Arabalarımızın Camlarından Atılan Çöplerimiz Şiiri | Mehmet Tevfik Temiztürk
Arabalarımızın Camlarından Atılan Çöplerimiz
Arabalarımızın Camlarından Atılan Çöplerimiz
Örf, adetlerden olmuş, camlardan çöp atılır,
Ele her ne geçtiyse, dışarı bırakılır...
Bunun da usulü var, tenha yerler seçilir,
Arkada araç yoksa dökülür ve serpilir...
Ekseriyetle bezler, yani çocuk bezleri,
Bunlar hiç bekletilmez, süslerler birçok yeri...
Oysa girişte ilçe, ilçede variller var,
Atılacak pek yoktur, boşalmıştır bagajlar...
Mehmet Tevfik Temiztürk
Arabalarımızın Camlarından Atılan Çöplerimiz eğitici şiirler okul şiirleri çocuk şiirleri öğrenci şiirleri öğretici şiirler Mehmet Tevfik Temiztürk
Arabalarımızın Camlarından Atılan Çöplerimiz Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Arabalarımızın Camlarından Atılan Çöplerimiz Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Çevre - Dünya Çevre Günü Şiirleri
Avlanırken Nefsini Mi, Rab'bini Mi Dinliyorsun?
Önünde bir hayvan var, bilirsin ki mekânı,
Ne eti ne de sütü, yaramaz hiçbir yanı...
Dokunmaman gerekir, bir canlının rızkıdır,
Dengenin unsurudur, yaşama hakkı vardır...
Kıpırdayan her şeye ateş etmek bir günah,
Bu şahsım için olsa hiçbirine vermem ah!
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik Temiztürk
Dünya Günü 9
Bugün Dünya’nın günü Dünyalının günüdür,
Bugün insan neslinin, yaşadığı yerin günüdür…
Bugün bilinç alıp bir şuur yayma günüdür,
Doğayı, tabiatı sevip sayma günüdür…
Yap elinden geleni koru ormanlarını!
Bağrına bas ve yaşat kültür miraslarını…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Bu Dünya Sizin
bu kuş
bu böcek
şu dalda açan
rengarenk çiçek sizin...
dağlar, tepeler
en güzel bahçeler
gözümde ışık
gözümde sevgi
tarlada tohum
buğdayda başak
hepsi sizin...
umutlar filizlensin
öpücükler çiçeklensin
dünyanız renklensin
bu dünya
hepinizin...
AYŞE TURAL
Ayşe Tural
Attığın İzmaritle Tüm Ormanı Bile Bile Yaktın
Ateş, kibrit, izmarit keşke hiç atılmasa,
Edilen ihmalkârlık sık sık tekrarlanmasa...
İzmarit ki yok eder, koskoca bir ormanı,
Daima hep böyledir yakmaktadır çok canı...
Giderilmez bir hata, yanan orman sönmüyor,
Hem oldukça masraflı, yürekler kahroluyor...
Bir kişi daha atmış, işte yangın başladı,
İçindeki canlarla, tüm yuvalar yıkıldı...
Yağmurlar yağmayacak, dengeler bozulacak,
Oksijen azalacak, güzellik kalmayacak...
Erozyon gelişecek, ardından sel baskını,
Birçok tür yok olacak çünkü yaktın canını...
Rab'bin nimetlerini, torunlar görmeyecek,
Dede izmarit atmış, cezası çekilecek...
Tüm doğa ödeyecek, bu ihmalkârlığını,
Kul hakkı affedilmez, yaktın ümmet malını...
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik Temiztürk