Ben, boğazda bir, çam ağacıyım.
Diken dikendir, yapraklarım.
Yeşil rengin, mimarıyım
Bereketiyim, bu toprakların.
Siz göremezsinizsiniz, yanımdayken.
Ben görürüm mavilikleri, rüzgarla eğilir başım,
Selam veririm, geçen gemilere.
Kaleleri görürüm ben, tarihin tüm ihtişamı ile,
Hayranlıkla izlerim onları.
Ben bir çam ağacıyım, boğaza nazır bir koruda.
Tepeme kuşlar konar, yazın cıvıl cıvıl.
Bazen, salıncak kurulur, dallarıma.
Sevgililer sallanır, neşeyle.
Bakmazlar, birbirlerine endişeyle.
Ben kışım, baharım, doğayım.
Yeşilin en güzel tonuyum, kozalağım.
Çam sakızı, çoban armağanıyım.
Ben ormanım, hayatım, canlıyım.
Mis kokar, benim her yanım.
Can verenim, insanlara.
Ben bir, çam ağacıyım.
Kökü, yüzyıllara uzanan.
Başı dik, bulutlu...
Geleceğe dair, umutlu..
Sivri, yapraklı, uzun boylu,
Tarihe tanıklık eden, bir çam ağacı...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Oy lavanta tarlaları.
Itır ıtır kokuyor.
Oy lavanta tarlaları.
Ah lila renkli oluyor.
Oy lila lila lila lavanta.
Yar lila lila lila lavanta.
Oy lavanta tarlaları.
Mis kokutur uzakları.
Oy lavanta tarlaları.
Hep lila renkli başları.
Oy lila lila lila lila lavanta.
Yarim ister benden avanta.
Mesut YÜKSEL
Mesut YÜKSEL
Bu dünya da, kimseye güven kalmadı.
Nedense kimse, beni benden almadı.
Yüreğim herkese, beni hiç salmadı.
Dost, sen bırakma beni, yaban ellere.
Gezdim, bu alemi, çok insan tanıdım.
Kimi gerçekti, kimi sahte, yanıldım.
Çok sevdim, sevildim, bazen de yıkıldım.
Dost, sen düşürme beni, kötü dillere.
Yoruldum, arkamda hep, destek aradım.
Bazen bembeyaz idim, bazen karaydım.
Kimine em oldum, kimine yaraydım.
Dost, sen atma beni, o çorak çöllere.
Yalnız bu dünya, hiç mi hiç, çekilmiyor.
Dostun sıcaklığından, bak geçilmiyor.
İnsan arasından, iyi seçilmiyor.
Dost, meydan okuyalım, zalim yıllara.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Bir zamanlar, mutluyduk bizler.
Kaldı mı ki; o günden izler?
Şimdi, bilinmezde yok oldu.
Geçmişte, söylenen o sözler.
Sevgi, insanı insan yapar.
Aşk yolundan, acizler sapar.
İnsanlık, kendin arar oldu.
Mala, mülke, düşkünler tapar.
Hep, derin derin düşünenler.
Olmazlar, mala üşüşenler.
Bir pire, için yorgan yakan.
Çıkarlar, için yiyişenler.
Dünya, yaşam, güzeldir amma.
Rüya, paşam, hayaldir kanma.
Ne yaparsan yap, iyi yaşa.
İyiyi an, kötüyü anma.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL