Atatürk Şiiri

Atatürk Şiiri | ERVA KANBAK

Atatürk

Eyy atam merak etme
Kurduğun Cumhuriyeti
İnan çökertmeyeceğiz
Senin yolunda ilerleyeceğiz

Atatürk ölmedi
Öldürülmedi
Bize dediki
Ayakta tutun Cumhuriyeti

ERVA KANBAK

Atatürk şiirleri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler

Mustafa Kemal'in Atı

Daha da parlamıştı güzelleşmişti al at
Mustafa Kemal'in bindiği günden beri.
Sanki bilinmez bir rüzgârla dolmuştu
Göğe göğe kalkıyordu alevden başıyla
Uçar ayaklariyle oyuyordu yeri.

Kimseyi bindirmiyordu üstüne artık
Bindirmez ya, Mustafa Kemal'in atı o.
Bunca at arasında neden onu seçmişti,
Nasıl tutmuştu ak elini alnında
Artık dağın taşın saltanatı o

Çok zorladı suvari alayının yiğit binicileri
Al ata binebilmek imkânsız.
Öyle damarlanıyordu ki derisi bir sızı duyuyorlardı.
Öyle çılgınlaşıyordu ki köpük köpük
Nerdeyse düşecekti nârin allığıyla cansız.

Alay kumandanı aldı işi demir avucuna
Bir alay bir ata vuramaz mı gem?
Kendi denedi yanık bilgisiyle yılların,
Sustu karşıdan dehşetle, kaygıyla, hayranlıkla bütün suvariler
Al at, al at, deli ve muhteşem.

Aylar geçti aradan
Binicisiz al at başı boş dolaşıyordu.
Arpanın yulafın samanın vakti kurudu kara toprakta,
Alaya öyle nekes günler geldi ki
Kısmette bir avuç ot bile bulmak zordu.

Atların yemleri gayri kısık mı kısık
Azbuz ağaç kabuğu, keçi boynuzu, küsbe.
Söyleniyordu öbür atlar aralarında al at için
"Bizimle torba takan bu, ne işe yarar,
Bu, at değil süs be."

Suvariler düşündü ki kısıma küçücük bir çare var.
Nasıl olsa faydasız,
Parmakları acılı, gözleri bulanık,
Bir sabah tımarında al atı saldılar.

Hemen çekildi al at bozkıra
Ancak bir kuşun atımı, ne çok ne az.
Alay nereye gitse o da peşinde gidiyordu ufuktan,
Kötülüyordu, bakımsız gün gün garip,
Felek kimsede parıltısını bırakmaz.

Öyle incelmişti ki boşlukta
Yaşıyan sanki rüzgârlarıydı.
Eski sevdalar kadar uzak,
Bir yaprak düşmüştü içinden,
Sarıydı.

Al at çağırmalarını duymazlığa getiriyordu,
Pişman olmuştu suvariler ta baştan ama.
Yalnız ilişiğini kesmemişti hiç
Dağdaki boz kayadan kızaran gök üstünde hareketsiz duruyordu
Her akşam istiklâl Marşı'yla yapılırken yoklama.

.......................................

Bir gün girdi alay en çetin savaşına
Kılıçtan arta kaldı toprak.
Yaya cengi can komadı alanda
Açıldı göğe doğru
Gönülle al kan, göğüsler ak.

Sürdü döğüş akşamaca
Şanlı alay çekilmek emrini aldı.
Ağırdı sillesi kaderin
At kopmuş, kılıç kopmuş, göğde kopmuş
Suvari alayı koca bir masaldı.

İşte ansızın hücum dört nalında al at
Gelirdi alayın önüne düşman tarafından, geri giderdi.
Şaşırdı herkes,
Herkes düşündü söylediğini ecelin:
Al at acap en derdi?

Sezdi alay kumandanı durumu hemen
At bin diye haykırdı yönlere
Yel oldu ölümlerden öte cümlesi,
Vardılar bir solukta yamaçlardan
Düşmanın ardçı koyup kaçtığı yere.

Düştüler peşine yurda el atmışların,
Buğday büyüyüşiyle rahat,
Su çağlayışıyla çabuk,
Yıldız akışıyla şahlanmış
En önde bir sancak misali al at.

Alay uzandı gerisine doğru büyük düşman birliklerinin
Saldırırken cephelerden ordu.
Kılıç aydınlığı doldurmuştu bayırı düzü gökçe,
Parlarken kuvvet üstünde hak
Can ecelden görünmüyordu.

.................................

Zaferden sonra çok aradı alay Mustafa Kemal'in al atını
Al at sır olmuştu yaşamakta.
Kimi uçmuş dedi ardına göğün,
Kimi yatır olmuş dedi vatanın yüce uykusu kadar
Ama bir parıltı vardı uzakta

Ki parlar bağzı günler akşam yoklamasında
Bir yele, bir köpük, bir dört nal hızıyla batı.
Nakşolur mavilik üstüne efsaneden
Bin kırmızıyla, bin rüzgârla, bin şahadetle
Mustafa Kemal'in al atı

Behçet Kemal ÇAĞLAR

Behçet Kemal ÇAĞLAR

Tanısaydın Ata'yı...

Isınırdı yüreğin
Tanısaydın Ata'yı...
Gerçek olur ereğin
Tanısaydın Ata'yı...

Engelleri aşardın
Seller gibi taşardın
Özgürlüğe koşardın
Tanısaydın Ata'yı...

İnanırdın barışa
Girerdin hep yarışa
Direnirdin kar, kışa
Tanısaydın Ata'yı...

Güneş gibi doğardın
Karanlığı boğardın
Tekeden süt sağardın
Tanısaydın Ata'yı...

Doyumsuz olur aşın
Buluta değer başın
Gözünden akmaz yaşın
Tanısaydın Ata'yı...

Gecen güne dönerdi
Gözyaşların dinerdi
Düşmanların sinerdi
Tanısaydın Ata'yı...

O komutan, sen erdin
Kalmazdı tasan, derdin
Göklere hükmederdin
Tanısaydın Ata'yı...

Sormazdın neden, niçin
Ölürdün vatan için
Sözde kalmazdı öcün
Tanısaydın Ata'yı...

Ağaçta dal olurdun
Petekte bal olurdun
Bayrakta al olurdun
Tanısaydın Ata'yı...

M.Nihat MALKOÇ

M.Nihat MALKOÇ

Kahraman Atatürk

Dünyada tek bir kahraman ATATÜRK
Onu anıyor her türk
Anıyla şanıyla bilinir her yerde
İşte o MUSTAFA KEMAL ATATÜRK
Onuruyla geldi başımıza
Önderliği ile attı düşmanları yurdumuzdan
Sonunda güldü bu millet
Ama bizi tekrar üzen 1938 yılı oldu
İşte o kahraman dünyaya gözlerini yumdu
Ama biz unutmadık onu
Anıyoruz onu hala her yerde

MURAT ŞAHİN

MURAT ŞAHİN

Atatürk Büyük Lider...

Atatürk ömür boyu başı dimdik yaşamış,
Vatan için yürümüş geçmiş mal ve canından.
Kudretini alarak, Türk'ün asil kanından,
Kendisini yurduna, milletine adamış.

İlim mürşidi oldu, yol gösterdi millete,
Baş kaldırdı, savaştı, katlanmadı zillete.
Geçti tüm varlığından, geçmedi vatanından,
Yürüdü koşar adım, önder oldu devlete.

Bir lider, bir önder ki, kırılmaz cesareti,
Kabul eder ölümü, düşünmez esareti.
Çok gazi şehit oldu, ayrılmadı yanından,
Tüm dünyaya nam saldı, savaşta mahareti.

Savaştı kahramanca, ümitle istikbalden,
Asla bir eser yoktu korkudan, izmihlalden.
Korkmadı, sakınmadı, yılmadı düşmanından.
Kurtardı gazilerle, devleti hasta halden,

Ömrü son buldu ama, görevi son bulmadı,
Çok liderler geldi de yerini doldurmadı.
Kırdı çelik çemberi geçmedi insanından.
Kendi erken soldu da, milleti soldurmadı,

On Kasım talihsiz gün gelmez olaydı keşke,
Bir hüzünlü yas günü oldu artık her Türk'e.
Bir Perşembe sabahı ayrıldı dünyamızdan.
Onun ile yüceldi, onsuz sarsıldı ülke.

Bu dünya geçicidir, her gelen bir gün gider,
Her fani ölümlüdür geriye kalır eser.
En verimli çağında ayrıldı aramızdan.
Bu muhteşem ülkede, böyle müthiş bir lider,

Kasım KAPLAN

Kasım KAPLAN