Temeli ilim olmuş, kurulmuş ya kainat
İlim ile bağdaşan nesiller olur rahat
Sorumsuzluk yüklenmek en büyük bir kabahat
Kurtulmak istiyorsan iradeni kullan sen.
İnsanı kamilsin sen, bahtiyarlıktır yolun
Bilgiden uzak kalma perişan olur sonun
İnsana insan gibi muamelede bulun
Arı gibi bal yapıp iradeni kullan sen.
Heveslerin altında biz nasıl doğruluruz
Gurur ile, kibirle çok kötü boğuluruz
Sevgiyi, kardeşliği bulalım yoğruluruz
Sadakat ehli olup iradeni kullan sen.
Ekonomide kalkın, taassuba girmeyin
İman ile ahlakta zaafa yer vermeyin
Sakın ola geçmişle irtibatı kesmeyin
Gelecek güzel günler iradeni kullan sen.
Araya fitne atıp insanı üzmek günah
Onları birleştir sen sevabın verir Allah
Merhametle kucakla, bulunur elbet felah
Barışa giden yolda iradeni kullan sen.
Ali KAYBAL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Yıldızları görsem de
Bir seven bulamadım
Kor yansa da gönlümde
Zevkini alamadım.
Ne gönlüm hoş burada
Ne can sarhoş burada
Sevgili olmayınca
Yaşanan boş burada.
Dalına ben gelsem de
Yüzüne ben gülsem de
Yoluna ben ölsem de
Bir haber salamadım.
Ne gönlüm hoş burada
Ne can sarhoş burada
Sevgili olmayınca
Yaşanan boş burada.
Ali KAYBAL
Hak'kın nuru var gözünde sürmeler çekilmiş
Sırtında ipek boynuna inciler dizilmiş
Cennet senin ayağının altına serilmiş
Dünya nimetinin sebebi sensin be anam.
Elif lam mim okunarak konmuş senin adın
Hatice'yi, Fatma'yı uygun görmüş kitabın
Muhammed'in aşkı ile geçti tüm hayatın
Nerede görsen hayran oldun elife anam.
Dünyaya teşrif eyledim senin kucağında
Şefkatli sözlerin yankılanır kulağımda
Açılmış gül eyledin yurdumun bucağında
Ninnilerini özledim durmadan de anam.
Çocukları kınalı kendisi mis kokulu
Edebin kaynağısını terbiyenin okulu
Yurdum seninle kutsaldı ismi Anadolu
Konu oldun söylenen güzel türküye anam.
Yüzüne bakmak ibadettir nasıl üf derim
Dokuz ay on günün hakkını neyle öderim
Senin için ölmek az cehenneme giderim
Dağlar yıkarım benden istediğin ne anam.
Elime diken batsa kahrımı çekiyorsun
Bir söküğüm olsa görüp onu dikiyorsun
İyi olsam kötü olsam sen yaş döküyorsun
Bütün acıları gömersin sinene anam.
Korkardım karanlıktan kabus dolardı gecem
Uyanırdın sen hemen düşecek olsa gölgem
Başımı biraz göğsüne koyayım mı desem
Her seferinde sen bana he derdin he anam.
Gül olayım istedim senden güzel diyar yok
Bülbüllerin coştuğu bir sinede figar yok
Gönlümü koşturdum senden daha güzel yar yok
Seni bırakıp gideyim ben nereye anam.
Dermanî'yim ayağının turabı olayım
Veysel Karani gibi dönüp seni bulayım
Kalbimin bir köşesine tek seni koyayım
Her vuruşunda kurban bu can verene anam.
01-02-2007
Figar = yaralı
Ali KAYBAL
Bir kahpe kurşunla yığıldım kaldım
Potin bağlarımı çözemem gayri
Sevdiğim ağlama sil göz yaşını
Boynuna altınlar dizemem gayrı.
Keskin’in etrafı bir kara yoldu
Kırlarda çiçekler sararıp soldu
Analar ağlayıp acıyla doldu
Yolcuyum dünyadan dönemem gayrı.
Sıkılan kurşunlar canımı aldı
Toplandı dostlarım namazım kıldı
Kutluca’nın adı yadigar kaldı
Keskin bağlarını gezemem gayrı.
Dermanî ne desin bunlar azdılar
Kaderimi kurşun atıp yazdılar
Karşı mahalleye mezar kazdılar
Baba ocağına dönemem gayrı.
Ali KAYBAL