Eğitim Sitesi

Açık Dilekçe Şiiri

Açık Dilekçe

Görmediğim bir bambaşka durum var

Sizin şehrin kızlarında savcı bey.

Yaklaşanı ta yürekten vururlar

Kan kokuyor gözlerinde savcı bey.



Gayeleri gönül kırmak dal gibi

Bakışları çifte favül bal gibi

Ülkeler fethetmiş bir kral gibi

Gurur dolu pozlarında savcı bey.



Kaş yaparken, göz çıkarır elleri;

Çok silahtan tesirlidir dilleri

Hayret ettim, bir tuhaf ki halleri

Poyraz eser yüzlerinde savcı bey



Derviş olup çıktım tığsız, tebersiz

İlk görüşte avladılar habersiz

Pişirdiler beni tuzsuz, bibersiz

Kebap oldum közlerinde savcı bey



Bölüştüler gönlüm ile aklımı

Davacıyım, ara benim hakkımı...

Bir yol göster, haklı mıyım, haksız mı?

Yorulmayın izlerinde savcı bey.

Abdurrahim KARAKOÇ Şiirleri

  

ali kedi 2005-03-20

ali kedi 2005-03-20

ismail selam 2005-03-17

Yazılan son 3 yorum gösteriliyor.

İçerikle ilgili 3 yorum yazılmış.

Benzer Abdurrahim KARAKOÇ Şiirleri:

Ben

Ben: Karlı dağların deli rüzgarı

Ben: Tozlu yolların demirbaşıyım

Ben: Suyu kurumuş sevgi pınarı...

Ben: Toprak bekçisi, mezar taşıyım



Ben: Hep yıllar yılı kanayan çıban

Ben: Fikir sürüsün yitiren çoban

Ben: Hayal peşinde çarıksız taban

Ben:Gurbet ağzında bulgur aşıyım



Ben: Çürük bir gemi aşk denizinde

Ben: Yağmur damlası dostun izinde

Ben: Yanıp kül oldum aşkın közünde

Ben: Karasevdanın dert yoldaşıyım



Sen: Koyu düşmanım yersiz gülüşe

Ben: Düşüvermişim bitmez bir düşe

Ben: Bıldır ağlarım bu yıl ölmüşe...

Ben: Bensiz duyunun ilk savaşıyım



Ben: Gönlü aklına uymayan deli

Ben: Az düşünceden doymayan deli

Ben: Beni ben diye saymayan deli

Bırakın ben benden uzaklaşayım

Abdurrahim KARAKOÇ

Açıklama

Daha doğar doğmaz kundak içinde

Hoyrat bakışlarla vurulan benim

Hesapsız kitapsız bir halk içinde

Her saat hesabı sorulan benim...

***

Yastığım yaralı yorganım hasta

Duvarlar utanır, kapılar yasta

Dursam bulanırdım şişede, tasta

Çağlayan sellerde durulan benim...

***

Güneşim gurbete doğmaya gitti

Elim gırtlağımı boğmaya gitti

Emeğim, sevabım yağmaya gitti

Fikir beldesinden sürülen benim...

***

Dünyamı zalimler elimden aldı

Günlerim azapla işkence doldu

Umudum, hayalim uzakta kaldı

Cennete çarmıha gerilen benim...

***

Yad eller yangına yol açtığında

Bağlandım her ipin dolaştığında

Zulmün doruklara ulaştığında

Bil ki ölüp, ölüp dirilen benim...

***

Gün olur dostlarım ufkumu boğar

Gün olur çocuğum ruhumu soyar

Gün olur ellerim gözümü oyar

Aklı kütür, kütür kırılan benim...

Abdurrahim KARAKOÇ

Anadolu Gezisi

Ter kokuyordu Çukurova tarlaları,

Irgat Türküleri duyuluyordu uzaktan;

Ekin biçiyordu yalınayaklı köy kızları

Elleri kabarıyordu oraktan



Gökbelen dağlarına yağmur yağıyordu;

Yetimler mahallesinde bir çocuk ağlıyordu



Kan kokuyordu doğunun çimenli yaylaları;

Silah sesleri geliyordu Şırnak'tan

Oğulsuz koymuşlardı ak saçlı anaları;

Tütünler tedirgin olmuştu ocaktan



Cilo dağlarında kamalaklar üşüyordu;

Garipler köyünde bir gelin düşünüyordu



Yosun kokuyordu Karadeniz'in mavnaları;

Oynak havalar dökülüyordu parmaktan

Buz gibi bir soğuk biçiyordu baharı;

Dal boylu gençler gidiyordu bıçaktan



Ilgaz dağlarında kurtlar uluyordu

Bekarlar kahvesinde bir adam uyuyordu



Şehvet kokuyordu Ege'nin bereketli ovaları;

Körpe bedenler soyuluyordu ahlaktan

Tedirgin etmişlerdi bizim havaları;

Yadırgı sesler geliyordu plaktan



Çatalkaya dağında kartallar dönüyordu;

Bir nesil yaşıyor, bir tarih ölüyordu.

Abdurrahim KARAKOÇ

Açık Dilekçe Şiiri