Bilmedim Anne
İçimi sakladım eş dost ve yardan
Gözlerinden aktığımı bilmedim
Donarken ruhuma yağan her kardan
Yüreğini yaktığımı bilmedim
Yankı PAK
Yankı PAK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Azalacak Mı Yoksa Geçecek Mi Sızım
İçimdeki hüznü söküp
Yangınımı alıp
Yelin kucağına atınca
Durdurabilecek misin
Al renkli gözyaşlarımı
Sen yazınca hikâyemi
Azalacak mı
Yoksa geçecek mi sızım
Bilmez misin ki
Ben hep yalnızım
Tüm bedenlerin içine
Aynı karakteri
Doldurmuş sanki
Hiç bir bedeni
Hatırlamıyorum
Tek bir karakterin
Muhatabıyım
Çünkü bedenler değil
Bana bedel ödeten...
Yankı Pak
Yankı PAK
Kaç Çarpıntıya Gelirsin
Kalemi aldım elime
Beklenen bir kaç kelime
Peri kızı nerde kaldın
Adın doladım dilime
Riyasız samimiyetim
Övmek değildir niyetim
İhtiyacın yok bilirim
Şiir yaşatmak gayretim
Şiir sofrası kurulsa
Karamsarlıklar vurulsa
Toplumun sesi şairler
Çağlayıp sonra durulsa
Hadi gel aklım yitmeden
Yazayım ömür bitmeden
Eserim ölümsüz olsun
Sofra toplanıp gitmeden
Kaç çarpıntıya gelirsin
Şair an sayar bilirsin
Kalemim şiire aşık
Acımazsan sen bilirsin
Yankı Pak
Yankı PAK
Kalemimin Yası Bitmedi
Ozanım gideli ruhum hastadır
Yürek coşar ama kalem yastadır
Uğraştım cümlemin pası gitmedi
Nedense kalemin yası bitmedi
Yetim kaldı sensiz bu gönül sazım
Harfler küsüp gitmiş bak yarım yazım
Sessiz bir çığlığa verdim gitmedi
Sazınsız, dilimde cümle bitmedi
Elini öpseydim vicdan yapmazdım
Belki müebbeti kalbe yazmazdım
Acı çekti beden göçe gitmedi
Zindanda çürüdü ömür bitmedi
Pişmanlık yakar mı bu denli canı
Harabeye dönmüş canım sol yanı
O günün acısı benden gitmedi
Öncesinde bana gücüm yetmedi
Yankı Pak
Yankı PAK