Gönül ne gezersin, sessiz dağlarda;
Acı poyraz gibisin, esip gezersin!
Kimi layık gördün oy of ömür tahtına;
Bir zalım ardından, koşup gidersin?
Felek tuzak kurar, kader yoluna!
Ağyar dersin el olur, gider zoruna.
Kerem gibi yanma oy of aslı uğruna;
Kül olur yeller de, tozar gidersin!
Azap gülü gibisin, gurbet eller de:
Baykuş gibi kalma, viran hane de.
Beyhude gezme oy of ıssız çöllerde;
Bir gün bir yerde çürür gidersin!
Engine de deli- deli gonüm engine!
Gel gidelim, dost eline yurduna.
Ağyar ferman yazar oy of cana kastine;
Kadere talihe, küser gidersin.
Hanifi OKYAY 18.11.2021 / 11:00
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Turnam selam söyleyin, o nazlı yare!
Gayri bu hasretten, yorulmuş deyin.
Tükenmiş umutları da, biçare kalmış;
Hasret ateşiyle de, kavrulmuş deyin.
Görmüyor gözleri kendi önünü!
Kaybetmiş sahrada, naçar yönünü.
Yetmez mi? Bıraksın artık nefret dilini;
Sözlerin kurşun gibi, vurmuş deyin.
Yıllarca beklerken kayıp olmuş neşesi!
Ne derdi bitiyor, ne bir gün çilesi:
Bu dünyada kalmamış hiç hevesi;
Meyve veren dalları, kurumuş deyin.
Hanifi OKYAY 18.01.2017 / 14:15
Hanifi OKYAY
Kaptırdım gönlümü aşkın seline!
Sam vurdu ömrümü yel alıp gitti.
Gönülden gönlüne,yollar ararken;
Çığ düştü ömrüme,sel aldı gitti.
Olmadım bahtiyar,fani dünyada!
Döktüğüm gözyaşı etmedi fayda.
Ben beni bileli, bu gönül yas da;
Ümit hayal oldu, sır alıp gitti.
Yürek de yangın var, dumanı tütmez!
Edilen nasihat, hiç fayda etmez.
Bir selam salmış yar,o bana yetmez;
Hulara karıştı, pir alıp gitti.
Yüce dağlar karlı,duman bürümüş!
Gerçeği görmeyen, insan körmüş.
Dediler ki! Kul Okyay da ölmüş;
Kimi kazma kürek, bel alıp gitti.
Hanifi OKYAY 27.08.2010 / 16:40
Hanifi OKYAY
Yaprak döktü ömrüm ilkbaharında!
Hasret dağdır, viran bağda gör beni.
Bundan gayri sonum, kara hummadır.
Al toprak gibi, yar yüzüne sür beni.
Esen yelden gelir,yarin kokusu!
Parça parça, bu gonümün dokusu.
Bir yan hasret, bir yan sevda pususu;
İster seyyah gibi, diyar diyar sür beni.
Bir hasret türküsü,çalar her yerde!
Efkar dalga dalga, ömrüm çemberde.
Sabahın ışığı ile, bir seher vaktinde;
Kara taş misali, al çelende ör beni.
Sefil okyay, bülbül gibi ahu zarda!
Lale-yi zarı viran oldu, aklı firarda.
Yakıp yıktı hasretin,gözü intizarda;
Sen bilmedin, tanır bilir kör beni.
Hanifi OKYAY 26.07.2019 / 15:20
Hanifi OKYAY