İnsanlık ölmüş.
Ah sevgili arayan.
Dili olmayan kalbin.
Esaretin altında ezilen.
İnsan.
İnsanlığı gömmüşler.
Kalplerinde kirden duvarlar.
Görünmez olmuş.
Karanlık haleti ruhiyelerle dolmuş bakan gözleri.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Sesler duyuyorum.
Onların sesleri.
Benim sesim.
Senin sesin.
Gidilen ırmaklar.
Sularda akan gözler.
Aklımdan geçiyor.
Eller dokunan doğaya.
Bir ağacın bitiğiyim.
Gövdesinin arısı.
Aklının yaprağı.
Çil gözlü.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
Güzel kelimeler söyleseydin bana.
Yalnızlık etmeseydin.
Sevgi sözcükleri yeterdi.
İnsan kalmaya.
Çok şey istemek düşüncesi yoktu içimde.
Kuyuların berbat etti yaşamanı.
Yine de Allah iyiliğini versin.
Sadece saflıktaydım o anlarda.
Yaşamaya bir adım atmak.
İnsanlığın yürüdüğü.
Yıldızların altında.
Yaşamak unutmak için çabalamaktan ibaret.
Bazen diyorum.
Karşılaşmak.
Seninle.
İliklerime sindi.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
Bir gün gideceğiz dünyadan.
Kalacak bir fotoğraf belki o da kaybolacak.
Bizi anlatan hiçbir hikaye kalmayacak.
Belki de bizi seven bir insan onu saklayacak bir cebinde.
O da gidince.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN