Her insan bir kitapmış
Okuyunca anladım
Sevgi ilmik ilmikmiş
Dokuyunca anladım.
Çelme takan çok imiş
Koştuğumda anladım
Dostların kalmıyormuş
Düştüğümde anladım.
Dostluk yalan, ben yalnız
Kaldığımda anladım
Dertlenip, ağlamaklı
Olduğumda anladım.
İSMAİL MALATYA
İsmail MALATYA Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Kalbin hızlı hızlı vurursa
Sol yanını kavrarsan
Dökülürse güzel dudaklarından
Sevgi ve özlem sözcükleri
Eğer kulakların çınlarsa
Durduk yerde, kendini dinlerken
Gözün seğirirse istem dışı
Ve bir noktaya çakılırsa
Eğer beni ararsa köşe bucak
Bilir misin neredeyim?
Gözlerinin dalıp gittiği uzak yerdeyim.
İSMAİL MALATYA
İsmail MALATYA
Direncim mi bitti?
Tükendi mi yoksa?
Alışıyor muyum, ben de bilmiyorum.
Kendimi anlatmayı beceremedim
Gerçi anlaşılmayı da beklemiyorum
Kördüğüm duygularım
Kendime yetemiyorum
Konuşsam boş
Söyleyecek ne kaldı ki zaten
Kahverengi gözlüm anlardı beni
Gün batımı kahvem ve yalnızlığım
Gözüm sokak lambasına ilişti
Yalnızların kralıyım
Belki avaz avaz bağıramam ama
Susmakta ustayım.
İSMAİL MALATYA
İsmail MALATYA
Senin olmayacak birini sevme
Ağlamakla gülmek arasında yarışırsın
Mutluluğu özlersin, hüzünlere alışırsın
Uykuyu özleyenlere karışırsın
Ters düz olur hayatın
Sigara izmaritleri dağ gibi olur kül tablasında
Kalkıp dökmeye erinirsin
Kasılırsın, gerilirsin
Yüreğini bölmeye çalışırsın
Gündüz yaşamaya
Gece ölmeye çalışırsın.
İSMAİL MALATYA
İsmail MALATYA