Alışamadım Şiiri

Alışamadım Şiiri | Melih Cevdet ANDAY

Alışamadım

Bu dünya ne tuhaf
Alışamadım bir türlü denize,
Beş kıtaya, insan sesine.
Her gün yeniden düşünüyorum hepsini.
Alışamadım desem doğrudur
Ellerime.

Melih Cevdet ANDAY

Melih Cevdet ANDAY

çocuk şiirleri okul şiirleri eğitici şiirler öğretici şiirler amatör şiirler şiirlerimiz öğrenci şiirleri belirli gün ve haftalar şiirleri

Salıncak

Salıncak kurdum bahçeye
küçük kardeşim binsin diye
ama o çok korktu
yanaşmadı bile yanına
zorlayınca başladı ağlamaya

Onca emek verdim kurmak için
boşuna mı terledim?
tuttuğum gibi onu salıncağa
Zorla bindirdim.

Çok geçmeden unuttu kardeşim korkuyu
sevinç çığlıkları attı hatta,
-Daha salla, daha salla, diyordu
şimdi de inmek istemiyordu.

Eğer usanırsa küçüğüm
Geçerse hevesi
Gönlü olup da inerse
O zaman bana gelecek
Salıncağa binme sırası.

Fevzi GÜNENÇ

Fevzi GÜNENÇ

Sayılar

1
Ben onu bilirim
O beni bilir.

2
İki tane bir
Eder iki
Sabah akşam gülüşürler
Ha ha ha
Ki ki, ki...

3
Boşa kasılma
Seni öğrenmek
Hiç de değil güç...

Bir tanecik bir
Bir tane de iki
Üç etkmez mi sanki!

4
Bak geliyor dört
Pencereyi ört
Bizi evde yok sansın
Biraz kapıda kalsın...

5
Öğrenilmesi en kolay
Sayı kaçtır
Biliyor musun kardeş
Ben biliyorum
Sen de öğren
Beş beş beş...

Beş'tir Üsttteki
Yedi'dir altı
Bilmeyecek ne var kardeş
Ortada ALTI.

7
obur bir sayı
abur cubur demedi
yedi ha yedi...
oburluğun sonu bu
mideyi bozuverdi.

8
Şimdi güleceksiniz
biliyorum
sekiz'e ben dik duran
gözlük diyorum.

9
- Tık tık...
- Kim o?
- Dokuz...
- Evde yokuz...

10'a kadar say dedi öğretmenim
Yapacağım en kolay iş bu benim
Bir elimde beş kardeş
Bir, iki, üç, dört ve beş
Beş kardeş de öbür elde
Altı, yedi ve sekiz
Sayamıyor musunuz siz? ..
Dokuzdan sonra gelir on
Tembel tekerlek derim
Bunu bilemezseniz.

Fevzi Günenç

Fevzi GÜNENÇ

Camilerde Çekecek

Eğer cami içinde, bir çekecek var ise,
Biz ilerlemişizdir, üzülmesin hiç kimse...

Çekecek mutlak gerek, hiç eğilemiyoruz,
Sapı uzun olmalı, biz kullanamıyoruz...

Hayırseverlerimiz, bağışlayıversinler,
Zincirlerle asılsın, pek götüremesinler...

Mehmet Tevfik Temiztürk

Geçmiş

Gide gide nereye vardım
Karlı bozkırda koşup koşup
Bodur bir ağaç kaldı belleğimde
Gümüş yüzükler gibi incelmiş

Babam didinirmiş hababam
Fincan çekilirmiş sırtına
Uzun ırmakları yorgunluğun
Oturma odamızda geçermiş

Derken gökyüzü girmiş araya
Derken giriş o giriş
İbrişim örülü bencilliğimi
Büküp eğiren hep kelimelermiş

Bir çağ adı gibi hep anılacak
Diye düşünmüştüm ama değilmiş
Ey özenle dokunmuş sırmalı kumaş
Bir kez bile giyilmeden eskimiş

Gide gide nereye vardım
Karlı bozkırda koşup koşup
Bodur bir ağaç kaldı belleğimde
Gümüş yüzükler gibi incelmiş

Hilmi YAVUZ

Hilmi YAVUZ