Öğretmenim Anadolu'nun Bir Köyünde Şiiri

Öğretmenim Anadolu'nun Bir Köyünde Şiiri | Altan ARISOY

Öğretmenim Anadolu'nun Bir Köyünde

Öğretmenim
Anadolunun bir köyünde
Mevsim kış kar yağıyor
Buza kesmiş doğa
Rüzgar uğulduyor
Bir kutup havasıdır
Yol iz görünmüyor

Bir kerpiç odaya kapandım
Birkaç öğündür de açım
Öğretmenim ya
Gururum engel oluyor
Açlığımı anlatmaya

Ertesi sabah
Pırıl pırıl bir güneşle uyanıyorum
Güneş gülümsüyor
Kapımda bir kız çocuğu
Gülümsüyor
Elindeki tepside
Tereyağı peynir ve ekmek gülümsüyor
Köy gülümsüyor

Öğretmenim
Anadolunun bir köyünde
Konuşuyorum yaşlı-genç çoluk-çocuk
Gülmece oynuyoruz sokak tiyatrosunda
Adını 'tatlı diyaloglar' koydum
Baş rolde oynuyorum
İnanın sevgiyle şavklanıyor kara gözleri
Açıyorlar gönüllerini evlerini
Buyur ediyorlar
Uğurlarken yoldaş veriyorlar
En güzel dileklerini

Öğretmenim
Anadolunun bir köyünde
Her sevinci her acıyı paylaşanların içinde
Sıcaklığını duyumsuyorum yüreklerin
Öğretmeye çalışıyorum
Doğruyu-eğriyi bilimi aydınlığı
Özgürlüğü ve bağımsızlığı

Öğretmenim
Anadolunun bir köyündeyim
Burada öğreniyorum binlerce yıllık gerçeği
En güzel bilgiyi
En insancıl sevgiyi
Bırakın Hitit'i Kibele'yi
Mevlana Yunus ve Hacı Bektaş?lar
Burada yaşıyorlar

Ben onlardan öğrendim bu bilgiyi
Ne kadar karartılsa da
Yarasalar kartallar akbabalar sarsa da
Burada insan ve toprağın özü bir
Özümüz sevgi
Sevgi Anadolu
Birbirine karışmış onbin koku
Bir varlıkta can bulan on bin doku

Öğretmenim
Bir bozkır köyünde Anadolunun
Bu köyü seviyorum
Ülkemi seviyorum
Artık biliyorum
Hiçbir sömürgeci
Hiçbir işbirlikçi
Hiçbir sapkınlık
Hiçbir ayrımcı ideoloji
Tutsak alamaz Türkiyemi

Altan ARISOY

Altan ARISOY

Öğretmenim Anadolunun Bir Köyünde Altan ARISOY çocuk şiirleri okul şiirleri eğitici şiirler öğretici şiirler amatör şiirler şiirlerimiz öğrenci şiirleri güzel şiirler

Onlar Öğretiyor

Okumayı ve yazmayı,
Çarpmayı, çıkarmayı
Onlar öğretti,
Öğrettiler yaşamayı.

Bilgililer onlar,
Hem de çok sabırlı.
Çok zor onların işleri,
Gerektiriyor başarı.

Onlara hediye olarak,
Sadece gül yetmez.
Onlara hiçbir teşekkür,
Hem de hiçbiri yetmez.

Hafsa Benan UYAVER

Canım Öğretmenim

okumayı yazmayı sen öğrettin bana
canım öğretmenim
elimden tuttun yazmayı öğrettin bana
canım öğretmenim
sen öğrettin okumayı
canım öğretmenim
çarpmayı toplamayı öğrettin bana
canım öğretmenim.

arda anıl

Öğretmenim

sevgi dolu kalbi
melek gibi biri
sevgiyle kucak açar
kollarını bize sarar

öğretmendir bizlere
eğitimi öğreten
doru yolu her zaman
odur bize gösteren

meryem yılmaz

Öğretmenim Ve Ben

Hani derdin ya öğretmenim,
"İyilerle- kötüler unutulmaz!" diye,
Ben de seni unutmadım...

Öğretmenim,
Senin çocuğun varmış,
Hep anlatıyorsun ya!
Benim de annem-babam var.

Öğretmenim, öğretmenim,
Neler istiyorum neler...
Anlatayım isterseniz...

Çocuğum ama insanım,
Tozdan, gürültüden,
Soğuktan, sıcaktan,
Ben de etkileniyorum.
Pislikten, kokudan,
Ben de tiksiniyorum.
Hatta,
Ben de yoruluyorum.
Okul, dersane,
Kitap, ödev,
Sınav, stres...
Bunalıyorum...
Bir de üstüne,
Ertelenen sınavlar...
İşlenmeyen konulardan,
Defterden, kitaptan,
Hariç sorular...
Hele bir de var ya,
Genel sınavlarda,
Düşen puanlar...
Geleceğim uzaklaşıyor,
Yakalayamıyorum...
Planlıyım, çalışıyorum,
Ama, ama,
Yetmiyor!
Kendi kendime,
Anlamıyorum...

Merak işte soruyorum,
Mezun olduğu hâlde,
Gülümseyen gözleriyle,
"Öğretmenim!" diyen var mı?

Ara sıra da olsa,
Düşünebilyorsanız bunları,
Ellerinizden öperim öğretmenim!

Fadimana CAN

Fadimana Can