Belirsiz
Karla karışık yağmur gibisin bugün
Ne okşuyor ne de ıslatıyorsun beni
Hafifte esen rüzgarın cabası
Beşinci mevsim misin yoksa
sevgili
Başlangıcın belli de sonun değil
Yılın on üçüncü ay'ımısın yoksa
Sahi kaç gün sürüyor sende aylar
Bak yine raydan çıktı bende duygular
Yalnızlığım katlanıyor bu gece
Sensizken daha çok geliyor kabuslar
Bir irkilmeyle uyanıyorum yataktan
Kurtuluş yok mu söyle bu ızdırabtan
Soğuk çok soğuk sanki bir morgtayım
Ölmüşüm ama hala yaşamaktayım
Tabut ölünün son koltuğu
Taşıyan var mı bu son yolcuyu...
Mehmet Özcan
Mehmet ÖZCAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Yok Oluş
Bu bir sitem değil sevdiğim,
Çaresizliğin son satırlarıdır,
Benden kopardığın senin,
Bende bıraktığı yangınlarıdır,
Lal eden sevginin biriktirdiği,
Bülbül gibi öttüren acılarıdır.
Güldürüp ağlattığın anların,
kan çanağına dönen gözlerin,
iç yakan sözlerinin hatıraları,
umutsuzluğun son mısralarıdır.
Güneş gibi hayat verirken
nefes nefes içime işlediğin
Sevginin son baharıdır..
Yaprak yaprak dökerken,
Silmeye cesaret edemediğin,
Gözyaşlarının sel olup,
Beni boğan aşkının son cümleleridir...
Cennet misali yaşarken içimde
Cehenneme ittiğin bir kul
ve sevginle körüklediğin atesin,
cayır cayır yaktığı bir kulun,
Son cümleleridir bu...
Senden başka hiçbir şeye ihtiyaç duymazken,
Senden başkasını görmeyen gözlerimin,
Kör olduğu gündür bu...
Sesinle huzur bulurken,
sessizliğinle karanlığa gömülen benin,
Feryadıyla herkesi ağlattığı gündür bu...
Dualarla inşa ettiğim sevgimin,
Kendime ettiğim beddualarla
azaba dönüştüğü gün bu gün...
Senin için yalvarıp yakardığım
Gözyaşlarımla ıslattığım
utancımdan rabbimin huzuruna çıkamadığım, gündür bu gün...
Bilirim halinden hep anlarsın beni,
Bak duruyor yerinde ay,
yüzün yine besbelli,
uzanıp seni tutamadığım gündür bu gün...
Sanırsın bu sevgim gelip geçer,
Usanıp aşık senden geçer,
Bir günlük ömrü kalsa bile,
Seni sevdiğim gündür bu gün...
üşenme oku yazdıklarımı
kızarsan çatma yine kaşlarını
Olur da beklersen son anlarımı
Unutma öldüğüm gündür bu gün...
Mehmet Özcan
Mehmet ÖZCAN
Desem Ben Sana
Süslü püslü söz nedir bilmem
Desem ben sana cananım derim
Bir günüm sensiz geçince
Desem ben sana özlemim derim…
Sevgi sevda nedir bilmem
Desem ben sana aşığım derim
Gönlüme hasretin düşünce
Desem ben sana vuslatım derim…
Varlık nedir görmedim bilmem
Desem ben sana servetim derim
Yokluğun soğukluğu çökünce
Desem ben sana kıymetim derim…
Akıl başta mı yaşta mı bilmem
Desem ben sana deliyim derim
Ömür bir gün sona erince
Desem ben sana kurbanım derim…
Yollar uzak mı çileli mi bilmem
Desem ben sana yoldaşım derim
Her gün sen diye uyanınca
Desem ben sana güneşim derim…
Yazarım kalemim biter mi bilmem
Desem ben sana şiirim derim
Söz olup dilden akınca
Desem ben sana şairim derim...
Mehmet Özcan
Mehmet ÖZCAN
Ben Seni Nasıl Sevdim
Ben seni nasıl sevdim bilemezsin
Buz tutmuş gönüllerin deryasında sevdim
Lal olmuş dillerin cümlelerinde sevdim
Yazılmamış şiirlerin mısralarında sevdim
Ben seni nasıl sevdim bilemezsin
Uçsuz bucaksız çöllerde mecnun gibi
Anadolulunun engin dağlarında Ferhat gibi
Uğruna kanlar dökülen bayrak gibi sevdim
Ben seni nasıl sevdim bilemezsin
Üç günlük kelebeğin ömründe sevdim
Toprağa düşen yağmur damlalarında sevdim
Gecemi aydınlatan ay ışığında sevdim
Ben seni nasıl sevdim bilemezsin
İçe çekilen her nefes gibi
Gözlerden akan tomurcuk yaş gibi
Aşk yoluna koyulmuş baş gibi sevdim
Ben seni nasıl sevdim bilemezsin
Baharda çiçekler gibi sevdim
Yazda öten bülbüller gibi sevdim
Sonbaharda döken yapraklar gibi sevdim
Kışta durgunlaşan mevsimler gibi sevdim…
Ben seni, sen de beni, bende ki seni sevdim…
Mehmet Özcan
Mehmet ÖZCAN
