ŞİMDİ GİTMEK İSTİYORSUN
KALBİNDEN ÇIKARIP TA UNUTMAK İSTİYORSUN
YÜREĞİMİ YAKAN EN ACI İTHAMLARINLA
BELKİ HAKLISIN SANA GÖRE
GÖSTEREMEDİM ANLATAMADIM
KALBİMDE Kİ YERİNİ
AMA UNUTMA AŞK KORKUYU GETİRİR
KAYBETME UNUTMA HİSSİNİ
BİR HANÇER OLUR KALPTE
BİTMESİN BU KEZDE GİTMESİN
BİR KURŞUN DAHA SIKMASIN
AŞK ATMASIN KALBİNİ ATEŞE
AMA AŞK HAİNDİR
SİNSİ Bİ YILAN GİBİ SOKAR
İsimsiz Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
SEN YALAN AŞKLARIN BESTEKARI
BEN SENİN ÇALMAYI VE GÖRMEYİ İSTEMEDİĞİN BİR NOTAYIM
OLURYA GÜN GELİR BİR ŞARKI
BESTELEMEK İSTERSEN AKLINA GELİRİM AMA SEN YILLAR ÖNCE
BENİ UNUTTUGUN AKLINA GELMEZ YANLIZLIGI AŞKI FISILDARIM SANA
ÇOK UZAKTAN İÇİN GİDER AGLARSIN BELKİ
AMA ASLA SONU GELMEYECEK
VE YARIM KALACAK BESTEN
O ZAMAN ANLAYACAKSIN
BESTEKAR NOTASIZ OLMAZ
NOTA BESTEKARSIZ AŞKI ANLAMAZ
İsimsiz
Güneşini kaybetmiş bir papatya gibi,
Işığa aç kalmış bir manolya gibi,
Meçhule gittiğini yeni fark eden bir sevda gibi,
Öyle dertliyim ki bu gece.
Tüm mihnetlere açmışım gibi,
Tüm benliğim çalınmış gibi,
İnsanların insanlıktan çıktığını fark eder gibi,
Öyle hüzün yüklüyüm ki bu gece.
Acılı bir müştak gibi,
Değerini yitirmiş bir altın gibi,
İnsanlar tarafından görülen müptezel gibi,
Öyle jülideyim ki bu gece.
İsimsiz
Uzaklarda arayıp, yakınlarda kaybetmek
Bir kağnının sırtında yüzerek yaşamak gibi
Sular ardında kapalı taştan oluklar
Yolların çevresinde yorgun bir atmaca
Güz vurunca çarkını demir sarnıca
İçimde kelebekler zamana dökülürdü
Dem vaktini arayıp Mecnun gibi çöllerde
Nice gonca güller geçti dimağımdan
Adımın sensiz anıldığı zamanlarda
Mevsimlere uğrayıp , takvim yaprağından
Vakitsiz gecelerde bağışladım ismini
Gözlerin uzaktan gözlerime dokundu
Göğsüme saplanıp, kaderime vuruldu
Yasaksız geceler bağlanır şimdi
Sözcükler şiirlere hangi vakit bürünmüş
Kutupsuz çizgiler belirdi gözyaşlarımda
Soğuk bir nefesti içimde yayılan
Yaşamayı tatmak kırık parçalarda
Köprünün sonuna uzanan izler
Teslimiyet duygusu ruhun ön saflarında
Kusursuz bakışlarda yaklaştım sana
Masumane kelimeler döküldü dilden
Sayfalar uzanıp gecenin ışıksız yollarına
Bir kalemde yaşayıp yazdım hayatı
Sen kalbe düşen son kurşun izi
Göklerin mavisinde yüreklere dokunan
İçinde bir sır gibi sakladın bizi
Söylesene zamana sığabilir miyiz?
Renklerin uyumu tonundan belli olur
Rüzgarlar dünyaya kök salmak için
Gölgeler doludizgin adımlar salarken
Kayboldum şehrin karanlıklarında
Perdeler ardında güneş yüze görünmek için
Gözlerine dokunmak için uzanırdı ellerim
Buluştu yalnızlığın talihsiz sokaklarında
Umuda saplanıp yaşadım seni
Ellerini aradım şafaklara bürünüp
Dikenli yolların bodrum katlarında
Saklandım görüntülerin yamaçlara vurduğu
Sessizliğin hakim vurgunlarından
Uzun bir mektupta ismini bağışlayıp
Hatırladım yolun sonuna yaklaştığımı
İsimsiz