Bu Gece2
Canım yanıyor,içim kanıyor bu gece
Kalsaydın diye yüzüne söyleyemediklerimi
Şimdi sessizce gözyaşımla yazıyorum ardından
Sahte sevmelerini de alıp giderken
Yüreğime kazıdığın umut ağacını
sökmekle meşgulüm bu gece
Yüzüne söyleyemediklerim
Yüreğime ağır geliyor bu gece
Ardından seslenemediklerimi yutkunurken
İlmek ilmek boğazıma takılıyor
Gidersen her mevsim kışım olur demiştim
Şimdi sensizliğin tam ortasında hava ayaz
Her yer zifiri karanlık bu gece
Ben sensiz biraz daha ölüyorum
Sensizliğin tam ortasında
Senden sonra ben de gidiyorum
Sessiz SENSİZ adımlarla
Yüreğimi sen de
Umutlarımı yola bırakıp gidiyorum
Bu gece
Birgül OTLU Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
... Gelir ( Melek ) !!!
Melektir söylenir selanda adın
Ağlarlar yavrun kardaşın bacın
Hazırdır camide teneşir tacın
Tenine su damla olasım gelir
Küçüğüm can yavrum Meleğim nazım
Yüreğime bastın ateşin közün
Başına bağlanmış kefenin bezin
Yüzüne yüzümü süresim gelir
Kahvedir gözlerin, hilaldir kaşın
Dünyayı dolaşsam bulunmaz eşin
Ahlatın karından beyazdır bezin
Teneşirde yanına yatasım gelir
Toplanmış cemaat dildendir duan
Kalender mezarlık olmuştur yuvan
Kucağını açmış bekliyor anan
Uzanıp yanında kalasım gelir
Yaşanmamış ömür oldu senin ki
Açtığın yaralar öyle derin ki
Üstüne örtülen öyle serin ki
Toprak olup tenine değesim gelir
Acıyı içime mıh gibi çaktın
Elimden kırk yılı alıp da kaçtın
Başıma dünyayı yıkıp da göçtün
Ölümü seninle tadasım gelir
Örttüler üstünü kara toprakla
Eş yavrun akraban kaldı uzakta
Bülbüller şakıyor dua dudakta
Gökyüzünü yere seresim gelir
Gittiler eş dost hısım arkadaş
Mezarın başında dikilmiş bir taş
Gönlüme yardın canıma yoldaş
Acımı göklere yazasım gelir
Cennetten bir bahçe olsun mezarın
Aklına düşmesin kederin gamın
Ölüm de şifaymış dindi mi narın
Ahirette komşun olasım gelir
KARDEŞİM MELEK ANISINA
BİRGÜL OTLU AHLAT BİTLİS
Birgül OTLU
Bu Gece2
Canım yanıyor,içim kanıyor bu gece
Kalsaydın diye yüzüne söyleyemediklerimi
Şimdi sessizce gözyaşımla yazıyorum ardından
Sahte sevmelerini de alıp giderken
Yüreğime kazıdığın umut ağacını
sökmekle meşgulüm bu gece
Yüzüne söyleyemediklerim
Yüreğime ağır geliyor bu gece
Ardından seslenemediklerimi yutkunurken
İlmek ilmek boğazıma takılıyor
Gidersen her mevsim kışım olur demiştim
Şimdi sensizliğin tam ortasında hava ayaz
Her yer zifiri karanlık bu gece
Ben sensiz biraz daha ölüyorum
Sensizliğin tam ortasında
Senden sonra ben de gidiyorum
Sessiz SENSİZ adımlarla
Yüreğimi sen de
Umutlarımı yola bırakıp gidiyorum
Bu gece
Birgül OTLU
Sen Gidersen!!!
Sen gidersen,
Göl çekilir kıyılarımdan;
Sesim yankılanır ıssız kayalıklardan,
Nemrut, Süphan çöküverir üzerime;
Güneş gitsin üzerimden ama sen gitme!
Sen gidersen,
Kayıverir ellerimden hayat;
Dünya yörüngesini şaşırır,
Dengesi bozulur evrenin.
Mevsimler birbirine karışır,
Kışa döner ilkbaharım;
Gök yere kapansın ama sen gitme!
Sen gidersen,
Dipsiz uçurumlar benim olur,
Kan kusarım sensizliğimde,
Kimseler bulamaz izimi,
Kaybolurum sessizliğimde;
Can bedenden gitsin ama sen gitme!
Sen gidersen,
Yaşayamam, kırılır kolum kanadım;
Kara gece sarar her yanımı,
Azrail bekler, almak için canımı;
Takvimler saymaz olur,
Sararıp dökülen yapraklarımı;
Yıllar ömrümü alsın ama sen gitme!
BİRGÜL OTLU 31.11.2012 AHLAT BİTLİS
Birgül OTLU
