Bir Çocuk Bahçesinde Şiiri

Bir Çocuk Bahçesinde Şiiri | Ceyhun Atuf KANSU

Bir Çocuk Bahçesinde

Çocuklar beni de alın içerinize,
Ben de güzel oyunlar oynamayı bilirim,
Çocuklar, imreniyorum şimdi size,
Yıllar oluyor ki kırıldı çemberim.

Benim de devleri vardı masallarımın,
Keloğlan kahramanıydı sihirli dünyamın,
Periler uyurdu altında kiraz dallarının,
Bir çini kadar zengindi içi dünyamın.

Benim de sapanlarım vardı söğüt dalından yapılı
Benim de kuşlarım vardı kafessiz ve şen,
Bir güzel evim vardı ki altın kapılı,
Benim de bir annem vardı ağlarken gülen.

Ceyhun Atuf KANSU

Ceyhun Atuf KANSU

çocuk şiirleri okul şiirleri eğitici şiirler öğretici şiirler amatör şiirler şiirlerimiz öğrenci şiirleri belirli gün ve haftalar şiirleri

Bak Benimki Bitti...

Çocukluk ne güzeldi
Çok özledim o günleri
Oynarken çıkardığım sesleri
Seivnçle sevdiğim köpekleri
Çocukluğunu iyi yaşa
BAK BENİM Kİ BİTTİ...

Ne kadar özlersin
Ne kadar küçük olmak istersin
Şimdi sen,sen büyüksün
Olamazsın artık küçük,
Çünkü sen büyümüşsün
Göz açıp kapayıncaya kadar
Bitti hayat gitti
Çünkü artık BENİMKİ BİTTİ...

BAK BENİMKİ BİTTİ,BAK İŞTE BİTTİ

Ecenur Pehlivan

Çocuklar Ölmesin

21. asrın yeni modası,
Bomba modası.
İadelisi, taahhütlüsü,
Çocuk katili, akıllısı.
Hepsi vahşi, hepsi katil.
Tomahawk, crius,
Misket, napalm.
Bırak kullanmayı bunları
Üretmek bile,
Alçaklığın en alçakcası.

İşte!
Zifiri karanlığı aydınlatıyor,
Bombalarıyla birileri.
Ödettiriyor biri bedel,
Bedel ödüyor birileri.

Suçsuz yere tek bedel ödeyen,
Çocuklar;
Kimi,
savaşın muharip olmayan şehidi.
Kimisi de
savaşın yetimleri.

Bak!
Mahzun bir çocuk.
Belli ki çok korkmuş,
Hep titriyor minik elleri.
Memleketi müstemleke,
Adı yetim.
Benzemiyor anne eline,
Emperyalistlerin soğuk elleri.
Şanslı sayıyor kendini.
Çünkü o,
Mahallenin kurtulan tek çocuğu,
Tek yetimi.

Mutlu yaşasın diye birileri,
Ölmemeli birileri.
Hepsinden önemlisi;
Olmamalı çocuklar;
Ölen birileri.

Ergül Sırkıntı

Şeyma Döndü DAĞISTANLI

Dünyanın Bütün Çocukları-akrostiş

Dünyanın bütün çocukları
Üzüntüleriyle sevinçleri
Nasır dolsada elleri
Yanıp tutuşsada dilleri
Arkadaşımız kardeşimiz


Çocuklar çalıştırılıp
Oynanıyor oyun gibi
Canlaırı acıtılıp
Umutları yok ediliyor
Kanasın bırakın dizleri
Leyleklerin gidişini izlesin onlarda
Ayakları ağrıyınca oynamaktan
Rahatça atsınlar kendilerini
Irmak gibi çoşan hayallerin ortasına

Ilgın Akdemir

Çocuk

İşte şuradaki çocuk,
Almış güneşi evine götürüyor.
Avuç avuç ceplerinde yıldızlar,
Her biri ay kadar...

İşte şuradaki çocuk,
Binmiş sırtına Anka Kuşu'nun,
Keyfine bakın şunun...
Haykırıyor dünyaya
Sevincini çocuk olmanın...

BÜLENT ÖZCAN

BÜLENT ÖZCAN