Anlamak zor anlatmak zor oldu;
Nereye bu gidiş! biz kimin teline dokunduk!!!
Kime ne dedik de birden bire dışlandık böyle!
Anlamak zor anlatmak zor oldu insanlara.
Ah be dostum!
Dertlerimiz vardı bir zamanlar
ve o derde çareler arayan dostlarımız;
Kim demişti ki ''eski dosttan düşman olmaz'' diye?
Şimdi ne dost belli ne de düşman.
Söz verdim kendime hiç ama hiç kimseye
dokundurma diye!
Sen yaz dilinden dökülenleri kim ne anlar ise anlasın!!!
Yanacaklar varsın sonrasında yansın!
Hak aşkına, Vatan aşkına, Bayrak aşkına
neye yanar ise ona yansın.
Ah be dostum!
Biz yol iz bilmez idik eskiden!
Ama onurumuz vardı ve de gururumuz..
Kimseyi hakir görmez,'' Allah'ın yarattığı'' derdik!
Satılık onurumuz yoktu bir çuval kömüre...
Bilmem anlatabiliyor’muyum ? Acizliğimi.
Ah be dostum!
Kul Okyay günümüz dili ile olaylara objektif.
Ama her halde kendisi de bir bakıma subjektif.
Her alanda oyuncu, yönetmen hemde proje'ektif.
Ah be dostum ah ah!!!
Hanifi OKYAY 05,02,2017 /14:40
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Şimdi gönülde gam var:
Unutmuş bizi artık neşe.
Elbet bu günler bitecek;
Geçecek bu temaşe.
Bir tebessümle başladı!
Gönülde ki bu yangınlar.
Ey sevgili duy sesimi;
Yüreğimde özlemin var.
Sen bana geç'mi kaldın?
Ya da ben sana erken!
Sana ne ettim ki ben?
Kendi halimde yaşarken.
Yar etmediler bir birimize!
Etrafımızda kem gözler var.
Ey sevgili sende biliyorsun;
İçimizde yanan bir ateş var.
(bestelendi)
Hanifi OKYAY 25.10.2018 / 10:20
Hanifi OKYAY
Karlar yağdı güvendiğim dağlara
Hazan düştü mor sümbüllü bağlara
Selamsız sabahsız geçen dostlara
Bağlanıp kalmaktan, bıktım usandım.
Yar yoluna serdim gonca gülleri
Ele sıcak gelen bana zemheri
Gonca diye karaçalı dikeni
Öpüp koklamaktan, bıktım usandım.
Acep kimler yazdı, bu kara yazıyı
Kesemedim bağrımda ki sızıyı
Gelir diye bekledim, gardaş bacıyı
Hayaller kurmaktan, bıktım usandım.
Kul Okyay ürişan, sanma bahtiyar
Seyyah olup gezdi, bil diyar-diyar
Yürü yalan dünya, sende neyim var?
Sefil yaşamaktan, bıktım usandım.
Hanifi OKYAY 22.06.2016 / 14:25
Hanifi OKYAY
Mevsimler değişir yollar değişir
Huzura çıkmayan yol senin olsun.
Sol yanımda yarem var gayet derin;
Bülbüle yar olmayan gül senin olsun.
Şu ahım bedduam tutar inşallah.
Cevreyleme gayri bana illallah.
Adını ansalar demem maşallah;
Ben küle döndüm, kor senin olsun.
Saçların ağarsın,belin bükülsün.
Gözlerinden kanlı yaşlar dökülsün.
İpliğin pazara çıksın, soyun çürüsün;
Yolcusu olmayan yol senin olsun.
Fani dünyada güneş batarken
Eller sevdiğine sarılıp yatarken
Sefil okyay damla damla erirken;
Sardığın yılan,yareni cıyan olsun.
Hanifi OKYAY 27.07.2019 / 15:30
Hanifi OKYAY