Renklerine Hasret Kaldım Şiiri | Osman Ali Aydın
Renklerine Hasret Kaldım
Gittin ya buralardan,
Bu şehir sana hasret kaldı.
El sallamanı gördüm aralardan.
Gözlerimin önünde bir set kaldı.
Bir ben şahit oldum gidişine,
Bir de sabah güneşi.
Saat gösterirken tam beşi.
Güneş doğmakta kararsız kaldı.
Nasıl akşam ettiğimi o gün,
Bir ben bilirim,
Bir de bu şehir.
Karanlık bir günü yaşadım sanki,
Bu şehrin ışıkları;
Yanmıyor mu bu akşam?
Yoksa ışıklar mı?
Bana sönük kaldı.
Bu şehirle birlikte,
Hasret kaldım renklerine.
Şimdi ki;
Yaşadığın şehri terk etme ne olur,
Alışmıştır kokuna,
Güzelliğine ,dokuna,
Şimdi bu şehir,
Renklerine hasret kaldı.
Bir ben,
Bir de gözlerim,
Hasret kaldım renklerine,
Bir de bu şehir,
Renklerine hasret kaldı.
Osman Ali Aydın
Renklerine Hasret Kaldım eğitici şiirler okul şiirleri çocuk şiirleri öğrenci şiirleri öğretici şiirler Osman Ali Aydın
Renklerine Hasret Kaldım Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Renklerine Hasret Kaldım Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Sevgi - Barış - Dostluk - Kardeşlik Şiirleri
Savaş
Savaş
Uzaklar ümitle dolu,
Buralar ise savaşla.
Ne ister insanlar birbirinden,
Bombalar susmayınca.
Yaslar tutulur savaşlarda ,
Bir sürü insan ölür ya !
Hiç kimse anlamaz savaşları da,
Barışları da.
Fatih Arslan
Barış Gelsin
Çocuk kalalım hepimiz
Barış gelsin dünyaya
İnsandır bizim rengimiz
Gerek yok beyaza siyaha
Umut getirsin bize bahar
Dinsin anaların gözyaşı
Sokakta gülümsesin çocuklar
Hep birlikte durduralım savaşı
Muratcan kaplan
Yalnızlık Yolsuzu
Gözlerimdeki masumluk
Aratmaz bana seni
Kalbimde ki yorgunluk
Belli eder kalbini
Gelir ağlar sana
Yüreğini dağlar
Sonra da anlarsın
Seni kullanıp atar
Ruhsuz halinle gelme bana
Çok yordun anla
Sessizliğin tıpkı gece gibiydi
Yıldızlar bile yetersiz aydınlatmaya
Müzeyyen Sena ÖZKAN
Renklerine Hasret Kaldım
Gittin ya buralardan,
Bu şehir sana hasret kaldı.
El sallamanı gördüm aralardan.
Gözlerimin önünde bir set kaldı.
Bir ben şahit oldum gidişine,
Bir de sabah güneşi.
Saat gösterirken tam beşi.
Güneş doğmakta kararsız kaldı.
Nasıl akşam ettiğimi o gün,
Bir ben bilirim,
Bir de bu şehir.
Karanlık bir günü yaşadım sanki,
Bu şehrin ışıkları;
Yanmıyor mu bu akşam?
Yoksa ışıklar mı?
Bana sönük kaldı.
Bu şehirle birlikte,
Hasret kaldım renklerine.
Şimdi ki;
Yaşadığın şehri terk etme ne olur,
Alışmıştır kokuna,
Güzelliğine ,dokuna,
Şimdi bu şehir,
Renklerine hasret kaldı.
Bir ben,
Bir de gözlerim,
Hasret kaldım renklerine,
Bir de bu şehir,
Renklerine hasret kaldı.
Osman Ali Aydın
Osman Ali Aydın