zaten hasretinle yanmışım

Sen diye bir bilsen kaç kez yalnızlığa sarılmışım.

A benim bi'tanem,

Can tanem.

Kanadı kırık, yaralı gönül kuşum.

Ben seninle bir daha

Hayata,

Şu kahrolası yalan dünyaya

yeniden doğmuşum...



Ağaçlar yapraklarını dökmüş,

Döksün,

Biliyorum baharda yeniden açacaklar.

Çiçekler de solmuş,

Solsun

Onlar da açacaklar.

Ama ben sensiz

Nâçâr'ım

Bilmiyorum sensiz hangi bahar açarım...

Hüznü giydi ya yüreğim,

Bu yüzden

Nefessiz

Ve bu yüzden

Sessizim...

Sen diye şimdi, şu yaralı divane yüreğim

Kimleri sevecek,

Kimleri saracak.

Yoksa;

Kıyamete kadar mı yanacak?



Söyle şimdi dünyanın en güzel kalpli,

En güzel gözlü kızı,

Ceylanı

Karacası!...

Yansın dersen şayet sen şu yüreğimi,

En kor ateşlerde yansın,

Yalnızlığına sen diye sarılsın.

Yeter ki sen iste

Ve

Asla

Unutma

Seni çok ama çok sevdiğimi.

Sen iste yeter ki, canımı bile verebileceğimi...



Ben seni elma çiçeği mevsiminde sevdim

Şimdi olsa da mevsim kış, aylardan Şubat,

Yine baharlar gelecek,

Çiçekler açacak

Kuzular meleyecek

Ve ben

Sabredeceğim

Elma çiçeği mevsimini bekleyeceğim

Biliyorum

Bir gün,



Halis KANDEMİR

Ansızın benim de kapımı çalacak

Yıllardır yolunu beklediğim, gözlediğim, vuslat...

İsimsiz