Ormanlarım Şiiri

Ormanlarım Şiiri | M. Nihat MALKOÇ

Ormanlarım

Yurdumuzun örtüsüsün
Ormanlarım, ormanlarım!...
Tabiatın ak süsüsün
Ormanlarım, ormanlarım!...

Temiz eder havamızı
Sıcak tutar yuvamızı
Renklendirir ovamızı
Ormanlarım, ormanlarım!...

Üçü, beşi, düzinesi...
Yurdumuzun hazinesi
Bakılası, gezinesi...
Ormanlarım, ormanlarım!...

Emanettir bize doğa
Ağaçlar can katar dağa
Yeşil hayat verir bağa
Ormanlarım, ormanlarım!...

Canlanırsın nevbaharda
Boynun bükük kalır karda
Kimseleri koymaz darda
Ormanlarım, ormanlarım!...

Çiçeği var, dalları var
Arısı var, balları var
Kahverengi, alları var
Ormanlarım, ormanlarım!...

Temiz hava derde derman
Sağlığını korur orman
Gözün gibi sakın, aman!...
Ormanlarım, ormanlarım!...

M. Nihat MALKOÇ

M. Nihat MALKOÇ

Ormanlarım Şiiri orman haftası şiirleri orman ile ilgili şiirler ağaç şiirleri M. Nihat MALKOÇ

Ağaçlarım Canım Ağaçlarım

Ağaçlar bizler için önemlidirler
Çünkü meyve verir meyve yetiştirirler
En önemlisi de;
Karbondioksiti çekerler.

Ağaçlar olmasaydı
Toprak kurak kalırdı
Yemyeşil görünüm
Doğada olmazdı.

Koparlarsa ağlarlar
Toprağa ekilirlerse sevinirler
Ağaçlardır doğayı koruyan
Canlılara arkadaş olan.

Mert Kırbayır

Ağacın Dileği

Hep sustum anlatmadım, hiç kimseye derdimi,
Feda ettim insan ve doğa için kendimi,

İnsanlar dallarıma asıp dilek tuttular,
Ağacın dileğini, sormayı unuttular,

Köklerimle sıkıca, bağlıyımdır toprağa,
Faydalıyım doğaya, ta gövdeden yaprağa,

Hiç sakınmadan sundum, isteyene meyvemi,
Duruşum değiştirir, dünyayı ve çevremi,

Kucak açtım bir kuşa, garip yuvası oldum,
Güz geldi dallarımla, sarardım ve de soldum,

Asırlık çınar olup, tarihe ışık tuttum,
Bahar gelecek diye, hep kendimi avuttum,

Çocukça dallarımda, oynayıp hopladılar,
Dallarımdan meyvemi, sormadan topladılar,

Uzandım dallarımla, yerlere ve göklere,
Gölgemle ortak oldum, güzel hoş sohbetlere,

Yıkılmadım dik durdum, kasırga ve yellere,
Gocunmadan odunum, evlere hanelere,

Nefesim değiştirir, dünyanın havasını,
Hep içimde yaşadım, yangınların yasını,

Kor olup ateş olup, kendi içimde yandım,
Toprak ve küllerimden, hep yeniden uyandım

Süsledim tüm ormanı; zeytin, çınar, ıhlamur,
Defter oldum kalitem, birinci sınıf hamur,

Köklerimle durdurdum, erozyonu, toprağı,
Ben, canlı dünyasının, sessiz sakin ortağı,

Öğrenci çantasını süsleyen dost bir kitap,
Beklemedim kimseden, güzel bir söz ve hitap,

Çeşidim çoktur; meşe, gürgen, palamut, kayın,
Ben canlıyım, canımın yandığını anlayın,
Lütfen, dallarımı ve kollarımı kırmayın,
Yalnız, her ağaçta bu sözleri hatırlayın.

Ramazan YILDIZ

Dağ Hırsızı

Çok eski zamanlarda
Dünyanın bir ucunda
Bir dağ hırsızı varmış
Başı dumanlı bir dağı
Kaşla göz arasında
Çalıp ağzına atar
Çiğnemeden yutarmış

Gel zaman git zaman
Ne dağ kalmış ne orman
Bulutlar küsüp gitmiş
Yağmaz olmuş yağmurlar
Yok olmuş çiçekler kuşlar
Ülke bir çöle dönmüş
Başlamış salgın hastalık
Önce dağ hırsızı ölmüş

Ali YÜCE

Ali YÜCE

Orman

Kestane, gürgen, palamut
Altı yaprak, üstü bulut.
Gel burda sen, derdi unut.
Orman ne iyi, ne iyi,
Aman ne iyi, ne iyi !

Dallar kol kola görünür,
Yaprak yaprağa sürünür,
Kışın karlara bürünür
Orman ne güzel, ne güzel,
Aman ne güzel, ne güzel !

Ormanda kuşlar, böcekler,
Yavru ceylanlar emekler,
Açar yedi renk çiçekler,
Orman ne büyük, ne büyük,
Aman ne büyük, ne büyük !

Çamın, yaprağı dökülmez,
Gürgenin kolu bükülmez,
Ağaç dibinden sökülmez.
Orman ne canlı, ne canlı,
Aman ne canlı, ne canlı !

İzin vermeyiz kırmana,
Dayanamayız vurmana,
Baltayı sokma ormana,
Orman ne mutlu, ne mutlu,
Aman ne mutlu, ne mutlu !

Git, git sona varamazsın,
Kuşak olsan saramazsın,
Dalını koparamazsın,
Orman ne sonsuz, ne sonsuz,
Aman ne sonsuz, ne sonsuz !

İlhami Bekir TEZ

İlhami Bekir TEZ