Vakıf Ve Dayanışma Şiiri

Vakıf Ve Dayanışma Şiiri | Mehmet ÜSTÜNDAĞ

Vakıf Ve Dayanışma

Bedelsiz mallarını hizmete sunanlar,
Kalpleri güzellik ve iyilik etmekle yananlar,
İnsanlara aydınlık ve hizmet yolunda tarih yazanlar,
Amel defteriniz kıyamete kadar kapanmasın.

Bir çeşme yaptırıp suyu aksın diyenler,
Mezarın başına Fatiha okumak için gelenler,
Hasta iken komşusunun hatırını soranlar.
Amel defteriniz kıyamete kadar kapanmasın.

Ecdadım kurmuş vakıfları hizmet diye,
Fakir fukara barınsın, yesin içsin diye,
Düşkünlere çare olsun, darda kalmasın diye,
Amel defteriniz kıyamete kadar kapanmasın.

Komşusu aç iken tok durmak istemeyen,
Tüm insanlara kin, nefret, düşmanlık beslemeyen,
Yaptığı yardımlarda fakirin ismini seslemeyen,
Amel defteriniz kıyamete kadar kapanmasın.

ARALIK 1998 / AYDIN
Süleyman Seyyid ÜSTÜNDAĞ

Mehmet ÜSTÜNDAĞ

Vakıf Ve Dayanışma vakıf şiirleri vakıflar haftası ile ilgili şiir eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler Süleyman Seyyid ÜSTÜNDAĞ Mehmet ÜSTÜNDAĞ

Vakıflar

Yardım, dayanışma özüdür onun
Sevgi ve kaynaşma sözüdür onun
Yurdunu yücelten elli milyonun
Gözbebeği canlı şanlı vakıflar.

Toplumun refahı için didinen
Yoksula yardımı ilke edinen
Hizmet yarışında ileri giden
Ata yadigarı şanlı vakıflar.

Dolaş gör yöreni, sathı vatanı
Yurtta vakıf kuran atanı tanı
Her yerde bir eser, bir canlı anı
Tarihi yansıtan şanlı vakıflar.

Vermeyi almaya tercih edenler
Mülkünü millete bahşeyleyenler
Dev eser bırakıp öyle gidenler
Rahmetle anarız sizi vakıflar.

İbrahim ATEŞ

İbrahim ATEŞ

Vakıflar Haftası 2

Yardımlaşmalıyız ki insanlık mutlu olsun,
Hem fakir doyurulur hem huzurlu olursun…

Yardım vicdan gereği bu vakfettiklerinle,
Ya da bağış yaparsın gönül zenginliğinle…

Hem geleceğe varır hem ülke kalkındırır,
İyilik Rab’bin emri, günahları azaltır…

Mehmet Tevfik Temiztürk

Mehmet Tevfik Temiztürk

Yüreği Sevgi Dolu Ayşe Kızım

Beş yaşlarında bir kız çocuğu,
Bir gün haberleri izlerken televizyonda,
Afrika'daki aç, cılız çocukları görür,
Onların hâline çok üzülür,
Odasına geçip ağlar, ne yapacağını düşünür.

Mutfaktan ekmek alıp doğrar ve kırıntıları,
Televizyonun üzerindeki ızgaradan atar,
Ne zaman evde kimse olmasa tekrarlar,
Yüreği sevgi dolu bu kız çocuğu,
Yaptığı bu işle mutlu ve huzurludur.

Bir gün televizyon bozulur,
Eve tamirci çağırılır,
Televizyonu açıp bakınca usta,
Der bunun içi ekmek kırıntısı ile dolu,
Anne, baba hayretle bakar.

Tamircinin yanında, evin neşesi Ayşe'ye,
Bağırır çağırırlar, çok kızarlar,
Sonra annesi der niye böyle yaptı acaba?
Ayşe ile konuşur, Ayşe'yi dinleyince annesi,
Pişman olur, bağırıp çağırdığına.

Ayşe'ye sarılıp ağlar annesi,
Bağışla bizi kızım der,
Dinlemeden, sormadan kızdık sana,
Yüreği merhamet, şefkat dolu kızım,
Sana vakıfları anlatayım.

Kızım, senin gibi düşünen,
Yürekleri sevgi dolu, iyi insanlar,
Bir araya gelerek, vakıflar kurdular,
Kimi yolda kalmışa, kimsesize,
Kimi açlara, yoksullara el uzattı.

Tok, açın hâlini bilmeli,
İnsan insanı hep sevmeli,
Bugün sana, yarın bana demeli,
Okumak isteyene yardım etmeli,
Vakıfların görevini böyle bilmeli.

Ayşe kızım karar verdi,
Ben de vakıflar için çalışacağım, dedi,
Annesi sana da bu yakışır kızım, dedi,
Daha ilköğretimde okurken,
Bir vakıfta görev aldı.

Her zaman insanlara hizmet etti,
Pek çok çocuğu okuttu,
Öksüze, yetime anne oldu,
Evsizlere ev, işsizlere iş buldu,
Çalıştığı vakfa müdür oldu.

Çoğu zaman yardımları,
Kendi maaşından karşılardı,
Yüreği sevgi dolu Ayşe, mutluydu,
Yaptıklarını yeterli göremiyordu,
Kız çocuklarının okumasını istiyordu.

Biliyordu ki, kız çocukları merhametliydi,
Hepsinin yüreği sevgi doluydu, şefkatliydi,
İşte bunun için okumalıydı kız çocukları,
İsterse çalışmasınlar ama yine de,
Okumuş, bilgili birer anne olsunlar.

"Haydi, kızlar okula!"
Bu kampanyayı duyunca,
Çok sevindi Ayşe, gözleri doldu, ağladı,
Vakıf olarak bu işe gönül vermişti ya,
Bütün yurda yetmiyordu vakfın gücü.

Üç beş hayırseverin yardımları vardı,
Onunla en iyi hizmeti yapmaya çalışıyordu,
Bazen yardıma muhtaç birini gördüğünde,
Vakıf parasından harcamaya kıyamıyordu,
Kendi maaşından karşılıyordu.

Bir gün Ayşe'nin vakfındaki muhasebe müdürü,
O gün ödenmesi gereken borçları için,
Beş gün sonra maaşından vermek üzere,
Vakıftan borç almak istediğini söyledi,
Ayşe çok üzüldü, muhasebe müdürü iyi insandı.

Beş gün yaşayacağının senedi mi var?
Vakıf malından borç almak hangi kitapta yazar?
Yirmi beş günlük ücretini al ve görevi bırak,
Borç alsan, bir gün sonra ecel gelse, ne olacak?
Vakıf malında, tüyü bitmemiş yetimin hakkı var.

Ahmet YÜCEL (11.04.2006)

Ahmet YÜCEL

Vakıflar

Geçmişten bugüne ve bugün bile,
En güzel bir sosyal kurumdur vakıf...
Bir hayır, bir sevap olmuş vesile
Türk ruhuna uygun durumdur vakıf

Yapanlar dünyayı yaşamış, doymuş
Onlar ki varlıklı paşaymış, beymiş
Ebedi olmaya ne güzel şeymiş,
İslam'da ne iyi yorumdur vakıf...

Bizim tarihimiz dolu şeref, şan
Dünyada olmayan bize yakışan,
Vakıflar her yeri eylemiş vatan,
Tarihim, geçmişim varımdır vakıf...

Zengin olanların yaptığı eser,
Ölümden sonraki yaşayan değer,
Türklerin gittiği her diyar her yer,
Saz'ımdır, cura'mdır tar'ımdır vakıf...

Her fakir, her müşkül hatta her hane,
Görüp gideceği varmış bir tane,
İmaret, zaviye ve hastane,
Üç kıt'a, Balkanlar, Kırımdır vakıf...

Belde belde şehir şehir bu kurum,
İslam'ın Türklükle bulduğu yorum,
Bütün Anadolu,Bursa,Erzurum
İstanbul,Kayseri,Çorumdur vakıf...

Bugünde hizmeti olan vakıflar,
Sanmayalım yalnız dört sade duvar,
Orada hasenat, hayır dua var
Düzendir, sistemdir forumdur vakıf...

Gürsoy Solmaz, Erzurum

Gürsoy Solmaz