Sevgili Dünya Şiiri

Sevgili Dünya Şiiri | MELİSA HATUN BÖÇKÜN

Sevgili Dünya

BİTSİN ARTIK BU NEFRET BU KAVGA
HEPİMİZ KARDEŞİZ BİR ÖMÜR BOYU
BİTSİN BU SAAŞ BU ÇİLE
KARDEŞİZ HEPİMİZ
DAHA NE KADAR KAN DÖKECEKSİNİZ
BU DÜNYA YENİLENSİN HEPİMİZ KARDEŞ OLALIM
HADİ UZAT ELİNİ DÜNYA
KARDEŞ OLALIM HEPİMİZ

MELİSA HATUN BÖÇKÜN

Sevgili Dünya şiiri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler bilgilendirici şiirler dersimiz.com şiirleri öğrenci şiirleri amatör seçme şiirler şiir okul şiir sitesi

Sevgi Saygı

Sevgi saygı iç içe
Yürekte korunurlar
Gelişir gün geçtikçe
Mükemmel çift olurlar.

Sevgi-saygı bütündür.
Ayrılmaz birbirinden
Saygılı çok üstündür.
Kaybetmez değerinden

Aklınızda bulunsun
Dünya kimseye kalmaz.
Her km olursa olsun
Saygısız, saygın olmaz.

Kasım Kaplan

Kasım Kaplan

Sevgi

İnsanı aydınlatan
Erdemdir sevgi
Her insanın kalbinde yanan
Alevdir sevgi

Sevgi demek
Sevilmek demek
Sevgi demek
Sevdiğini bilmek demek

Sevgi tadan herkes
Mutlulukla dolu
Sevgi tadan insan
Üzülmeyen bir birey

Sevmeyi bilen
Sevilmeyi anlayan
Her insan seven,sayan
Kişide bulunur sevgi

Seveni sende sev
Sayanı sende say
Bir sevgi alevi yak
Huzurla dolsun hayat

Hayata sadece
Bir kez gelirsin
Sev say ki insanı
Cennete girebilesin

Hayvanlar bile
Severken birbirlerini
Bize ne oldu böyle
Kavga ediyoruz öylece

Ne oluyor insanlara
Uyan ey Ademoğlu
Kavga ettiğin kişiden
Özür dile Allah'ın kulu

Sadece ölen kişinin mi
Değeri bilinirmiş
Dünyadayken bilsene
Ölünce sende kahrından ölmesene

Herkese canım de
Bu kısa hayatta
Tut ellerini bırakma
Dostun,arkadaşın,eşinin

Sen hayatta herkese
Seni seviyorum de ki
Hem karşında ki
Hem sen mutlu olasın.

Herkesin kalbini topla
Kendi kalbine koy
Kalp kalbe karşıdır
Görürsün sana kalbini açmayan yok

Sun herkese bir çiçek
İçinde güller olsun
Sun kalbini herkese
İnsan sevgisiyle dolsun.

İLAYDA USTA(vehbi koç inegöl)

Sevgi

Dostluk gül gibidir Yûsuf a benzer
Kokusunu almaya bir yakup ister
Dostluğu Allah korur kurda yem etmez
Gönülde oldu mu gözde gerekmez

Beyza karamanli

Renklerine Hasret Kaldım

Gittin ya buralardan,
Bu şehir sana hasret kaldı.
El sallamanı gördüm aralardan.
Gözlerimin önünde bir set kaldı.
Bir ben şahit oldum gidişine,
Bir de sabah güneşi.
Saat gösterirken tam beşi.
Güneş doğmakta kararsız kaldı.
Nasıl akşam ettiğimi o gün,
Bir ben bilirim,
Bir de bu şehir.
Karanlık bir günü yaşadım sanki,
Bu şehrin ışıkları;
Yanmıyor mu bu akşam?
Yoksa ışıklar mı?
Bana sönük kaldı.
Bu şehirle birlikte,
Hasret kaldım renklerine.
Şimdi ki;
Yaşadığın şehri terk etme ne olur,
Alışmıştır kokuna,
Güzelliğine ,dokuna,
Şimdi bu şehir,
Renklerine hasret kaldı.
Bir ben,
Bir de gözlerim,
Hasret kaldım renklerine,
Bir de bu şehir,
Renklerine hasret kaldı.
Osman Ali Aydın

Osman Ali Aydın