Ayılar Şiiri

Ayılar Şiiri | YUSUUF YILDIRIM

Ayılar

Benim adım ayı,
severim balı.
İnsanlar avlar beni,
sevmem onları.

Benim evimi ormanımı yıkmasalar,
severim onları.
Bazı hayvanlar benden korkar,
ama severim onları.

Kış uykusuna yatar,
yaz mevsiminde yaşarım.
Biz canlıyız,
birbirimizi korumalıyız.

Yusuf YILDIRIM

YUSUUF YILDIRIM

ayılar şiiri hayvanlarla ilgili şiirler eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler bilgilendirici şiirler dersimiz.com şiirleri öğrenci şiirleri amatör seçme şiirler şiir okul şiir sitesi

Köpek Sürükleyen Lânet Ruhlu Cehennemliğe

Ahlak ve din bahsetsem hiç duymadığın şeydir,
Bahsetmek istesem de bilmen mümkün değildir...

Rab'bimizden bahsetsem kabullenmeyeceksin,
Masum hayvancağızı acıyla katletmişsin...

Kanun boşluğu değil ruhunun boşluğundan,
Zerre nasip almamış vicdan yoksunluğundan...

Bir gün ayrılacaksın ettiğin bu zulümle,
Karşılaşacaksın bu merhametsizliğinle...

Deme, bunlar hiç olmaz biz, Rab'be inanmışız,
Rab'bimin Hak yolunda her cana saygılıyız...

Sen, bunları duymamış akıldan yoksun kulsun,
Vicdanın taşlaşmış sert de olsa bir yolcusun...

Gireceksin bir yere Rab'bin cehennemine,
Ödeyeceksin bir bir inkâr ettiklerine...

Rab, bağışlamayacak katlettiğin canları,
Kimlerden hak yediysen çekersin günahları...

Sen kalpsiz bir zorbasın canlıdan anlamazsın,
O, köpeği salsaydın bari hiç bakmasaydın...

Çocuğun dahi olsa aynı şeyi yaparsın,
Sapık ya da katilin en aşağılığısın...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Köpekler Çağırılınca Gelirler, Kedilerse Mesajı Alırlar Ve Sonradan Size Dönerler!

Al sana bir özdeyiş, sanma aşağılama,
Köpekler de dostumuz sığarlar vicdanıma...

"Marty Bly", söylemiş bu güzel özdeyişi,
Biz de etkilenmişiz yapmışız bir söyleşi...

Şahsım ile birlikte deneyimlerimize,
Hayvan sevgimiz vardır layıktır sevgimize...

Köpek, dersen gariban emir kulu gibidir,
Kedi, tümden bağımsız Habib'in emrindedir...

Kediler çeker gider istersem dönerim, der,
Keyif ehli türlerdir çok yerde gezinirler...

Mesaj, dersen alınır akılları bizdedir,
Ruhları hep aydınlık akılsız değillerdir...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Bin Başlı Boğa

MAĞARADAN ÇIKTI GAMBA


İlkeldi yerler gökler
Canlı cansız dağ taş
Uçan kuş uçmayan kuş
Hava su bitki toprak
İlkeldi aylar yıllar
Sevmek ölmek yaşamak
İlkeldi göz yaşları
İlkeldi gülmek ağlamak

Milattan baruttan önce
Biledi baltasını Gamba
Sürterek ön dişlerini
Çıktı mağradan dışarı
Baltasının ağzı yalap yalap
Daldı Silpius ormanına
Keserek ışığı gölgeyi
Korkuyu korkutarak


BİR BOĞAYA RASTLADI


Önde korku arkada Gamba
Tırmandılar Silpius dağına
Yüzü sararmıştı korkunun
Tutulmuştu dizleri
Önce büzüldü küçüldü korkucuk
Sonra silkini verdi birden
Bir boğa oldu kocaman
Bir boğa ki bin başlı
Gözleri çıngıl çakmak
Soluğu göğü yakıyordu

Puf dedi korku-boğa
Ağzından fışkırdı öfkesi
Çıktı göğe indi yere
Dağları ufalttı gölgesi
Çoğaldı boynuzları bin bin
Gitti öte öte korku-boğa
Geldi beri beri bin bin
Bin bin yürüdü ayakları
Gözleri baktı bin bin
Soluğu ölüm kokuyordu


PİŞİRİP YEDİ BOĞAYI


Uuu dedi uludu Gamba
Irgalandı Silpius dağı
Çoğaldı elleri ayakları
Yüreği çoğaldı bin bin
Çıktı göğe indi yere
Savrudu baltasını bin bin
Bin başlı boğa üzerine
Devrildi yere boğacık
Ormanı sularken kanı
Ağlıyordu gözleri bin bin

Sürterek odunu oduna
Yaktı ilk ateşi Gamba
Pişirip yedi korku-boğayı
Yalap yalap dilleri
Gözleri çıngıl çakmak
Yaladı ellerinin kanını
Sildi kıllı gövdesine
Sonra mağarasına girdi
Gömüldü karanlığın içine
Taş yastığa koydu başını
Uzandı taş yatağına


BOĞA DİRİLDİ DÜŞÜNDÜ


Gözlerini yumar yummaz
Daralmaya başladı mağara
Gamba şişmeye başladı
Dirildi karnında korku-boğa
Oflayıp puflayarak bin bin
Ateşin üstünden atlayarak
Deşiniyordu Gamba'nın karnında
Binlerce boynuzlarıyla

Daraldıkça daraldı mağara
Sıkıştıkça sıkıştı Gambacık
Yamyassı oldu gövdesi
İki duvar arasında
Tepiniyordu karnında boğa
Binlerce ayaklarıyla
Çıkarak göğe inerek yere
Pişirip yiyordu Gamba'yı
Binlerce dişleriyle



BAŞLADI YENİ BİR GÜNE


Yiyip bitirince Gamba'yı
Uyudu bin başlı boğa
Küçülmeye başladı korku
Büyümeye başladı mağara
Doğdu Küncülü Boğaz'dan güneş
Bitti bin yıllık gece
Çıktı Gamba'nın karnından
Bin başlı boğa
Gitti geldiği yere

Uuu dedi uyandı Gamba
Fışkırttı sevincini göklere
Biledi baltasını bin bin
Sürterek ön dişlerine
Gözleri çıngıl çakmak
Baltasının ağızı yalap yalap
Düştü korkunun peşine
Korkarak korkutarak
Başladı yeni bir güne

Ali YÜCE

Ali YÜCE

Hayvanlar Bizim Canımız

Hayır,sakın zarar verme,
Cahil Olayım deme!
Sen,Sen ol
sakın zarar verme!

Onlar bizim canımız,
Biz onlarla yaşıyıp,
Onları korumalıyız

Saliha Örnek 4.sınıf