Ayşe nur Cok kötü olmus 2024-01-21
Hayalimdeki Ev Şiiri | Sıla yurtsever
Hayalimdeki Ev
Benim hayalimdeki ev
Ailem olsa yeter.
Birde küçük bacası
Benim hayalimdeki ev
inatçı kardeşim.
Alır oyuncaklarını
Dağıtır etrafı
Sonra toplamaz etrafı
Şeker gibi annem
Geçer yine mutfağa
Yapar leziz yemekleri
Bizde yeriz parmaklarımızı
Güçlü canım babam
Taşır benim oyunckları
Oynar benle oyuncakları
Güçlü canım babam
Hayalimdeki Ev şiiri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler
Hayalimdeki Ev Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Hayalimdeki Ev Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Yazılan son 1 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 1 yorum yazılmış.
Benzer Karma Çocuk Şiirleri
Altın Nesil
Değmesin kirli nazar senin güzel yüzüne
Hayatta bütün renkler hoş görünsün gözüne
Cümle asil duygular yuva yapsın özüne
Yarınlara selamsın, göğümde güneş sensin
Buz tutmuş gönüllerde korlaşan ateş sensin
Kurumuş bahçelerde boynu bükük açarsın
Nur akan oluklardan ab-ı hayat içersin
Bu güzel vatan için sen de serden geçersin
Dünden postaladığım yarına mektup sensin
Geleceğin ilminde en büyük kutup sensin
Sizleri ağlatanlar gözyaşında boğulsun
Arı gibi çalışkan, peteklerde oğulsun
Unutma ki dünyada sen de bir garip kulsun
Etrafa koku saçan bahçemdeki gül sensin
Gönüllere nağmeler şakıyan bülbül sensin
Sensiz dünya virane, gündüzlerim karanlık
Sermayesi bitenler duyar sana hayranlık
Yarını hesaba kat, sakın yaşama anlık
Gelecekte umudum, dilimdeki söz sensin
Kalemimde mürekkep, gönüldeki öz sensin
Emin bakışlarınla aydınlandı günümüz
Mesafeler kayboldu açılınca önümüz
Çağları açtı ecdat, göğü tuttu ünümüz
Beklenen altın nesil, yaldızlı asır sensin
Kalbin kuytularında sakladığım sır sensin
M.Nihat MALKOÇ
(06 Ocak 2008 Pazar/Trabzon)
M.NİHAT MALKOÇ
Mavi Şemsiyem
Mavi şemsiyem
Mavi şemsiyem
Al beni
Götür beni
Masmavi kanatlarınla
Kat kat uçur beni
Yorganım bulutlar
Yastığım yıldızlar olsun
Yağmurların şarkısıyla
Ülkende uyut beni
Mustafa Bâki EFE
Mustafa Bâki EFE
Yıldızlarda Uyku
Şehre çöken karanlık
Sokakta bir adam gördü.
Kattı adamı önüne
Evine götürdü.
Adam dinlendi biraz,
Sofraya oturdu.
Yemeklerini yediler,
Annesi çocuğu yatırdı.
Şehre çöken karanlık
Her gece başucunda
Yalnız korkan çocuğa
Masallar anlatırdı.
O gece garip bir şey oldu:
Karanlık uzandı göğe,
Gökten bir yıldız aldı,
Odaya getirdi.
Boşlukta dönen yıldız
Işık ışık bölündü.
Renkli maytaplar gibi
Çocuğun üstüne döküldü.
Çocuk hemen uyudu
Uykusunda güldü.
Behçet NECATİGİL
Behçet NECATİGİL
Alışamadım
Bu dünya ne tuhaf
Alışamadım bir türlü denize,
Beş kıtaya, insan sesine.
Her gün yeniden düşünüyorum hepsini.
Alışamadım desem doğrudur
Ellerime.
Melih Cevdet ANDAY
Melih Cevdet ANDAY