Biz, Türk'üz Ve Cesuruz Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Biz, Türk'üz Ve Cesuruz
Vatan sevgilisiyiz sadakatlerimizden,
Gen yapılarımızdan, saf gönüllerimizden…
Hem kahraman milletiz hem de itibarlıyız,
Vatan denildiğinde hiç olur varlığımız…
Tarihi bir dolaşsan kahramanlık bizlerde var
Ahlak, din, edep, namus ve güç Türk ile yaşar…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Biz Türk’Üz Ve Cesuruz eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Biz, Türk'üz Ve Cesuruz Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Biz, Türk'üz Ve Cesuruz Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Türkiye - Türklük Konulu Şiirler
Türküm Ne Mutlu Bana
İzmir benim, Van benim.
Şeref benim, şan benim.
Kars, Erzurum, Erzincan.
Konya, Ardahan benim.
Seneler kutlu bana.
Aylar umutlu bana.
Türküm ne mutlu bana.
İzmir benim, Van benim.
Şeref benim, şan benim.
Kars, Erzurum, Erzincan.
Konya, Ardahan benim.
Seneler kutlu bana.
Aylar umutlu bana.
Her an haykırıyorum
Türküm ne mutlu bana
Cesaretim candadır.
Şöhretim dört yandadır.
Benim bütün cevherim.
Damarımdaki kandadır.
Seneler kutlu bana.
Aylar umutlu bana.
Her an haykırıyorum.
Türküm ne mutlu bana.
Seneler kutlu bana.
Aylar umutlu bana.
Her an haykırıyorum.
Türküm ne mutlu bana.
dersimiz.net
Vatan Bayrak Mehmetçik
Vatan, Bayrak, Mehmetçik; bizde ayrılmaz bütün,
Yarını da aynıdır, nasıl yaşandıysa dün;
'Devlet-i Ebet Müddet'şaşmaz hedefi Türk'ün;
Bütün ihtişamıyla yükselsin çınarımız,
Dünya durdukça dursun,kaynasın pınarımız...
Yıldırımdır Mehmedim,O'nun gözü Bayrakta,
Dağlar gibi heybetli,dimdik durur ayakta,
Kolları arşa doğru,kökü sağlam toprakta,
Bayrakla başımız dik,hep açıktır alnımız,
Geçmişten geleceğe akar gider şanımız...
Şefkâtlidir Mehmedim,incitmez karıncayı,
Bayrağına nakşetmiş,gökten yıldızla ayı,
Milletinin kalbidir O'nun sırça sarayı;
Vatan,yuvamız bizim,nâmusumuz,ârımız,
Vatan için bedene kan taşır damarımız...
Akdeniz,Karadeniz gölümüzdü bir zaman,
Üç kıtada biz vardık,huzur doluydu mekân,
Her canlı korunurdu,esirgenmezdi imkân;
Târumar eylemişler,harâp olmuş bağımız,
Oralarda hasret var,özlenir Sancağımız! ..
Mehmetçiğim, âdildir,ayırır karasını,
Yerse bir salkım üzüm,asmıştır parasını,
Düşmanı yaralıysa,sarmıştır yarasını;
Türkümüz gür söylenir,var oldukça dünyamız,
Altın harfle kazınmış,silinmez destanımız...
Kimliğimizdir bizim,bizler Ordu-Milletiz,
Yedisi,yetmişiyle tek vücut seferberiz,
Ölürsek şehit olur,kalırsak gâzileriz,
Gücümüze güç katar ilmimiz,irfânımız,
Hakk'la,haklıylayız biz,mertliktir nişanımız...
Narin minarelerden ezan sesi dinmesin,
Bayrağım yükseklerde dalgalansın,inmesin;
Tütsün ocaklarımız,meş'alemiz sönmesin,
Vatan,Bayrak,Mehmetçik gücümüz,varlığımız,
Gülsün gönüller,gözler şen olsun diyârımız...
Ramazan Çetin
Türkiyem, Anayurdum, Sebebim, Çarem!
Ben, kağnılarla yaylılarla büyüdüm geldim
Çocuk yüreğimi yakan türküler dinleye dinleye.
Mahzun kağnılarla, nazlı yaylılarınla
Ve tozlu yollarınla sevdim seni Türkiye!
O tezek topladığım kırlar, yaylalar...
Başına oturduğum, yemek yediğim atandır.
Türkiye'm, anayurdum, sebebim, çarem...
Taşına toprağına vurgunluğum bundandır...
Akşam karanlığıyla başlardı kurbağalar
Susar gökyüzü kadar, dinlerdim biteviye.
Gecemi besteleyen cırcır böceklerinle.
Kurbağa seslerinle sevdim seni Türkiye!
Bir Peygamber sofrasıydı soframız:
Biraz tandır ekmeği, biraz çökelik...
Yoksulluğunla da bağlandım kaldım sana
Mecnunlar gibi üstelik.
Yağmurlar başlayınca, odalarımız damlardı
Dizlerini döve döve ağlardı anam.
Şimdi kırkikindiler boyunca sırılsıklam
Küçük kerpiç evlerin çıkmaz aklımdan!
Türkiye'm! Hasretim! Kınalı türküm! ..
İçiçe güzellik, uç uca kahır
Yüreğimi bin parçaya bölseler
Her parçası yine seni çağrışır.
Cemre Solmaz
Bizim Dağlar
Ararat Dağı anamın pişirdiği
Çocukluğumda yediğim nişastadır.
Yıldız dağı bir ekilmiş tarladır.
Mevsim mevsim yıldızların bittiği.
Sultandağı'nda ak kuzular meleşir.
Uzun yayla'da pehlivanlar güleşir.
Bingöl dağı çiğdem çiğdem yeşerir.
Belli olur abıhayat içtiği.
Kaz dağından beyaz bulutlar uçar.
Keşiş dağından KERİM'İN yolu geçer.
Çamlıbel'de KÖROĞLU kalmaz naçar.
Kop dağında öksüzlerin çektiği.
CAHİT KÜLEBİ
CAHİT KÜLEBİ