Aldığım Nefes
Bir ay gibi doğdun gönlüme
Bazen kaybolur bazen görünürsün
Güneş gibisin bazen ısıtırsın
Bazen bulutların arkasındasın
Mevsimler değişir sende değişirsin
Yazın o saçlarında serinlerim
Sonbaharda gözlerinde ıslanırım
Kışın peteğim ilkbaharda çiçeğimsin
Sen gökteki yıldızlar gibisin
Bir çırağ gibi ısıtırsın ruhumu
Sensiz ölümü hatırlarım
Sen ölmeyecek gibi yaşatansın
Hep aklımdasın sevgilim ilham gibisin
Kalbimde patlayan volkansın
Sen benim aldığım nefes gibisin
Verdiğim nefeste benim sevgilim
MEHMET YABAŞ
Mehmet YABAŞ Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Son Adres
Yaşlanacaksın hiç bir şeyde, kalmayacak heves
Bekleyeceksin artık, nerde diyeceksin son nefes
Kocaman dünya, dar gelecek olacak kafes
Sonunda gideceksin, ölümdür son adres
Her şeyden her nimetten, hesap vereceksin
Geçmişte yaptıklarını, inkâr edeceksin
Ancak ekranda, amellerini göreceksin
Dünyaya geri dönmeyi,çok isteyeceksin
Geçmişte yaptıklarını, izleyeceksin baştan
İzledikçe olacaksın, bin pişman
Herşey olup bitti, kalmadı zaman
Hani dünyada, bıraktığın şöhret ve şan
MEHMET YABAŞ
Mehmet YABAŞ
İmkansız Nefes Almak
Üşüyorum bir hastalık sarmış tüm ruhumu
Sen gittiğinden bu yana sevgilim
Kalbimde hala bir heyecan gecelerim zindan
Ağlamaklı gözlerim boğazımda hıçkırık
Unut beni diyerek gittin bıraktın yaralı
Mezarımı kazdın hiç bari içine at
Üşümeyeyim üstümü toprakla doldur
Sensiz zaten imkansız nefes almak
Şimdi essin rüzgar yağsın yağmur
Belki üstümde yeşerir çiçekler
Onlar terk etmez sadece özlem duyarım
Yeniden üstümde yeşerip bitene kadar
Aklım fikrim uzaklaştı bu aralar bende
Zikreder gibi sallanıyorum ellerimi ovuşturarak
Tek başıma korkuyorum karanlıktan
Kendimi dışarıya atıyorum yine geliyorsun aklıma
Buluştuğumuz yerler şu sokak lambasının altı
Fırtınalı bir günde köpüren denizin sahile vurduğu yer
Islanalım diye yanımıza şemsiye almadığımız gün
O toprak kokusunu içimize çekerdik sevgilim
Ben ölmüşüm artık sen gittiğinden bu yana
Az kaldı özlediğim hasret duyduğum mezara
Beni sen öldürdün senden şikayetçiyim
Elveda değersiz değer verdiğim sevgilim
MEHMET YABAŞ
Mehmet YABAŞ
Hüsnü Kuruntu
Değişti yaşantım bir anda karardı
Önce mutluydum bende ne vardı
Ne zaman gözlerim gözlerine daldı
Hayatın kıyısında boğdun beni
Çöktün karabasan gibi üstüme
Aşık olmak sevmek benim neyime
Asla anlatamadım bunu gönlüme
Henüz ölmedim amma öldürdün beni
Ben aptalım neden peşinden koştum
Senin yüzünden yaradanı unuttum
Oysa ne hayaller kurmuştum
Susuz çöllere düştüm bıraktın beni
Biliyordum bendeki hüsnü kuruntu
Karşılıksız kendimi ettim avuntu
Sana olan aşkım sevdam kulluktu
Sonunda cehenneme attın beni
MEHMET YABAŞ
Mehmet YABAŞ