Çocuklar Şiiri

Çocuklar Şiiri | Halil SOYUER

Çocuklar

Kulak verin seslere,
Bak ne diyor çocuklar.
İçerdeki tasayı,
Yok ediyor çocuklar.

Taşırlar ünümüzü,
Açarlar önümüzü,
Karanlık günümüzü,
Ak ediyor çocuklar.

Güldürürler yüzleri,
Yaş görmesin gözleri,
Kaderdeki azları,
Çok ediyor çocuklar.

Sesleri gönüllerde,
Yükselir perde perde,
Başımızı her yerde,
Dik ediyor çocuklar.

Artarlar sayı sayı,
Olurlar teyze, dayı,
Ak yüzle yaşamayı,
Hak ediyor çocuklar.

Halil SOYUER

Halil SOYUER

çocuk şiirleri okul şiirleri eğitici şiirler öğretici şiirler amatör şiirler şiirlerimiz öğrenci şiirleri belirli gün ve haftalar şiirleri

Çocuklar Bir Çiçektir

Çocuklar bir çiçektir
Yaprakları olmayan
Sevgiyle sulandıkça
Hiç bir zaman solmayan
*
Gönüllerde yaşayan
Vazolara konmayan
Saygıyla büyüdükçe
Gözleri ışıldayan
*
Ali, Ayşe, Emine
Kemal ya da Süleyman
0nları eğittikçe
Gurur duyuyor insan
*
Hoş geldiniz çocuklar
Hoş geldiniz yuvaya
Bakın sizi bekliyor
Tebeşir, tahta, sıra
*
Açınız çantaları
Çıkarın defterleri
Hem okuyun, hem yazın
Yok edin cehaleti

........*.......
30.mart.2019/cumartesi
Ali Koç Elegeçmez

Ali Koç Elegeçmez

Yeşil Çağ

Sizin yaşınızda olmak ne iyi çocuklar
Ne iyi
Asıp düşünceyi bulutlara
Hür kelebekler gibi

Sizin elleriniz ne ince çocuklar
Ne ince
Solmasın sevinciniz
Deli bir rüzgar değince

Sizin gözleriniz ışıl ışıl çocuklar
Işıl ışıl
Duymayın körpe yüreklerinizde
Endişesini kışın

Yalnız sizin sevginiz gerçek çocuklar
Yalnız sizin
Sizde mavisi, sizde rüzgarı
Gök ve denizin.

İlhan GEÇER

İlhan GEÇER

Benim Çocukluğumda

İnsanlar Birbirlerini Çok Severdi
Benim Çocukluğumda
Oyunlar Oynardık
Şimdiki Zamanlarda Unutulan Oyunlar
Teyzeler Amcalar Çok Severdi Bizleri
Radyo Tiyatroları Dinlerdik
Misafirliklerde Sohbet Dinlerdik
Fakirdi İnsanlar Ama Hep Mutluyduk
Bayramlarda El Öperdik
Atlıkarıncaya Salıncaklara Binerdik
Kurulan Panayırlarda
Herkes Birbirini Tanırdı
Komşun Açken Yatılmaz
Komşun Ağlarken Gülünmezdi
Benim Çocukluğumda
Bakkal Amca Hepimizin Amcası İdi
Büyükler İse Hepimizin Abisi
Sayardık Severdik Komşularımızı
Irkına Dinine Mezhebine Bakmadan
Kızlar Hepimizin Kız Kardeşi
Hepimizin Namusu İdi
Benim Çocukluğumda
İstanbul'un Fener Ve Balat'ında...

Emekli Pol.Mem Birol Ünlütürk

Sev Çocuğum

Sen varınca çocuğum derin uykularına
annen şiirler yazıyor sana.
İç çekiyor bir yandan bilmiyorum niçin
geleceğini görüyor sanki ağlıyor için-için.

Ben de şiirler yazmak isterdim çocuğum
dağa-taşa kurda-kuşa, dört renkteki insana...
ama bu şiir çocuğum yalnız sana.

Mavi bir gök çiziyorum şimdi
şiirime olsun diye eş
mavi göğü sev çocuğum
orada barınır ısıtan güneş...
Bunları unutma adını unut
aydınlatan ay, kılavuz yıldızlar
dost yağmurların anası bulut
Sal uçurtmanı göklere yine
onunla selam gönder hepsine.

Bu topraktır çocuğum, toprağı sev
Bin verendir o "bir"ine
Sığınaktır o ölüne, dirine.

Şimdi de bir deniz çiziyorum
sana çocuğum, sev denizi
vapurlardır, kayıklardır üstünde yüzen
onlardır çıkaran balıkçıysak kısmetimizi
Onlardır yolcuysak kavuşturan
birbirimize bizi.

Şunlar ağaçlardır çocuğum
sev söğüdü, kavağı, çınarı, çamı
onlar ormanı oluştururlar
orman oluşturur yaşamı...

Sana çiçekler çiziyorum çocuğum
Türlü renkleri, türlü kokuşları olan
Sevince açan çiçekler, unutulunca solan...

Bunlar hayvanlardır
güzellerini sev, kusurlarını görme
çirkinlerine çocuğum
yüreğinde yer verme.

Sana kuşlar çiziyorum şimdi
her birinin başkadır ötüşleri
başkadır uçuşları
sev çocuğum özgürlüğün
resmini çizen kuşları

Fevzi Günenç

Fevzi Günenç