Sensin Benim Babam Şiiri

Sensin Benim Babam Şiiri | MUHAMMED DİNÇER

Sensin Benim Babam

BABAMDIN, BENİ KORUYAN
ANNEMDEN SONRA BANA BAKAN
BELKİ ; ÇİKOLATALAR ALAN
SENSİN BENİM BABAM

PARAMI VERİRDİN KOŞARDIM BAKKALA
KİMSE VERMEZDİ SENDEN BAŞKA PARA
SEN VARDIN AĞLADIĞIMDA, SUSADIĞIMDA
SENSİN BENİM BABAM

(SEYİT ALİ DİNÇER BABAMA)

Muhammed Dinçer

MUHAMMED DİNÇER

Sensin Benim Babam şiiri Babalar Günü Şiirleri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler bilgilendirici şiirler dersimiz.com şiirleri öğrenci şiirleri amatör seçme şiirler şiir okul şiir sitesi

Babam

baba evin direği
bize çarpar yüreği
hep çalışıp çabalar
unutulmaz emeği

aleyna yalçın

Babam Benim İçimde

Babam evin direği
Sevgi dolu yüreği
İlikte babamın
Bükülmez hiç bileği.
Bal tatlısı dil onun
Yumaşacık el onun .
Babamın sevgisiyle
Yanağımda gül onun .
Dusıyım dilinde,
Güvendeyim elinde.
Babam beni görüyor,
Has bahçenin gülünde.
Sevgiyle bakın bana.
Babam benim içimde.
Can kadar yakın bana.
Dağıtır derdi gamı.,
Babam gönül adamı ...
Eksik etme Allahım,
Başımdan babamı.

sude

O Adam Benim Babam!...

Aynamda iz bırakmış o ıslak bakışların
Silinmez yüreğimden efsunlu nakışların
Dönüşü uçurumdur sevdakâr yokuşların

Güler yüzlü meleğim; o adam benim babam!...
O, ilk ve son dileğim; o adam benim babam!...

Sen koca bir ormansın, ben ormanda çalıyım
Sen köküsün çınarın, ben çınarın dalıyım
Kefenimdir al bayrak, vatana sevdalıyım

Bu dünyayı boşadı; o adam benim babam!...
Onuruyla yaşadı; o adam benim babam!...

En güçlü insandır o, evladının gözünde
Cennet sureti yansır o tertemiz yüzünde
Babacan tavırların tılsımı var sözünde

Dağlar gibi dik durur; o adam benim babam!...
Onda asalet, gurur; o adam benim babam!...

Duanla kanatlanır, yüreğim kuşa döner
Yokluğunda hüzünler sel olur, yaşa döner
Nefesler tükenince mevsimler kışa döner

Umudun çerağıdır; o adam benim babam!...
Sonsuzluk durağıdır; o adam benim babam!...

Yürek yangınlarını gözyaşı söndüremez
Yola revan olanı hiçbir güç döndüremez
İçi boş teselliler acımı dindiremez

Damarda yürüyen kan; o adam benim babam!...
Tenimde can içre can; o adam benim babam!...

Kimseye eğilmedin, yenilmedin zamana
Onurunla yaşadın, sevgin sığmaz ummana
Boynun kıldan inceydi Hakk'tan gelen fermana

Dağları aşıp gitti; o adam benim babam!...
Ömür oyunu bitti; o adam benim babam!...

Bu dünyadan tertemiz göçmek idi muradın
İnşallah sağ taraftan verilecek beratın
Uzağıma düşsen de hep yaşayacak adın

Karakışta bahardı; o adam benim babam!...
Gece vakti nehardı; o adam benim babam!...
Bu dünya gurbetinde güvenmedi varlığa
Mevlâsına dayandı düştüğünde darlığa
En zor zamanda bile göğüs gerdi zorluğa

Ağrı kadar yücedir; o adam benim babam!...
Aşka banmış hecedir; o adam benim babam!...

Seninle geçirdiğim hatıralar düş gibi...
Ten kafesinden çıktın, uçup gittin kuş gibi...
Mevsim bahar olsa da ruh coğrafyam kış gibi...

Fırtınadır, tipidir; o adam benim babam!...
Hakikatin ipidir; o adam benim babam!...

Bir lokma ekmeğini ikiye bölüşlerin...
Gözlerimin önünden gitmiyor gülüşlerin
Gönlümün ekranında siyah beyaz düşlerin

Yokluğu kor ateştir; o adam benim babam!...
Sımsıcak bir güneştir; o adam benim babam!...

Yüreğinin tahtına destursuzca kuruldum
Nice fırtına yedim, sular gibi duruldum
Kavuşmaya ne kaldı, sensizlikten yoruldum

Açıktı gönül gözü; o adam benim babam!...
Senetti her bir sözü; o adam benim babam!...

Taşarım yatağımdan, ırmak gibi çağlarım
Yokluğun kor ateştir, yüreğimi dağlarım
Adını sayıklayıp kaderime ağlarım...

Sabır kadim huyuydu; o adam benim babam!...
Yusuflara kuyuydu; o adam benim babam!...

Güneşi kıskandırır; boyu posu, sayesi...
Sevgi ve hoşgörüydü en büyük sermayesi...
'İyi insan, iyi kul' olmaktı tek gayesi...

Gönlüme düşen cemre; o adam benim babam!...
Uydu ilâhî emre; o adam benim babam!...

Beride hasret düğüm, ötelerde toy vardır
Sensiz bu dünya bize hem çekilmez, hem dardır
Ey kader denen usta, filmi geriye sardır!...

Önden giden atlıydı; o adam benim babam!...
Dili baldan tatlıydı; o adam benim babam!...

M. NİHAT MALKOÇ

M. Nihat Malkoç

Babama Mektup...

Sevgi beslenmeye besin bulamaz
Saygı kaldırımda sızıyor baba!
Hakikat diline sahip olamaz
Zorbalık sokağı süzüyor baba!

Eksik değil, telefonu belinde
Islık dudağında şarkı dilinde
Marlbora cebinde, tespih elinde
Bakkallarsa ağıt yazıyor baba!

"Höt" değince aklı kısa karısı
Yüzü sarar renklerin en sarısı
Uçuverir yarım aklın yarısı
Yine de kraldır kızıyor baba!

Arı ballık bağı elde tutuyor
Refah atın kuyruğunda yatıyor
Güvercin keyfinden takla atıyor
Kurtlarsa perişan geziyor baba!

Güvendiğin dağa karlar yağıyor
Huzuru "hak" diye zulmet boğuyor
Arılar emiyor, kuşlar sağıyor
İşkence günbegün uzuyor baba!

Hukukun uzaya gittiği yerde
Çakalların koyun güttüğü yerde
Sevginin eriyip bittiği yerde
Saygı da kendini bozuyor baba!

El pençe divanda neye bu diyet
Haksızı haklamak değil mi niyet?
Bu kafa, bu izan ve bu zihniyet
Geleceğe kuyu kazıyor baba!

Zülfikar Yapar Kaleli

Zülfikar Yapar Kaleli