Eğitim Sitesi

Adam Şiiri

Adam

Adam güneşi kucakladı

Alışınca cehennemlere

Kendi kalbini bıçakladı

Zahmet vermedi elemlere.



Tütünce sigarası şöyle

Efkar duman oldu, sessizce

Baktı uzaklara hasretle

Gözleri yaş doldu sessizce



Adam Rüzgarı saydı hiçe

Kanlı fırtınalardan sonra

Düşündü yokluğu gizlice

Çekip te giden yardan sonra.



Bulut oldu da her bir derdi

Yanık feryadı göğe erdi.

“Gülümsedi hepsi kaderdi!

Hepsi bir gün gelip geçerdi.



Adam birşeyler sayıkladı

Hummalı gecelerden sonra

Derdi omuzuna yükledi

Kan kusan hecelerden sonra



Adam güneşi kucakladı

Alışınca cehennemlere

Kendi kalbini bıçakladı

Zahmet vermedi elemlere.

Burhan KADAH Şiirleri

  

sevilay duygusal hemde güzel.kendi kalbini bıcakla masın 2006-05-20

Yazılan son 1 yorum gösteriliyor.

İçerikle ilgili 1 yorum yazılmış.

Benzer Burhan KADAH Şiirleri:

Ne Vardı ?

SILIPTE SEVABLARIMI GONUL DEFTERINDEN

YALNIZCA GUNAHIMI SAYACAK NE VARDI .

HATIRALARA VURUP HANCERI DERINDEN

O GUZELIM MAZIYE KIYACAK NE VARDI



KOKMADI MI GULLERIM ASK DENEN BAGINDA

TASIMAMIS GIBISIN BENI YUREGINDE

TAM DA SEVECEK IKEN NEVBAHAR CAGINDA

BENI DE EL YERINE KOYACAK NE VARDI.



BUNCA DERDIN SUCUNU YUKLEYIP KADERE

SONUNU DUSUNMEDEN AYRILDIN YOK YERE.

OZLENEN KAVUSMAYI BIRAKIP MAHSERE

O YEMINLI SOZLERDEN CAYACAK NE VARDI.



BİR GÜNEŞTİ GÖZLERİN PARLARDI IŞIĞIN

SÖNMEZDİ HİÇ ATEŞİ YANARDI AŞIĞIN

ÇIKINCA SU YÜZÜNE YALAN BARIŞIĞIN

GÖKTE YILDIZ MİSALİ KAYACAK NE VARDI

Burhan KADAH

Tutku

“Bu sensin” dedi

Vurdukça kayalara köpüren su.



Yitirmiş annesini

Sarp kıyılarında Ege’nin

Gömmüş öksüzlüğünü

Toprağına Anadolu’nun



Ama deşmeye gör yarasını

Yine köpürür azgın sular

Yokluğunda bir ilacın.



O aşk değil,

Sevda hiç de değil;

Yakalanmış kartalın pençesine

Yırtılmış tırnakları

Kana bulamış her bir yanını…

“İşte bu sensin” dedi;

Telaşlandıkça

Gönlüme çöken tutku.

Burhan KADAH

Adam

Adam güneşi kucakladı

Alışınca cehennemlere

Kendi kalbini bıçakladı

Zahmet vermedi elemlere.



Tütünce sigarası şöyle

Efkar duman oldu, sessizce

Baktı uzaklara hasretle

Gözleri yaş doldu sessizce



Adam Rüzgarı saydı hiçe

Kanlı fırtınalardan sonra

Düşündü yokluğu gizlice

Çekip te giden yardan sonra.



Bulut oldu da her bir derdi

Yanık feryadı göğe erdi.

“Gülümsedi hepsi kaderdi!

Hepsi bir gün gelip geçerdi.



Adam birşeyler sayıkladı

Hummalı gecelerden sonra

Derdi omuzuna yükledi

Kan kusan hecelerden sonra



Adam güneşi kucakladı

Alışınca cehennemlere

Kendi kalbini bıçakladı

Zahmet vermedi elemlere.


Burhan KADAH

Adam Şiiri