Çocuk Ve Fidan Şiiri | Fatih Mehmet KARACA
Çocuk Ve Fidan
Her çocuk bir fidandır
Fidanlar sulanır korunur
Çocukta gözetilir kollanır
Hiçbir şey kendi kendine değildir.
Fidanına iyi bakan
Güzel büyütür onu
Çocuğuna iyi terbiye veren
En iyi şeyi ona yaptı
Çocuk eğitilmeli terbiyelenmeli
Büyüdüğünde iyilik etmeli
Kendisine faydalı olan
Çevresini de aydınlatan
Bu gününün küçüğü
Yarının büyüğüdür
Nasihat böyleydi bize
Geleceği düşünmeli
Geleceği aydınlık istiyorsak
Fidan gibi çocukları
Zahmetine katılarak
Güzel eğitmeli terbiyelendirmeli
Fatih Mehmet Karaca
Çocuk Ve Fidan şiiri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler
Çocuk Ve Fidan Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Çocuk Ve Fidan Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Çocuk - Çocukluk Konulu Şiirler
Bir Söz Verdim Çocukluğuma
Bir söz verdim çocukluğuma
Geçen mutlu huzurlu günler hatırına
Ağlamak evvel zamanda kaldı
Mutlu günler yarınların hatırası
Çocukken mutluydum deyip geçmemek lazım
Bisiklet sürerken düştüğümüz, ağladığımız, sevindigimiz
Milyonlarca günümüz var
Ağlamak yok artık
Oyun oynarken eve geç kaldığımız
Bisiklet sürerken düştüğümüz
Verdiğimiz sözü unuttuğumuz günler
Ve daha fazlası
Hiçbir günümüzü unutamayız
Anılarımız bizimle mezara
Mutluluğumuz bizimle yarınlara kalacak bu günler unutulmayacak.
NARİN BÖYÜK 5.sınıf öğrencisi
NARİN BÖYÜK 5.sınıf öğrencisi
Çocuk Kuş
Bir kuştu,
Allı allı bir kuş.
Her tüyüne bir çiçek bağladılar
Uçmadı o.
Bir kuştu,
Mavili mavili bir kuş.
Her tüyüne bir boncuk bağladılar
Uçmadı o.
Bir kuştu,
Yeşilli yeşilli bir kuş.
Her tüyüne bir çocuk kordelası bağladılar
Uçtu o.
Fazıl Hüsnü DAĞLARCA
Fazıl Hüsnü DAĞLARCA
Bayram Yeri
Anne, bugün bayram,
Haydi giydir yeni elbiselerimi!
Saçımı tara, mendilimi ver.
Bugün çok güzel olmalıyım,
Elini öpeceğim babamın, amcamın,
Sonra bayram yerine gideceğim!
Görsen neler var bayram yerinde,
Parayla atılan tüfekler,
Hele o salıncaklar, horoz şekerleri,
Sıra sıra dizilmiş oyuncaklar,
Atlı karıncalar üstünde
Dönüp duruyor çocuklar!..
Şükrü Enis REGÜ
Şükrü Enis REGÜ
Okuldaki Çocuk
Gelirdi okula, sakin ve sessiz,
Ayaza vurmuş sanki, gonca gül gibi,
Kızarmış gözleri, dizler takatsiz,
Yok mudur diyecek bir sözün çocuk.
Oyunlar oynamaz, köşede bekler,
Dersleri dinlerken, hep dalıp gider,
Kurumuş simitle, akşamı eder,
Nedir içindeki, sızın ey çocuk.
Yürek yakıyordu, yaralı bakış,
Kanadı kırılmış, zavallı bir kuş,
Nedir sendeki bu, bilinmez çöküş,
Hüzün yansıtıyor, yüzün ey çocuk.
Öğrendik ki sonra, yokmuş anası,
Başını okşamaz, olmuş babası,
Omzuna yüklenmiş, hayat çabası,
Meğer kan ağlarmış, özün ey çocuk.
Bizler bir kardeşiz, tut elimizden,
Sana zarar gelmez, hiç birimizden,
Benimde yüreğim, farksız bir közden,
Karamı yazılmış, yazın ey çocuk.
Zümra ÇOBAN
ANKARA
Zümra ÇOBAN