Eğitim Sitesi

Adadaki Adam Şiiri

Adadaki Adam

Issız bir adada sessiz bir adam

Bakar ufuklara... Ufuklar kara.

Geçmişi andıkça akar durmadan

Ölü gözyaşları canlı sulara.

***

Alır karşısına çocukluğunu

Bakar, konuşamaz dili tutulur.

Uzatır ellerin şefkatli, sıcak

Yazık, çocukluğu kaçar-kurtulur.

***

Yaslanır taşlara uykulu, yorgun

Aniden gençliği yanına gelir.

Düşünür hayal mi,gerçek mi? diye

Gerçek son nefesin sonuna gelir.

***

Lüzumsuz aydınlık günlere inat

Tutar karanlığı sever bir süre.

Unutur kendini kendi özünde

Gider bilinmedik meçhul yerlere.

***

Adada yel esse,kuşlar ötse de

O başka alemde yaşar ve duymaz.

Yıllar tükense de,ömür bitse de

Anahtar yazık ki kapıya uymaz.

Abdurrahim KARAKOÇ Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Abdurrahim KARAKOÇ Şiirleri:

Bayramlar Bayram Ola-ı

Güneş yükselmeden kuşluk yerine

Bir adam camiden döndü evine

Oturdu sessizce yer minderine



Kızı " bayram" dedi, yalınayaklı

Adam " Bayram" dedi tam ağlamaklı



Eli öpüldükçe içi burkuldu

Konuşmak istedi dili tutuldu

Güç bela ağzından bir " of" kurtuldu



Oğlu " Bayram dedi sırtı yamalı

Adam " he ya" dedi gözü kapalı



Düşündü kış yakın, evde odun Yok

Tenekede yağ yok, çuvalda un yok

Yok yoka karışmış: tuz yok, sabun yok



Avrat " Bayram" dedi eğdi başını

Adam " evet" dedi, sıktı dişini



Çalışsa ne iş var, ne cepte para

Dağ oldu içinde büyüyen yara

Dikti gözlerini karşı duvara



Takvim " Bayram" dedi, silindi yazı

Adam " öyle" dedi, bağrında sızı



Döndürse yönünü herhangi dosta

Yaralı, gariban, dul, yetim, hasta

Aylar, yıllar, günler erirken yasta;



Yer - gök " Bayram" dedi ağzını açtı;

Adam " Bayram" dedi evinden kaçtı.

Abdurrahim KARAKOÇ

Bayramlar Bayram Ola-3

Kalkarım her sabah kötü bir günde

Yüreğim zindanda sevgim sürgünde

***

Engeller yol vermez gelemem oğul!

***

Taşırım başımda başı boşları

Konuşur karşımda mezar taşları

***

Diriler dil vermez,bilemem oğul!

***

Tecellim çiledir çeker giderim

Gözyaşı selinde akar giderim

***

Dostlarım el vermez kalamam oğul!

***

Hasretim göl göldür hicranım nehir

Toprağım kor ateş havam som zehir

***

Arılar bal vermez alamam oğul!

***

Ben aşka koşarım aşk beni vurur

Yaklaştığım deniz içimde kurur

***

Bahçeler gül vermez gülemem oğul!

***

Bayramlar kurşundur canımda kalır

Yazdığım tebrikler yanımda kalır

***

Postacı pul vermez salamam oğul!

Abdurrahim KARAKOÇ

Beni De Götür (?)

Çileyi koklayıp gül niyetine

Zindana girersen beni de çağır

Sabri, kanaati bal niyetine

Ekmeğe düşersen beni de çağır.



Bazen iki dünya sigar içime

Bazen iki güneş doğar içime

Bazen gam yağmuru yağar içime

Sen beni ararsan benide çağır.



Dostların var ise divanelerden

Gözyaşın aktıysa minarelerden

Binlerce senelik viranelerden

Bir şeyler sorarsan benide çağır.



Ezelin ezelden öncesi vardı

Yine sonsuzluktur sonsuzun ardı

Zaman yumağına bizi kim sardı

Aklini yorarsan benide çağır.



Dışarda göz yanar, içerde yürek

Taahhüt ehline tahammül gerek

Mazlum yarasına merhem diyerek

Gözyaşı sürersen benide çağır.

Abdurrahim KARAKOÇ

Adadaki Adam Şiiri