Mahallemin aracı, sürekli binmekteyim,
Şahsıma alışılmış, ayakta gitmekteyim...
Selam versem almazlar, lâyık da sayılmayız,
Önemli de değiliz çünkü biz hep haksızız...
Bindiğim otobüs boş, oturduk ve kurulduk,
Sağ taraftan kalkmışız bugün huzurlu olduk...
Bel fıtığım olmasa, oturmak istemezdim,
Dinmez sorunlarımı, hâlâ düzeltemedim...
Çevreme söylemedim, varsın hiç bilmesinler,
Oldukça sinirliyim, boş ver üzülmesinler...
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Çok şeyden habersiz ahmakça yaşamışsın,
Çoluk çocuk dertlidir bundan utanmalısın...
Geleceğin var ise belki lanetlenecek,
Lanetle anan kullar sana üzülecek...
Diyecekler, dedemiz hem cahil hem zalimmiş,
Vicdana, hakikate tümden merhametsizmiş...
Ya daha da sonrası ahiret denilen yer,
Şu sorgu sual yeri ortamındaki mahşer...
Anlamadığın şeyler haberin dahi yoktur,
Katlettiğin köpeğin yaratanı yok mudur?
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Hayvanlardan İnsanlık Adına Özür Diliyorum 10
Doğa, düşman seçilmiş katliamlar sürmekte,
Bencilliklerimizden cana gülüşülmekte…
Zevk için avlanmalar naralarla karışır,
Can çekişen hayvanlar Rabbimize yalvarır…
Orman talan halinde köpekler katledilir,
Her işe koşmaz diye bu sert ceza verilir…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
19 Kurtuluş Otobüsünde Ön Koltuk Nedense Hep Dolu Olur
Sitem değil maksadım, karalamışız işte,
Kötülemek hiç değil, kargaşa var yürekte…
Bir şeyler yazılacak, olsun ya da olmasın,
Üç beş satır dizeyle, şahsımız rahatlasın…
Biz ki şair ruhluyuz siz kabul ederseniz,
İlham için binerim, ön yeri verirseniz…
Maksadım incelemek, inen ve binenleri,
Yol vermeyen araçlar ve küfür edenleri…
Şahsım buna rastlıyor çünkü tek göz tetikte,
Biraz düşündürmekte biraz da güldürmekte…
En ön dolu olursa, bu sefer hiç oturmam,
Bu şimdi moda oldu, ön boşluğa rastlamam…
Bak önler yine dolu, kimseye de kızamam,
Bir kadın bir tarafta diğer taraf tastamam…
İnan binmeyeceğim tekrar bilet çekerek,
Geriye döneceğim, bilerek bilmeyerek…
Bu da bize yakışmaz, adım deliye çıkar,
Zaten dışlatılmışım, toplum daha da dışlar…
Neyse binmişiz işte en ortaya yürüdüm,
İlham toplamam zordur, sonrayı düşünürüm…
Geriye döneceğim, hikâye falan yoktur,
İşi de pek büyütmem hayal âlemim çoktur…
Oysa manzara da yok, etraf kuru binalar,
Hiçbir şeyi bilmeyen önde genç bir şoför var…
Konuşmak için değil, şoförlerle konuşmam,
Üç beş şiirim olsun, şahsıma gelsin ilham…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK