Anne
İlk kundağın
Ben oldum, yavrum;
İlk oyuncağın
Ben oldum.
Acı nedir
Tatlı nedir... bilmezdin
Dilin damağın
Ben oldum.
Elinin ermediği
Dilinin dönmediği
Çağlarda, yavrum
Kolun kanadın
Ben oldum
Dilin dudağın
Ben oldum.
Belki kıskanırlar diye
Gördüklerini
Sakladım gözlerden
Gülücüklerini...
Tülün duvağın
Ben oldum!
Artık isterlerse adımı
Söylemesinler bana
'Onun Annesi' diyorlar...
Bu yeter sevgilim bu yeter bana!
Bir dediğini iki
Etmiyeyim diye öyle çırpındım ki
Ve seni öyle sevdim sana
O kadar ısındım ki
Usanmadım, yorulmadım, çekinmedim
Gün oldu kırdın...
İncinmedim;
İlk oyuncağın
Ben oldum.. Yavrum
Son oyuncağın
Ben oldum...
Layık değildim
Layık gördüler
Annen oldum yavrum
Annen oldum!
Arif Nihat ASYA
SEVİLEN ŞİİRLER Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Kardan Adam
kardan adam,kardan adam
senden korkmaz benim babam
süpürgen var süpüremezsin
etrafını hiç göremezsin
ağzın burnun kızarmış
sanki pek çok soğuk varmış
haydi haydi yürüsene
hah hah hah diye gülsene
ah ne süslü bebek
üstü mavi al benek
aman tutsam şunu ben
hemen uçuğ gitmeden
SEVİLEN ŞİİRLER
Aldanma Cahilin Kuru Lafına
Aldanma cahilin kuru lafına,
Kültürsüz insanın külü yalandır,
Hükmetse dünyanın her tarafına,
Arzusu hedefi yolu yalandır.
Kar suyundan süzen çeşme göl olmaz,
Gül dikende biter diken gül olmaz,
Diz diz eden her sineğin bal olmaz,
Peteksiz arının balı yalandır.
İnsan bir deryadır ilimle mahir,
İlimsiz insanın şöhreti zahir,
Cahilden iyilik beklenmez âhir,
İşleği ameli hâli yalandır.
Cahil okur amma âlim olamaz,
Kâmillik ilmini herkes bilemez,
Veysel bu sözlerin halka yaramaz,
Sonra sana derler deli, yalandır.
Aşık Veysel Şatıroğlu
SEVİLEN ŞİİRLER
Anacığım
—Anneme ve bütün annelere—
Nasıl hatırlamam anacığım nasıl
Kaç geceler bana ninni söylerdi
Hasta olunca oydu başucumda bekleyen
Biraz yorulmayayım, üzülmeyeyim, hemen
Alır kucağına okşardı, saçlarımı öperdi.
Nasıl hatırlamam anacığım nasıl
Uzun kış geceleri masal masaldı
Güzel çoban kızları, iyi kalpli sultanlar
Bir suyun akışı gibi geçip gitti zamanlar
Şimdi ne o dünkü çocuk, ne de o masal kaldı.
Nasıl hatırlamam anacığım nasıl
Yıkayan oydu mürekkep lekeli parmaklarımı
Akşam biraz geciksem yollara düşerdi
Sokağa çıkarken «Yavrucuğum üşütme» derdi.
Hemen bir kazak örerdi biraz boş kaldı mı.
Nasıl hatırlamam anacığım nasıl
Bilirim yine kalbinde yerim anacığım
Selam sana Anneler Günü İstanbul’dan
Yeni dönmüşçesine bir akşam okuldan
Vefalı ellerinden öperim anacığım.
Ümit Yaşar OĞUZCAN
SEVİLEN ŞİİRLER